Tabl. 50 mg: jeżeli objawy kliniczne wskazują na nieznaczny niedobór wit. PP, lub jeśli z różnych powodów dieta pacjenta jest uboga w tę wit., zapobiegawczo podaje się zwykle 1-2x/dobę po 1 tabl. Tabl. 200 mg: leczniczo, w zależności od stopnia niedoboru, 2-3x/dobę po 1 tabl., wyjątkowo do 5 tabl./dobę w dawkach podzielonych. W celu uniknięcia lub zmniejszenia podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego stosować po posiłku.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra niewydolność wątroby. Czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy. Dna moczanowa.

Preparat należy stosować ostrożnie, jeśli kiedykolwiek w przeszłości wystąpiła żółtaczka, choroby wątroby lub dróg żółciowych, choroba wrzodowa przewodu pokarmowego, dna moczanowa, a także u chorych na cukrzycę. W przypadku długotrwałego stosowania dużych dawek zalecana jest okresowa kontrola czynności wątroby, stężenia kwasu moczowego, oraz stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą. Preparat zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek nie wywiera wpływu na sprawność psychofizyczną, zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.

Wit. PP nasila ryzyko miopatii podczas jednoczesnego stosowania z inhibitorami HMG-CoA (statynami).

Nie przeprowadzono odpowiednich badań. Lek może być stosowany jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu lub karmionego piersią dziecka. Nikotynamid przenika do mleka kobiecego. W dawkach zbliżonych do dziennego zapotrzebowania (ok. 20 mg) nikotynamid nie wpływa korzystnie na płód.

Lek jest zwykle dobrze tolerowany. Bardzo rzadko obserwowano zaczerwienienia skóry, rumień twarzy, pokrzywkę, osutkę. Podczas stosowania dużych dawek preparatu (3-6 g/dobę) mogą wystąpić: bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, nudności, wymioty, biegunka, zwiększenie stężenia kwasu moczowego lub glukozy we krwi. Donoszono o przypadkach uszkodzenia wątroby w trakcie długotrwałego stosowania lub stosowania dawek powyżej 3 g/dobę.

Objawami przedawkowania witaminy PP mogą być bóle głowy, mrowienie, swędzenie głowy, szum w uszach, uczucie niestrawności, sporadycznie żółtaczka, zaburzenia rytmu serca. Przedawkowane witaminy PP związane jest z ryzykiem uszkodzenia wątroby.

Witamina PP należy do grupy witamin B. Jako dinukleotyd nikotynoamidoadeninowy (NAD⁺) i fosforan dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego (NADP⁺) uczestniczy w przenoszeniu wodoru i elektronów w procesach oddychania komórkowego, glikolizy i biosyntezy lipidów. Witamina PP odgrywa ważną rolę w przemianie węglowodanów, tłuszczów, białek, zasad purynowych i pirymidynowych oraz porfiryn, a także uczestniczy w syntezie związków wysokoenergetycznych. Łącznie z witaminą C i metioniną przyspiesza regenerację purpury wzrokowej. Pobudza czynności wątroby i trzustki, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, wzmaga perystaltykę jelit, pełni ważną rolę w metabolizmie skóry, mięśni, obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego.

1 tab. zawiera 50 mg lub 200 mg nikotynamidu.