Ten produkt leczniczy powinien być podawany wyłącznie przez przeszkolonych pracowników ochrony zdrowia posiadających wiedzę techniczną w zakresie wykonywania kontrastowego badania NMR z użyciem gadolinu. Zalecana dawka produktu leczniczego wynosi 0,1 ml/kg mc. (co odpowiada 0,05 mmol/kg mc.), aby zapewnić diagnostycznie odpowiedni kontrast we wszystkich wskazaniach. Dawkę należy obliczyć na podstawie mc. pacjenta i nie należy przekraczać zalecanej dawki na kg mc. Objętość produktu leczniczego do podania w zależności od mc. Szczegóły patrz ChPL. Pacjenci w podeszłym wieku. Podczas stosowania leku u pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawki, należy jednak zachować ostrożność. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Gadopiklenol należy stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m² ) oraz u pacjentów w okołooperacyjnym okresie przeszczepienia wątroby jedynie po starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka oraz jeśli informacja diagnostyczna jest niezbędna i niedostępna dla badania NMR bez wykorzystania wzmocnienia pokontrastowego. Jeśli użycie gadopiklenolu jest konieczne, dawka nie powinna być większa niż 0,05 mmol/kg mc. (co odpowiada 0,05 mmol/kg mc.). Nie należy stosować więcej niż jednej dawki podczas obrazowania. Ze względu na brak danych dotyczących wielokrotnego podawania, wstrzyknięć gadopiklenolu nie należy powtarzać, chyba że przerwy pomiędzy wstrzyknięciami wynoszą co najmniej 7 dni. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Uważa się, że nie jest konieczna modyfikacja dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Zaleca się ostrożność, zwłaszcza w przypadku okresu okołooperacyjnego związanego z przeszczepem wątroby. Dzieci i młodzież (2 lata i więcej). Zalecana i maks. dawka produktu leczniczego wynosi 0,1 ml/kg mc. (co odpowiada 0,05 mmol/kg mc.) we wszystkich wskazaniach. Podczas badania należy podać wyłącznie jedną dawkę. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Dane nie są dostępne.

