Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Należy okresowo weryfikować potrzebę łagodzenia objawów i reakcję pacjenta na leczenie, zwłaszcza u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Zaostrzenia choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg/dobę. Jeśli to konieczne, w przypadku braku poprawy dawkę można zwiększyć do 15 mg/dobę. Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg/dobę. W zależności od odpowiedzi na leczenie, dawkę można zmniejszyć do 7,5 mg/dobę. NIE WOLNO PRZEKRACZAĆ DAWKI 15 mg/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych: zalecana dawka podczas długotrwałego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w podeszłym wieku wynosi 7,5 mg/dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych leczenie należy rozpocząć od dawki 7,5 mg/dobę. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów poddawanych dializie z powodu ciężkiej niewydolności nerek nie należy przekraczać dawki 7,5 mg/dobę. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (tzn. pacjentów z Cl_Cr większym niż 25 ml/min) zmniejszenie dawki nie jest konieczne. (Pacjenci z ciężką niewydolnością nerek, niedializowani – patrz punkt Przeciwwskazania). Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby zmniejszenie dawki nie jest konieczne (Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby – patrz punkt Przeciwwskazania). Populacja pediatryczna. Stosowanie produktu u dzieci w wieku poniżej 16 lat jest przeciwwskazane. Ten produkt leczniczy dostępny jest również w innej mocy, która może być bardziej odpowiednia.

Całkowitą dawkę dobową produktu leczniczego należy przyjmować w pojedynczej dawce podczas posiłku, popijając wodą lub innym płynem.

Nadwrażliwość na meloksykam i substancje pomocnicze leku lub na substancje o podobnym działaniu, takie jak NLPZ, aspiryna. Nie należy podawać pacjentom, u których po podaniu aspiryny lub innych NLPZ występowały objawy astmy, polipy nosa, obrzęk naczynioruchowy lub pokrzywka. Czynne owrzodzenie przewodu pokarmowego lub nawracające owrzodzenie przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ciężka niewydolność nerek u pacjentów niedializowanych. Krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych i inne krwawienia. Ciężka, niekontrolowana niewydolność serca. III trymestr ciąży.

Należy zebrać wywiad w kierunku takich chorób, jak zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka i/lub wrzód trawienny, aby upewnić się, że zostały one całkowicie wyleczone. U pacjentów z chorobami tego typu w wywiadzie należy stale pamiętać o możliwości wystąpienia nawrotu podczas leczenia meloksykamem. Pacjentów z dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi lub z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie (np. z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, chorobą Crohna) należy starannie monitorować w kierunku występowania zaburzeń czynności przewodu pokarmowego, zwłaszcza krwawienia. Na różnych etapach leczenia meloksykamem opisywano krwawienie, owrzodzenie lub perforację wrzodu w obrębie przewodu pokarmowego, w rzadkich przypadkach zakończone zgonem. Powikłań tych nie muszą poprzedzać objawy ostrzegawcze lub ciężkie zdarzenia ze strony przewodu pokarmowego w przeszłości. Konsekwencje krwawienia, owrzodzenia bądź perforacji przewodu pokarmowego bywają na ogół cięższe u osób w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego u pacjentów otrzymujących meloksykam, preparat należy odstawić. Podczas stosowania leku możliwe jest wystąpienie ciężkich reakcji skórnych oraz ciężkich, zagrażających życiu reakcji nadwrażliwości (takich jak reakcje anafilaktyczne). W takich przypadkach należy odstawić lek i uważnie obserwować pacjenta. W rzadkich przypadkach NLPZ mogą być przyczyną śródmiąższowego zapalenia nerek, kłębuszkowego zapalenia nerek, martwicy kory nerek lub zespołu nerczycowego. Czasami opisywano zwiększenie aktywności aminotransferaz, stężenia bilirubiny lub innych wskaźników czynności wątroby w surowicy, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy lub stężenia azotu mocznika we krwi oraz inne zmiany wskaźników laboratoryjnych. W większości przypadków były to zmiany niewielkie i przemijające. W przypadku istotnych lub utrzymujących się zmian należy odstawić meloksykam i przeprowadzić odpowiednie badania. Podczas stosowania może wystąpić zatrzymanie sodu, potasu i wody oraz zaburzenie działania natriuretycznego leków moczopędnych, a w wyniku tego pogorszenie stanu pacjentów z niewydolnością serca lub nadciśnieniem tętniczym. NLPZ hamują syntezę prostaglandyn nerkowych, odpowiedzialnych za utrzymywanie perfuzji nerek u pacjentów ze zmniejszonym przepływem krwi przez nerki i objętością krwi krążącej. Podawanie NLPZ w takich sytuacjach może prowadzić do dekompensacji utajonej niewydolności nerek. Jednakże czynność nerek powraca do stanu sprzed leczenia po odstawieniu preparatu. Ryzyko to dotyczy wszystkich pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołem nerczycowym lub niewydolnością nerek, jak również pacjentów przyjmujących leki moczopędne lub pacjentów po dużych zabiegach chirurgicznych prowadzących do hipowolemii. U takich pacjentów konieczne jest staranne monitorowanie diurezy i czynności nerek podczas leczenia. Działania niepożądane są często gorzej tolerowane przez pacjentów w podeszłym wieku, delikatnych i osłabionych, dlatego pacjenci tacy wymagają starannego monitorowania. Szczególnej ostrożności wymagają osoby w podeszłym wieku, u których czynność nerek, wątroby i serca często bywa zaburzona. W przypadku niewystarczającego działania terapeutycznego nie należy przekraczać zalecanej dobowej dawki maksymalnej ani stosować jednocześnie innego NLPZ, ponieważ może to spowodować zwiększenie toksyczności przy braku udowodnionych korzyści terapeutycznych. Jeżeli po kilku dniach stosowania preparatu nie występuje poprawa, należy ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia. Meloksykam może maskować objawy istniejącej choroby zakaźnej. Stosowanie meloksykamu może zaburzać płodność i nie jest zalecane u kobiet planujących ciążę. U kobiet z zaburzeniami płodności lub przechodzących badania z powodu niepłodności, należy rozważyć odstawienie meloksykamu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą oskrzelową występującą obecnie lub w przeszłości, ponieważ u takich pacjentów meloksykam może wywoływać skurcz oskrzeli. Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 15 lat. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania głukozy-galaktozy.

