Produkt należy podawać w ciągłej inf. dożylnej do żył centralnych. Maks. szybkość inf.: do 0,1 g aminokwasów/kg mc./h = 1,0 ml/kg mc./h. Maks. dawka dobowa: dzieci w wieku 0-2 rż: 1,5-2,5 g aminokwasów/kg mc./dobę = 15-25 ml/kg mc./dobę; dzieci w wieku 2-5 lat: 1,5 g aminokwasów/kg mc./dobę = 15 ml/kg mc./dobę; dzieci w wieku 6-14 lat: 1 g aminokwasów/kg mc./dobę = 10 ml/kg mc./dobę. Produkt leczniczy może być podawany tak długo, jak konieczne jest stosowanie żywienia pozajelitowego.

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu aminokwasów, kwasicą metaboliczną, przewodnieniem, hipokaliemią. U pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby należy zastosować indywidualne dawkowanie. Produkt leczniczy należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z hiponatremią.

Aby kontrolować żywienie pozajelitowe zaleca się częste oznaczanie i ocenę następujących badań laboratoryjnych: azotu mocznikowego, amoniaku, elektrolitów, glukozy i triglicerydów (w przypadku podawania emulsji tłuszczowych), równowagi kwasowo-zasadowej i bilansu płynów, enzymów wątrobowych oraz osmolalności surowicy. Inf. do żył obwodowych może powodować podrażnienie śródbłonka żyły i zakrzepowe zapalenie żyły. W celu zmniejszenia ryzyka podrażnienia żyły, zaleca się częste kontrole miejsca inf. Preparat można stosować do całkowitego żywienia pozajelitowego jednocześnie z odpowiednimi ilościami związków będących źródłami energii (roztwory węglowodanów, emulsje tłuszczowe), elektrolitów, wit. i pierwiastków śladowych.

Dotychczas interakcje nie są znane.

Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Dane kliniczne pochodzące z badań dotyczących porównywalnych roztworów aminokwasów nie wykazały ryzyka stosowania u kobiet w okresie ciąży i podczas karmienia piersią.

Podczas prawidłowego podawania produktu leczniczego nie są znane działania niepożądane. Podawanie z szybkością większą niż zalecana może wywołać dreszcze, nudności i wymioty, zaburzenia równowagi składu aminokwasów w organizmie oraz zwiększoną utratę przez nerki.

Podczas przedawkowania produktu leczniczego lub podawania z szybkością większą niż zalecana mogą wystąpić dreszcze, nudności, wymioty oraz zwiększona utrata aminokwasów przez nerki. Należy wtedy niezwłocznie przerwać inf. Można kontynuować inf. w zmniejszonej dawce. W przypadku wystąpienia hiperkaliemii zaleca się infuzję 200-500 ml 10% roztw. glukozy, z dodatkiem 1-3 jednostek modyfikowanej insuliny/3–5 g glukozy.

Wszystkie aminokwasy zawarte w produkcie leczniczym są związkami fizjologicznymi obecnymi w pożywieniu. Aminokwasy podawane pozajelitowo włączane są do puli wolnych aminokwasów organizmu i wszystkich związanych z nią szlaków metabolicznych. Aminokwasy stanowią materiał budulcowy do syntezy białek.

1 l roztworu zawiera: 8 g L-izoleuzyny, 13 g L-leucyny, 12 g octanu L-lizyny (co odpowiada 8,51 g L-lizynie), 3,12 g L-metioniny, 3,75 g L-fenyloalaniny, 4,4 g L-treoniny, 2,01 g L-tryptofanu, 9 g L-waliny, 7,5 g L-argininy, 4,76 g L-histydyny, 4,15 g glicyny, 9,3 g L-alaniny, 9,71 g L-proliny, 7,67 g L-seryny, 0,4 g tauryny, 5,176 g N-acetylo-L-tyrozyny (co odpowiada 4,2 g L-tyrozyny), 0,7 g N-acetylo-L-cysteiny (co odpowiada 0,52 g L-cysteiny), 2,62 g kwasu jabłkowego. Osmolarność teoretyczna - 885 mOsm/l, kwasowość roztworu - 27–40 mmol NaOH/l, pH - 5,5–6,0.