Produkt leczniczy jest przeznaczony wyłącznie do podania dożylnego. Zalecaną dawkę podaje się dożylnie w postaci bolusa z szybkością około 2 ml/s, po którym następuje przepłukanie 9 mg/ml (0,9%) roztw. chlorku sodu do wstrzykiwań za pomocą wstrzyknięcia ręcznego lub wstrzykiwacza mechanicznego. Podczas podawania dożylnego środka kontrastowego pacjent powinien, o ile to możliwe, pozostawać w pozycji leżącej. Większość działań niepożądanych występuje w ciągu kilku minut po podaniu, dlatego też pacjent powinien pozostawać pod obserwacją w trakcie i po podaniu przez co najmniej pół godz. U dzieci produkt leczniczy należy stosować w fiol. ze strzykawką jednorazowego użytku o objętości dostosowanej do ilości podawanej do wstrzyknięcia w celu uzyskania lepszej precyzji wstrzykiwanej objętości. NMR ze wzmocnieniem kontrastowym można rozpocząć po wstrzyknięciu, w zależności od zastosowanej sekwencji impulsów i protokołu badania. Optymalne wzmocnienie sygnału obserwuje się na ogół w fazie tętniczej i w okresie około 15 minut po wstrzyknięciu. Sekwencje T1-zależne z czasami relaksacji podłużnej są szczególnie odpowiednie do badań ze wzmocnieniem kontrastowym.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Gadopiklenolu nie wolno podawać dooponowo. Zgłaszano przypadki ciężkich, zagrażających życiu i śmiertelnych reakcji, głównie neurologicznych (np. śpiączka, encefalopatia, drgawki), związanych z dooponowym podawaniem środków kontrastowych na bazie gadolinu. Należy podjąć środki ostrożności typowe w przypadku badań NMR, takie jak wykluczenie pacjentów ze stymulatorem pracy serca, ferromagnetycznymi klipsami naczyniowymi, pompą infuzyjną, neurostymulatorami, implantami ślimakowymi lub z podejrzeniem metalicznego ciała obcego w organizmie, zwłaszcza w obrębie gałki ocznej. Obrazy NMR uzyskane za pomocą tego produktu leczniczego powinni analizować i interpretować wyłącznie pracownicy ochrony zdrowia przeszkoleni w zakresie interpretacji obrazów NMR z wykorzystaniem wzmocnienia pokontrastowego z użyciem gadolinu. Brak danych klinicznych lub istnieją tylko ograniczone dane kliniczne oceniające skuteczność gadopiklenolu w obrazowaniu OUN u pacjentów z chorobami zapalnymi, zakaźnymi, autoimmunologicznymi lub demielinizacyjnymi (takimi jak stwardnienie rozsiane), pacjentów z ostrym lub przewlekłym zawałem lub pacjentów ze zmianami śródszpikowymi w obrębie kręgosłupa. Brak jest również danych klinicznych lub istnieją tylko ograniczone dane kliniczne oceniające skuteczność gadopiklenolu w obrazowaniu ciała u pacjentów z chorobami zapalnymi, zakaźnymi i autoimmunologicznymi, w tym ostrym lub przewlekłym zapaleniem trzustki, nieswoistymi zapaleniami jelit, chorobami zapalnymi okolicy głowy i szyi oraz endometriozą. Podobnie jak w przypadku innych środków kontrastowych zawierających gadolin, mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, w tym zagrażające życiu. Reakcje nadwrażliwości mogą mieć charakter alergiczny (opisywane jako reakcje anafilaktyczne, jeżeli są poważne) lub niealergiczny. Mogą wystąpić natychmiast (w czasie krótszym niż 60 minut) po wstrzyknięciu lub z opóźnieniem (do 7 dni). Reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić natychmiast i mogą prowadzić do śmierci. Nie zależą od dawki. Mogą wystąpić nawet po pierwszej dawce produktu i często są nieprzewidywalne; podczas badania niezbędny jest nadzór lekarza. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości podawanie środka kontrastowego należy natychmiast przerwać. W razie potrzeby należy obowiązkowo włączyć odpowiednie leczenie. Należy w związku z tym przez całe badanie utrzymywać dostęp dożylny. Aby umożliwić natychmiastową reakcję na objawy nadwrażliwości, należy przygotować odpowiednie leki (np. epinefrynę i leki przeciwhistaminowe) oraz rurkę dotchawiczą i respirator; ryzyko reakcji nadwrażliwości może być większe u pacjentów z wcześniejszą reakcją na środki kontrastowe zawierające gadolin, astmą oskrzelową lub alergią w wywiadzie. Przed podaniem gadopiklenolu zalecane jest objęcie wszystkich pacjentów badaniem w zakresie zaburzeń czynności nerek, obejmującym testy laboratoryjne. Zgłaszano przypadki nerkopochodnego zwłóknienia układowego (ang. NSF) związanego ze stosowaniem niektórych produktów leczniczych zawierających gadolin u pacjentów, u których występuje ostre lub przewlekłe ciężkie zaburzenie czynności nerek (GFR <30 ml/min/1,73 m²). Pacjenci poddani zabiegowi przeszczepienia wątroby są szczególnie narażeni, ponieważ ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek w tej grupie pacjentów jest wysokie. Ze względu na możliwość wystąpienia NSF podczas stosowania gadopiklenolu, produkt ten można stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w okołooperacyjnym okresie przeszczepienia wątroby jedynie po starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka oraz jeśli informacja diagnostyczna jest niezbędna i niedostępna dla badania NMR bez wykorzystania wzmocnienia pokontrastowego. Hemodializa zaraz po podaniu gadopiklenolu może ułatwić jego usunięcie z organizmu. Brak dowodów uzasadniających rozpoczęcie hemodializy w celu zapobiegania lub leczenia NSF u pacjentów niepoddawanych jeszcze hemodializie. Ponieważ klirens nerkowy gadopiklenolu może ulec zmniejszeniu u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie ważne jest obserwowanie pacjentów w wieku 65 lat i starszych w zakresie zaburzeń czynności nerek. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. Podobnie jak w przypadku innych środków kontrastowych zawierających gadolin, konieczne jest stosowanie specjalnych środków ostrożności w przypadku pacjentów z obniżonym progiem pobudliwości drgawkowej. Cały sprzęt i leki niezbędne do przeciwdziałania drgawkom występującym podczas badania NMR należy przygotować wcześniej. Należy zachować ostrożność podczas podawania, aby uniknąć wynaczynienia. W przypadku wynaczynienia należy natychmiast przerwać wstrzykiwanie. W przypadku reakcji miejscowych należy przeprowadzić ocenę i leczenie w razie potrzeby. U pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia gadopiklenol należy podawać wyłącznie po starannej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, ponieważ dotychczas nie są dostępne żadne dane. Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na 15 ml, co oznacza, że lek uznaje się za „wolny od sodu”. Produkt leczniczy nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. β-adrenolityki, substancje wazoaktywne, inhibitory konwertazy angiotensyny, antagoniści receptora angiotensyny II zmniejszają skuteczność mechanizmów kompensacji sercowo-naczyniowej zaburzeń ciśnienia krwi. Przed wstrzyknięciem gadopiklenolu lekarz musi uzyskać informacje na temat jednoczesnego przyjmowania tych produktów leczniczych.

