Dorośli i młodzież od 12 lat: zwykle stosuje się 30 mg co 6-8 h. Nie należy zażywać więcej niż 120 mg/dobę bromowodorku dekstrometorfanu (4 kaps./dobę). Produkt zawiera w pojedynczej dawce 30 mg bromowodorku dekstrometorfanu, dlatego nie należy go stosować u dzieci <12 lat. Młodzież 12-16 lat: nie stosować bez wyraźnych zaleceń lekarza.

Należy zachować ostrożność, gdyż lek może zaburzać zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi (ryzyko wystąpienia senności i zawrotów głowy).

Nadwrażliwość na dekstrometorfan lub którykolwiek inny składnik preparatu, równoczesne leczenie inhibitorami MAO, astma oskrzelowa, ciężka niewydolność wątroby, niewydolność oddechowa. Preparatu nie stosować u kobiet karmiących piersią.

Jeżeli, mimo stosowania leku, kaszel utrzymuje się ponad 7 dni, albo choroba przebiega z gorączką, bólem głowy, wysypką, należy wdrożyć stosowne leczenie. Leku nie należy stosować w przypadku kaszlu z odkrztuszaniem. Nie należy przyjmować dekstrometorfanu przed upływem 14 dni od zaprzestania leczenia inhibitorami MAO. Podczas leczenia dekstrometorfanem nie należy spożywać alkoholu oraz przyjmować preparatów zawierających alkohol. W przypadku niewydolności wątroby należy zmniejszyć dawki dekstrometorfanu ze względu na możliwość zaburzenia metabolizmu leku. Preparat zawiera glikol propylenowy, który może powodować wystąpienie alergii.

Dekstrometorfan stosowany jednocześnie z inhibitorami MAO wzmaga ich działanie i może spowodować wystąpienie zapaści, śpiączki, wysokiej gorączki oraz podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi. Równoczesne podawanie dekstrometorfanu z chinidyną może hamować jego metabolizm w wątrobie, zwiększając jego stężenie w surowicy krwi i nasilając działania niepożądane. Jednoczesne stosowanie środków działających hamująco na OUN i dekstrometorfanu może nasilać działanie tych leków i dekstrometorfanu.

Lek może być stosowany podczas ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Dekstrometorfan stosowany w końcowym okresie ciąży może spowodować zaburzenia czynności oddechowej u noworodka. Dekstrometorfan przenika do mleka matki, dlatego też należy zrezygnować ze stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią. U niemowląt karmionych piersią dekstrometorfan może powodować obniżenie ciśnienia krwi i zatrzymanie oddychania.

Przyjmowanie dekstrometorfanu może powodować niekiedy senność, zawroty głowy, bóle żołądka, zaparcia lub biegunkę, nudności, wymioty, reakcje alergiczne: wysypkę, pokrzywkę, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli.

Objawy przedawkowania to: dezorientacja, senność, zawroty głowy, nudności, wymioty, pobudzenie, nerwowość, niepokój, drażliwość. Dawki powyżej 10 mg/kg/mc./dobę mogą powodować zaburzenie czynności oddechowej. Po znacznym przedawkowaniu może wystąpić śpiączka i drgawki. Po jednorazowym spożyciu dawki 300 mg lub większej opisywano objawy zatrucia o charakterze psychotycznym (pobudzenie, omamy wzrokowe i słuchowe). Przedawkowanie i/lub uzależnienie od dekstrometorfanu występują bardzo rzadko, po długotrwałym stosowaniu dużych dawek tego leku. Postępowanie po przedawkowaniu: wykonać płukanie żołądka, w przypadku zahamowania czynności ośrodka oddechowego podać nalokson, zastosować wspomaganie oddychania; w razie wystąpienia drgawek podać benzodiazepiny.

Dekstrometorfan działa na ośrodek kaszlu w rdzeniu przedłużonym podnosząc jego próg wrażliwości i tym samym tłumiąc odruch kaszlu.

1 kaps. elastyczna zawiera 30 mg bromowodorku dekstrometorfanu.