1 g wyrobu zawiera 330 mg wodorotlenku wapnia, fosforan wapnia dwuzasadowy, tlenek magnezu, chlorek sodowy, chlorek wapnia bezwodny, chlorek potasowy, węglan sodowy bezwodny wodorotlenek wapnia, fosforan wapnia dwuzasadowy, tlenek magnezu, chlorek sodowy, chlorek wapnia bezwodny, chlorek potasowy, węglan sodowy bezwodny. Opatrunek wodorotlenkowo-wapniowy stosowany: jako opatrunek biologiczny w dwuseansowej metodzie przykrycia pośredniego, mający na celu remineralizację częściowo odwapnionej zębiny; jako opatrunek biologiczny w leczeniu miazgi zębowej metodą przykrycia bezpośredniego, który pobudza do tworzenia mostów zębinowych; jako opatrunek biologiczny w metodzie częściowej i całkowitej amputacji przyżyciowej w celu wytworzenia nowego sklepienia nad kikutami amputowanej miazgi; do pokrycia pośredniego miazgi jako pierwszą warstwę podkładu izolującego, osłaniającą tę tkankę w leczeniu próchnicy głębokiej; jako wkładkę dokanałową; jako wkładkę o działaniu bakteriobójczym w celu odkażania kanałów w trakcie leczenia nieodwracalnych zapaleń i martwicy miazgi oraz przewlekłych zapaleń tkanek okw.; jako czasowe wypełnienie kanału stymulujące odbudowę kości w trakcie leczenia przewlekłych zapaleń tkanek okołowierzchołkowych; jako czasowe wypełnienie kanału stymulujące proces formowania wierzchołków korzeni (apeksyfikacja); jako czasowe wypełnienie kanału przy leczeniu patologicznej resorpcji wewnętrznej twardych tkanek zęba, a zwłaszcza z towarzyszącą samoistną perforacją ściany kanału; jako wypełnienie wierzchołków korzeni przy metodzie tzw. biologicznego zamknięcia otworów wierzchołkowych; jako stałe wypełnienie kanału po leczeniu endodontycznym zębów mlecznych; jako wypełnienie kanału w złamaniach korzeni wewnątrz zębodołu. Jest wyrobem medycznym wodorotlenkowo-wapniowym o silnie alkalicznym odczynie (pH wynosi około 12,5). Odpowiednio dobrany skład chemiczny zapewnia szybkie wytwarzanie zębiny wtórnej i reparacyjnej. Zaletą wyrobu jest przede wszystkim jego długotrwały efekt bakteriobójczy i pobudzające działanie do tworzenia zmineralizowanych barier. Działa także wysuszająco, co ma ogromne znaczenie w przypadkach uporczywych wysięków zapalnych. Powoduje rozpuszczenie resztek żywej miazgi po zabiegu ekstyrpacji w znieczuleniu (działanie przeciwbólowe) oraz rozpuszcza resztki organiczne w kanale w miejscach niedostępnych dla narzędzi. Po umieszczeniu wyrobu w kanale następuje kontrolowane, długotrwałe uwalnianie jonów Ca2+ i OH-. Wodorotlenek wapnia w zetknięciu z miazgą zęba działa silnie alkalicznie pobudzając aktywność zasadowych fosfataz. Działając bakteriobójczo wyjaławia powierzchowne warstwy miazgi, a zobojętniając środowisko łagodzi odczyn zapalny. Stymuluje również komórki miazgi do wytworzenia blizny zębinowej (utworzenie mostu zębinowego w miejscu obnażenia miazgi) oraz pobudza odontoblasty do wytwarzania zębiny reparacyjnej. Most zębinowy wytwarza się w ciągu 2-3 m-cy. 1. Do przemywania ubytków próchnicowych: niewielką ilość proszku umieścić na płytkiej płytce szklanej lub w kieliszku i rozcierać z odpowiednią ilością wody oczyszczonej, do uzyskania zawiesiny zbliżonej wyglądem do mleka. Tak uzyskaną zawiesiną przemywać ubytki próchnicowe. 