Zalecana dawka rasagiliny to 1 tabl. raz/dobę przyjmowana z lewodopą lub bez lewodopy. Osoby w podeszłym wieku. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności wątroby. Rasagilina jest przeciwwskazana do stosowania u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby. Należy unikać stosowania rasagiliny u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby. Należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie rasagiliny u pacjentów z łagodnym upośledzeniem czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu należy przerwać podawanie rasagiliny. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma potrzeby stosowania specjalnych środków ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu u dzieci i młodzieży. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w leczeniu choroby Parkinsona nie jest właściwe.

Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie należy podawać dzieciom i młodzieży <18 lat (ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku w tej grupie wiekowej).

Należy zachować ostrożność rozpoczynając stosowanie rasagiliny u pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby. Należy unikać stosowania rasagiliny u pacjentów z umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby. W razie rozwinięcia się łagodnych zaburzeń czynności wątroby w postać o umiarkowanym nasileniu należy przerwać podawanie rasagiliny. Ostrożnie przy zmianach skórnych budzących podejrzenie.

Rasagiliny nie należy podawać: z innymi inhibitorami MAO (ze względu na zagrożenie nieselektywnym hamowaniem aktywności MAO, które może prowadzić do przełomu nadciśnieniowego), z petydyną (zgłaszano ciężkie reakcje niepożądane podczas jednoczesnego stosowania petydyny i inhibitorów MAO oraz innego selektywnego inhibitora MAO-B), z fluoksetyną lub fluwoksaminą (musi upłynąć co najmniej 14 dni między odstawieniem rasagiliny a rozpoczęciem leczenia fluoksetyną lub fluwoksaminą), z niektórymi sympatykomimetykami (takimi, jak wchodzące w skład leków zmniejszających przekrwienie błony śluzowej podawanych do nosa i doustnie albo preparatów przeciw przeziębieniu zawierających efedrynę lub pseudoefedrynę). Nie zaleca się jednoczesnego podawania rasagiliny i dekstrometorfanu, oraz leków z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), trójpierścieniowych i czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych oraz inhibitorów MAO, a także innego selektywnego inhibitora MAO-B.

Ostrożnie w ciąży i laktacji.

Zaburzenia ogólne: bóle głowy, zespół objawów grypopodobnych, złe samopoczucie, ból szyi, reakcja alergiczna, gorączka.Układ krążenia: dławica piersiowa, udar mózgu, zawał mięśnia sercowego. Układ pokarmowy: niestrawność, brak łaknienia. Krew i układ chłonny: leukopenia. Układ mięśniowo-szkieletowy: bóle stawów, zapalenie stawów. Układ nerwowy: depresja, zawroty głowy. Układ oddechowy: nieżyt nosa. Narządy zmysłów: zapalenie spojówek. Skóra i przydatki: kontaktowe zapalenie skóry, wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa, rak skóry. Układ moczowo-płciowy: nagłe parcie na mocz. W dwóch przypadkach wystąpiły: martwica rozpływna mięśni poprzecznie prążkowanych (pacjenci byli po upadku i dłuższym unieruchomieniu) oraz nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH).

Teoretycznie może wystąpić zahamowanie aktywności zarówno MAO-A jak i MAO-B (objawy ze strony układu krążenia: nadciśnienie i niedociśnienie ortostatyczne). Brak swoistego antidotum.

Inhibitor monoaminooksydazy typu B (MAO-B): silny, nieodwracalny, selektywny, co może powodować zwiększenie zewnątrzkomórkowego stężenia dopaminy w prążkowiu oraz zwiększoną aktywność dopaminergiczną. Jej główny i aktywny metabolit, 1-aminoindan, nie jest inhibitorem MAO-B. Rasagilina jest szybko wchłaniana, a jej maks. stężenie w osoczu obserwuje się po ok. 0,5 h, w 60-70% wiąże się ona z białkami osocza. Ulega prawie całkowitej biotransformacji w wątrobie, a jej szlaki metaboliczne zależne są od układu cytochromu P450 (głównym izoenzymem biorącym udział w metaboliźmie rasagiliny jest CYP1A2). Wydalana jest w postaci glukuronianów głównie z moczem i w mniejszym stopniu z kałem.

1 tabl. zawiera 1 mg rasagiliny w postaci mezylanu.