Zazwyczaj dawka dobowa wynosi 150-300 mg benfotiaminy, co odpowiada 1/2 lub 1 tabl. powl./dobę. Dawki mniejsze niż 150 mg nie mogą być zrealizowane za pomocą tej mocy. W zależności od nasilenia niedoboru, lekarz może zadecydować o zastosowaniu mniejszej lub większej dawki. Dzieci i młodzież. Dane dotyczące stosowania benfotiaminy u dzieci i młodzieży są ograniczone. Z tego powodu produkt ten nie jest zalecany u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Niewydolność nerek i osoby w podeszłym wieku. Nie ma potrzeby dostosowania dawki u pacjentów z niewydolnością nerek i u pacjentów w podeszłym wieku. Niewydolność wątroby. Należy zachować ostrożność stosując benfotiaminę u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Tabl. powl. należy połykać w całości, nie rozgryzać, popijając szklanką wody. Czas trwania leczenia zależy od przyczyny niedoboru tiaminy oraz od odpowiedzi na leczenie. Mniej więcej po 4 tyg. leczenia należy ponownie ocenić odpowiedź na leczenie.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w 1 tabl., to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Produkt leczniczy nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Spożywanie napojów zawierających siarczyny (np. wino) w trakcie stosowania produktu leczniczego forte nasila rozpad tiaminy. Jednoczesne spożywanie alkoholu zmniejsza wchłanianie tiaminy i niekorzystnie wpływa na zdolność do jej magazynowania i metabolizm. Tiamina jest dezaktywowana przez 5-fluorouracyl, ponieważ hamuje on fosforylację tiaminy do fosforanu tiaminy. Badania wykazały, że u pacjentów z niewydolnością serca, przyjmujących furosemid (oraz prawdopodobnie również inne diuretyki pętlowe) występuje obniżone stężenie tiaminy. Dokładny mechanizm działania tej interakcji jest nieznany. Profilaktyczne podawanie tiaminy może okazać się skuteczne u tych pacjentów. Znaczenie kliniczne tych interakcji nie jest znane.

Ten produkt leczniczy stosuje się tylko w leczeniu niedoborów wit. B₁. Dlatego produkt leczniczy powinien być przepisywany wyłącznie po starannym rozważeniu ryzyka i korzyści. Zazwyczaj zalecana dawka dobowa wit. B₁ w okresie ciąży to 1,2 mg w II trymestrze ciąży i 1,3 mg w III trymestrze ciąży. W okresie ciąży dawki te mogą zostać przekroczone jedynie w przypadku stwierdzonego niedoboru, ponieważ brak jest badań dotyczących podawania wit. B₁ w dawkach większych niż zalecana dawka dobowa. Zalecana dawka dobowa wit. B₁ w okresie karmienia piersią to 1,3 mg. Wit. B₁ przenika do mleka ludzkiego. Jak dotychczas nie stwierdzono negatywnego wpływu na płodność.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości - głównie po podaniu pozajelitowym (np. nadmierna potliwość, tachykardia, reakcje skórne ze świądem i pokrzywką). Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nudności.

Nie zgłaszano żadnych przypadków przedawkowania.

Wit. B₁ jest jedną z najważniejszych wit. Benfotiamina, rozpuszczalny w lipidach prolek, jest przekształcana w organizmie w biologicznie aktywny pirofosforan tiaminy (TPP). TPP bierze udział w niektórych ważnych procesach metabolizmu węglowodanów. Działa jako koenzym w konwersji pirogronianu do acetylo-CoA, oraz podczas transketolazy w cyklu fosforanu pentozowego. Ponadto odgrywa rolę podczas transformacji ketoglutaranu α do sukcynylo-CoA w cyklu kwasu cytrynowego.

1 tabl. powl. zawiera 300 mg benfotiaminy (wit. B₁).