2. Przy zastosowaniu wyrobu jako opatrunku biologicznego, wkładki dokanałowej lub materiału czasowo wypełniającego kanał: niewielką ilość proszku zarobić na płytce szklanej z wodą oczyszczoną do konsystencji rzadkiej lub gęstej śmietany, zależnie od przeznaczenia. Tak przygotowaną pastę stosuje się odpowiednio: jako opatrunek biologiczny w dwuseansowej metodzie przykrycia pośredniego: założyć grubszą warstwę gęsto zarobionej pasty, pozostawiając ją w ubytku pod szczelnym wypełnieniem czasowym przez okres 6 tyg. do 3 m-cy. Po upływie wymienionego okresu pastę należy usunąć, a ubytek doczyścić i założyć podkład jedno lub dwuwarstwowy; jako wkładkę o działaniu bakteriobójczym w celu odkażania kanałów w trakcie leczenia nieodwracalnych zapaleń i martwicy miazgi oraz przewlekłych zapaleń tkanek okw: rzadko zarobioną pastę wprowadzić do kanału, np. za pomocą Lentulo i pozostawić tam przez 3 tyg. Dalsze przetrzymywanie pasty w kanale nie jest celowe, gdyż traci ona własności bakteriobójcze na skutek obniżenia wartości pH do 8. Ponowne założenie wyrobu, jeśli jest wskazane, wywołuje znowu korzystne działanie przeciwbakteryjne; w przypadku czasowego wypełniania kanałów: gęsto zarobioną pastę dobrze skondensować w kanale i wymieniać ją co 2 m-ce, tzn. do czasu chociaż częściowej odbudowy kości (zmiany zapalne w tkankach okw.) lub uformowania wierzchołków korzeni lub zamknięcia perforacji kanału (patologiczna resorpcja); w złamaniach korzeni wewnątrz zębodołu: po unieruchomieniu fragmentu przykoronowego i usunięciu z niego obumarłej miazgi wypełnić kanał gęstą pastą; opatrunek zmieniać kilkakrotnie w odstępach 3-miesięcznych. Po wytworzeniu bariery wierzchołkowej we fragmencie koronowym ostatecznie wypełnić kanał z pozostawieniem żywej miazgi we fragmencie wierzchołkowym. W przypadku bezpośredniego pokrycia miazgi mogą wystąpić bóle ćmiące, utrzymujące się do 3 dni. Nie stosować wyrobu w przypadku nadwrażliwości na jego składniki. Przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w suchym miejscu, w temperaturze 5-25 °C. Chronić wyrób przed zetknięciem z dwutlenkiem węgla z powietrza, czy oddechu, gdyż dwutlenek węgla wiążąc wodorotlenek wapnia wytwarza nieczynny, obojętny węglan wapnia. W ten sposób zmniejsza się zapas składnika czynnego, dlatego świeżość wyrobu może mieć też duży wpływ na udanie się zabiegu. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Uwaga: wyrób działa drażniąco na tkanki miękkie jamy ustnej, oczy i skórę. Podczas pracy z wyrobem należy stosować środki ochrony (okulary ochronne, maska ochronna, rękawice); unikać kontaktu z oczami, miękkimi tkankami jamy ustnej oraz skórą. W razie kontaktu przepłukać natychmiast dużą ilością wody. Warunkiem powodzenia zabiegu jest dobry ogólny stan zdrowia tj. brak zapaleń nieodwracalnych, względnie zakażeń ogólnych w organizmie. Również efekty leczenia u pacjentów w starszym wieku mogą być mniejsze, ze względu na zmniejszone zdolności regeneracyjne miazgi. Ponieważ wyrób jest stosowany do pokrycia miazgi obnażonej, stąd jego przygotowanie powinno przebiegać z zachowaniem zasad aseptyki. W przypadku bezpośredniego pokrycia miazgi, czy cienkiej warstwy zębiny, należy unikać jakiegokolwiek ucisku wywołanego tak przez wyrób jak i przez materiał podkładowy. Od spełnienia tych warunków zależy w dużej mierze powodzenie leczenia. W przypadku bezpośredniego przykrycia miazgi opatrunek należy bardzo szczelnie zamknąć cementem podkładowym tlenkowo-cynkowo-eugenolowym, karboksylowym lub szklano-jonomerowym, aby nie dopuścić do penetracji bakterii z ubytku. Jest to szczególnie ważne, jeśli odkłada się na pewien okres ostateczne wypełnienie ubytku. Przy leczeniu kanałów zakażonych należy pamiętać, że kanał leczonego zęba musi być szczelnie wypełniony wyrobem.