Dane dotyczące stosowania środków kontrastowych na bazie gadolinu, w tym gadopiklenolu, u kobiet w ciąży są ograniczone. Gadolin może przenikać przez łożysko. Nie wiadomo, czy narażenie na gadolin może mieć niekorzystne działanie na płód. Badania na zwierzętach wykazały niewielkie przenikanie przez łożysko i nie wskazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwy wpływu na reprodukcję. Produktu leczniczego nie stosować w ciąży chyba, że stan kliniczny kobiety wymaga zastosowania gadopiklenolu. Produkty lecznicze zawierające gadolin przenikają w bardzo małych ilościach do mleka matki. W dawkach klinicznych nie jest spodziewany wpływ na niemowlę ze względu na małą ilość wydalaną z mlekiem i słabe wchłanianie z jelita. Lekarz wraz z karmiącą matką powinni podjąć decyzję o kontynuowaniu karmienia piersią lub o jego przerwaniu na okres 24 godzin po podaniu produktu. Badania na zwierzętach nie wykazały upośledzenia płodności.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były ból w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, nudności, uczucie zimna w miejscu wstrzyknięcia, uczucie zmęczenia i biegunka. Poniżej przedstawiono działania niepożądane na podstawie badań klinicznych obejmujących 1047 osób narażonych na gadopiklenol w zakresie od 0,05 ml/kg mc. (co odpowiada 0,025 mmol/kg mc.) do 0,6 ml/kg mc. (co odpowiada 0,3 mmol/kg mc.). Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) nadwrażliwość. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy; (niezbyt często) zaburzenia smaku. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) biegunka, nudności, ból brzucha, wymioty. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) reakcja w miejscu wstrzyknięcia; (niezbyt często) zmęczenie, uczucie gorąca, szczegóły patrz ChPL. Natychmiastowe reakcje obejmują jeden lub kilka objawów, które pojawiają się równocześnie lub jeden po drugim. Do najczęstszych należą reakcje skórne, reakcje ze strony układu oddechowego i/lub) sercowo-naczyniowego. Każdy objaw może być sygnałem ostrzegającym o rozpoczynającym się wstrząsie, a w bardzo rzadkich przypadkach może prowadzić do śmierci. Podczas stosowania innych środków kontrastowych zawierających gadolin zgłaszano odosobnione przypadki NSF. Do badania klinicznego włączono łącznie 80 pacjentów należących do populacji dzieci i młodzieży w wieku 2 lat i starszych. W porównaniu z dorosłymi profil bezpieczeństwa gadopiklenolu w tej populacji nie budził żadnych szczególnych obaw dotyczących bezpieczeństwa. U 14 pacjentów (17,5%) podczas i lub po podaniu gadopiklenolu wystąpiło łącznie 31 zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem (TEAE). Zgłoszono 12 TEAE w kohorcie OUN i 2 w kohorcie Body. Wśród tych TEAE 1 zdarzenie u 1 pacjenta (1,25%) z kohorty dotyczącej OUN uznano za związane z gadopiklenolem.

Maks. pojedyncza dawka dobowa testowana u ludzi wynosiła 0,6 ml/kg mc. (co odpowiada 0,3 mmol/kg mc.), co oznacza dawkę 6 razy większą od zalecanej. Jak dotąd nie zgłoszono żadnych objawów zatrucia w wyniku przedawkowania. Gadopiklenol może zostać usunięty z organizmu drogą hemodializy. Nie ma natomiast danych potwierdzających, że hemodializa zapobiega występowaniu Nerkopochodnego Włóknienia Układowego (NSF).

We wzmocnieniu kontrastu pośredniczy gadopiklenol, który jest makrocyklicznym niejonowym kompleksem gadolinu, aktywnego ugrupowania, które zwiększa szybkość relaksacji protonów wody w swoim sąsiedztwie w organizmie, prowadząc do zwiększenia intensywności sygnału (jasności) tkanek. Po umieszczeniu w polu magnetycznym (pacjent w aparacie NMR) gadopiklenol skraca czasy relaksacji T₁ oraz T₂ w tkankach docelowych. Zakres, w jakim środek kontrastowy może wpływać na szybkość relaksacji wody tkankowej (1/T₁ lub 1/T₂) jest określany jako relaksacyjność (r₁ lub r₂). Gadopiklenol wykazuje wysoką relaksacyjność w wodzie ze względu na swoją strukturę chemiczną, ponieważ może wymieniać 2 cząsteczki wody, które są połączone z gadolinem, aby uzupełnić jego liczbę koordynacyjną oprócz 4 azotów i 3 tlenów z grup karboksylowych chelatu gadopiklenolu. Wyjaśnia to, że gadopiklenol podawany w połowie dawki gadolinu w porównaniu z innymi nieswoistymi środkami kontrastowymi zawierającymi gadolin może zapewniać takie samo wzmocnienie kontrastu.

1 ml roztw. zawiera 485,1 mg gadopiklenolu (co odpowiada 0,5 mmol gadopiklenolu i 78,6 mg gadolinu).