Jednoczesne stosowanie więcej niż jednego NLPZ zwiększa ryzyko owrzodzeń lub krwawień w obrębie przewodu pokarmowego. W przypadku jednoczesnego stosowania meloksykamu i leków moczopędnych ważne jest odpowiednie nawodnienie pacjentów i kontrola czynności nerek przed rozpoczęciem leczenia. Działanie przeciwnadciśnieniowe ACE i antagonistów receptorów angiotensyny II może zmniejszyć się podczas jednoczesnego stosowania z meloksykamem. Doustne leki przeciwzakrzepowe zwiększają ryzyko krwawień poprzez hamowanie czynności płytek krwi albo w wyniku uszkodzenia błon śluzowych żołądka i dwunastnicy. Leki trombolityczne i przeciwpłytkowe zwiększają ryzyko krwawień (poprzez hamowanie czynności płytek krwi albo w wyniku uszkodzenia błon śluzowych żołądka i dwunastnicy). ACE, antagoniści receptora angiotensyny II działają synergistycznie zmniejszając przesączanie kłębuszkowe. NLPZ mogą nasilać uszkadzające nerki działanie cyklosporyny. Możliwe zmniejszenie skuteczności działania antykoncepcyjnych środków wewnątrzmacicznych. NLPZ zwiększają stężenie litu we krwi (zmniejszenie nerkowego wydalania litu), które może osiągnąć stężenie toksyczne. NLPZ zmniejszają wydzielanie kanalikowe metotreksatu, w wyniku czego zwiększa się jego stężenie w osoczu. Cholestyramina: przyspiesza wydalanie meloksykamu. Podczas podawania NLPZ, łącznie z oksykamami, możliwe jest wystąpienie ciężkich działań niepożądanych w obrębie skóry i ciężkich zagrażających życiu objawów nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne).

W I i II trymestrze ciąży meloksykamu nie należy stosować bez zdecydowanej konieczności. W przypadku stosowania przez kobietę, która usiłuje zajść w ciążę lub jest w I bądź II trymestrze ciąży, dawka preparatu powinna być możliwie mała, a okres leczenia krótki. Stosowanie meloksykamu w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. NLPZ przenikają do mleka kobiet karmiących piersią - leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość, zaburzenia dotyczące liczby krwinek: leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne. Zaburzenia psychiczne: zaburzenia nastroju, bezsenność i koszmary senne. Zaburzenia układu nerwowego: oszołomienie, ból głowy, zawroty głowy, szumy uszne, senność, dezorientacja. Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia, w tym nieostre widzenie. Zaburzenia serca: kołatanie serca. Zaburzenia naczyń: zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie skóry. Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia: wystąpienie napadów astmy u niektórych osób uczulonych na aspirynę lub inne NLPZ. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: niestrawność, nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, biegunka, krwawienia z przewodu pokarmowego, wrzody trawienne, zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego. Wrzody trawienne, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego mogą mieć czasami ciężki przebieg, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: przemijające zaburzenia wskaźników czynności wątroby (np. aminotransferaz lub stężenie bilirubiny, zapalenie wątroby). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, wysypka, pokrzywka, zespół Steven's-Johnsona i toksyczno-rozpływna martwica naskórka, obrzęk naczynioruchowy, objawy pęcherzowe, takie jak rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia wskaźników czynności nerek (np. zwiększone stężenie kreatyniny lub mocznika), niewydolność nerek. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęki, w tym obrzęki kończyn dolnych.

Objawy występujące po ostrym przedawkowaniu NLPZ ograniczają się na ogół do ospałości, senności, nudności, wymiotów i bólu w nadbrzuszu, które przeważnie przemijają po zastosowaniu leczenia wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Ciężkie zatrucie może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, ostrej niewydolności nerek, zaburzeń czynności wątroby, depresji oddechowej, śpiączki, drgawek, zapaści sercowo-naczyniowej i zatrzymania czynności serca. Reakcje anafilaktoidalne mogą wystąpić również po przedawkowaniu. Leczenie: pacjentom należy zapewnić leczenie objawowe i podtrzymujące. W badaniu klinicznym wykazano przyspieszone wydalanie po podaniu doustnym 4 g cholestyraminy 3x/ dobę. Ciężkie uszkodzenia przewodu pokarmowego można leczyć za pomocą leków zobojętniających kwas solny lub antagonistów receptora H₂.

Meloksykam jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) z rodziny oksykamów, o właściwościach przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Działanie przeciwzapalne meloksykamu zostało udowodnione w klasycznych modelach zapalenia. Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, dokładny mechanizm działania pozostaje nieznany. Istnieje jednak co najmniej jeden wspólny mechanizm działania charakteryzujący wszystkie NLPZ (w tym również meloksykam), polegający na hamowaniu biosyntezy prostaglandyn, znanych mediatorów reakcji zapalnej.

1 tabl. zawiera 7,5 mg lub 15 mg meloksykamu.