Dzieci 6-12 lat: 5 mg 2x/ dobę (pół tabl. 2x/dobę). Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: 10 mg raz/dobę (1 tabl.). Pacjenci w podeszłym wieku: dane nie wskazują na konieczność zmniejszenia dawki u pacjentów w podeszłym wieku, jeśli czynność nerek jest u nich prawidłowa. Pacjenci z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek: brak danych określających stosunek skuteczności do bezpieczeństwa stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ cetyryzyna jest wydalana głównie przez nerki, to w przypadku braku możliwości zastosowania alternatywnego leczenia należy indywidualnie ustalić odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami w zależności od stopnia wydolności nerek. Dawkę należy przeliczyć, konieczna jest znajomość wyrażonej w ml/min szacunkowej wartości Cl_Cr u pacjenta. Wartość Cl_Cr (w ml/min) można oszacować na podstawie wartości stężenia kreatyniny w surowicy (wyrażonej w mg/dl) stosując następujący wzór: Cl_Cr = [140 – wiek (lata)] x mc. (kg)/72 x stężenie kreatyniny w surowicy (mg/dl) (x 0,85 w przypadku kobiet). Modyfikacja dawkowania u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z prawidłową czynnością nerek: Cl_cr ≥80 ml/min, 10 mg raz/dobę. Pacjenci z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek: Cl_kr 50-79 ml/min, 10 mg raz/dobę. Pacjenci z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek: Cl_kr 30-49 ml/min, 5 mg raz/dobę. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek: Cl_kr <30 ml/min, 5 mg co 2 dni. Pacjenci ze schyłkową niewydolnością nerek - pacjenci dializowani: Cl_kr <10 ml/min, podawanie leku przeciwwskazane. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek: zaleca się dostosowanie dawkowania. Dzieci i młodzież. U dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności nerek dawkę należy dostosować indywidualnie na podstawie wartości Cl_Cr, wieku i mc. pacjenta.

Tabl. należy połykać, popijając szklanką wody.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną, na hydroksyzynę lub na którąkolwiek pochodną piperazyny. Ciężkie zaburzenia czynności nerek z Cl_Cr poniżej 10 ml/min.

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu. W dawkach leczniczych nie wykazano klinicznie istotnych interakcji z alkoholem (dla stężenia alkoholu we krwi wynoszącego 0,5 g/l). Mimo to zaleca się zachowanie środków ostrożności w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnikami ryzyka zatrzymania moczu (np. uszkodzony rdzeń kręgowy, rozrost gruczołu krokowego), ponieważ cetyryzyna może zwiększać ryzyko zatrzymania moczu. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z padaczką oraz u pacjentów z ryzykiem wystąpienia drgawek. Parahydroksybenzoesanu metylu i propylu mogą powodować reakcje alergiczne (prawdopodobnie opóźnione). Stosowanie tabl. powl. nie jest zalecane u dzieci poniżej 6 lat, ponieważ ta postać farmaceutyczna nie pozwala na odpowiednie dostosowanie dawkowania. Leki przeciwhistaminowe hamują reakcję alergiczną w testach skórnych, dlatego zaleca się odstawienie leków przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów. Ten produkt leczniczy wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Obiektywna ocena zdolności prowadzenia pojazdów, latencji snu i sprawności psychofizycznej nie wykazała żadnych klinicznie istotnych działań przy zalecanej dawce 10 mg. Pacjenci, którzy zamierzają prowadzić pojazd, wykonywać potencjalnie niebezpieczne czynności lub obsługiwać maszyny nie powinni przekraczać zalecanej dawki i powinni wziąć pod uwagę reakcję organizmu na ten produkt leczniczy. U wrażliwych pacjentów jednoczesne stosowanie z alkoholem lub innych substancji wpływających depresyjnie na OUN może powodować dalsze zmniejszenie czujności i pogorszenie sprawności psychofizycznej.

Ze względu na profil farmakokinetyczny, farmakodynamiczny i tolerancji cetyryzyny nie należy spodziewać się żadnych interakcji w przypadku tego leku przeciwhistaminowego. W przeprowadzonych badaniach nad interakcjami nie stwierdzono ani interakcji farmakodynamicznych, ani istotnych interakcji farmakokinetycznych, szczególnie w przypadku pseudoefedryny i teofiliny (400 mg/dobę). Pokarm nie zmniejsza stopnia wchłaniania cetyryzyny, choć zmniejsza szybkość jej wchłaniania.

Dane na temat stosowania cetyryzyny u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i/lub płodu, przebieg porodu lub rozwój pourodzeniowy. Cetyryzyna przenika do mleka matki w stężeniach stanowiących 25 do 90 % stężenia leku w osoczu (w zależności od czasu pobierania próbek po podaniu). Dlatego należy zachować ostrożność podczas przepisywania cetyryzyny kobietom w ciąży lub kobietom karmiącym piersią.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) nadwrażliwość; (bardzo rzadko) wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) zwiększenie apetytu. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) pobudzenie psychoruchowe; (rzadko) agresja, dezorientacja, depresja, omamy, bezsenność; (bardzo rzadko) tiki; (nieznana) myśli samobójcze. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) parestezje; (rzadko) drgawki, zaburzenia ruchowe; (bardzo rzadko) zaburzenia smaku, omdlenie, drżenie, dystonia, dyskinezy; (nieznana) amnezja, osłabienie pamięci. Zaburzenia oka: (bardzo rzadko) zaburzenia akomodacji, nieostre widzenie, rotacja gałek ocznych. Zaburzenia ucha i błędnika: (nieznana) zawroty głowy. Zaburzenia serca: (rzadko) częstoskurcz. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) biegunka. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zaburzenia czynności wątroby (zwiększona aktywność aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i gamma-glutamylotranspeptydazy oraz zwiększone stężenie bilirubiny). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) świąd, wysypka; (rzadko) pokrzywka; (bardzo rzadko) obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, mimowolne oddawanie moczu; (nieznana) zatrzymanie moczu. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) osłabienie, złe samopoczucie; (rzadko) obrzęk. Badania diagnostyczne: (rzadko) zwiększenie masy ciała.

Objawy obserwowane po przedawkowaniu cetyryzyny wynikają głównie z jej działania na OUN lub działania mogącego sugerować wpływ cholinolityczny. Działania niepożądane opisywane po zażyciu dawki co najmniej 5 razy większej od zalecanej dawki dobowej są następujące: dezorientacja, biegunka, zawroty głowy, zmęczenie, ból głowy, złe samopoczucie, rozszerzenie źrenic, świąd, niepokój ruchowy, sedacja, senność, osłupienie, częstoskurcz, drżenie i zatrzymanie moczu. W razie przedawkowania zaleca się leczenie objawowe lub podtrzymujące. Jeśli od przedawkowania minęło stosunkowo niewiele czasu, należy rozważyć płukanie żołądka. Nie jest znana swoista odtrutka na cetyryzynę. Cetyryzyna nie jest skutecznie usuwana podczas dializy.

Cetyryzyna, metabolit hydroksyzyny u ludzi, jest silnie działającym i wybiórczym antagonistą obwodowych receptorów H₁. Prowadzone w warunkach in vitro badania dotyczące wiązania z receptorami nie wykazały oznaczalnego powinowactwa do receptorów innych niż receptory H₁.

1 tabl. powl. zawiera 10 mg cetyryzyny dichlorowodorku.