Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacynę drobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz u - dzieci i młodzieży - od mc. Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego. Po wstępnym leczeniu dożylnym można zmienić leczenie na doust., tabl., jeżeli lekarz uzna to za wskazane ze względów klinicznych. Należy jak najszybciej zmienić drogę podania z dożylnej na doust. W przypadkach ciężkich zakażeń lub jeśli pacjent nie może przyjąć tabl. doust. (np. pacjenci żywieni pozajelitowo) zaleca się rozpoczęcie leczenia podaniem cyprofloksacyny dożylnie, aż do czasu, gdy będzie można rozpocząć leczenie doust. Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus spp.) może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi. W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów z neutropenią i zakażenia kości i stawów) może być konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym odpowiednim lekiem przeciwbakteryjnym. Dorośli. Zakażenia dolnych dróg oddechowych: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 7-14 dni. Zakażenia górnych dróg oddechowych: zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-ujemne: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 7-14 dni; przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 7-14 dni; złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego: 400 mg 3x/dobę leczenie od 28 dni do 3 m-cy. Zakażenia układu moczowego: powikłane zakażenia układu moczowego i ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 7-21 dni, w szczególnych przypadkach (np. ropień) może być kontynuowane powyżej 21 dni; bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 2-4 tyg. (ostre). Zakażenia narządów płciowych: zapalenie jądra i najądrza, zapalenie narządów miednicy mniejszej: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie co najmniej 14 dni. Zakażenia układu pokarmowego i zakażenia w obrębie jamy brzusznej: biegunka wywołana przez bakterie, w tym przez Shigella spp. inne niż Shigella dysenteriae typu 1, oraz leczenie empiryczne ciężkiej biegunki podróżnych: 400 mg 2x/dobę leczenie 1 dzień; biegunka wywołana przez Shigella dysenteriae typu 1: 400 mg 2x/dobę leczenie 5 dni; biegunka wywołana przez Vibrio cholerae: 400 mg 2x/dobę leczenie 3 dni; dur brzuszny: 400 mg 2x/dobę leczenie 7 dni; zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie Gram-ujemne: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 5-14 dni. Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie 7-14 dni. Zakażenia kości i stawów: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie maks. 3 m-ce. Pacjenci z neutropenią z gorączką o prawdopodobnej etiologii bakteryjnej. Cyprofloksacynę należy podawać w skojarzeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi: 400 mg 2x/dobę do 400 mg 3x/dobę leczenie należy kontynuować przez cały okres trwania neutropenii. Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku: 400 mg 2x/dobę leczenie 60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis. Dzieci i młodzież. Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą: 10 mg/kg mc. 3x/dobę, maks. 400 mg na 1 dawkę: leczenie 10-14 dni. Powikłane zakażenia układu moczowego i ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek: 6 mg/kg mc. 3x/dobę do 10 mg/kg mc. 3x/dobę, maks. 400 mg na 1 dawkę 10-21 dni. Płucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie) u pacjentów, u których konieczne jest leczenie pozajelitowe; jeśli podejrzewa się lub potwierdzi kontakt z laseczką wąglika, należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku: 10 mg/kg mc. 2x/dobę do 15 mg/kg mc. 2x/dobę, maks. 400 mg na 1 dawkę: leczenie 60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis. Inne ciężkie zakażenia: 10 mg/kg mc. 3x/dobę, maks. 400 mg na 1 dawkę zależnie od rodzaju zakażenia. Pacjenci w podeszłym wieku. Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i Cl_Cr. Zaburzenia czynności nerek i wątroby. Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek: Cl_Cr >60 ml/min/1,73 m²: stężenie kreatyniny <124 µmol/l patrz typowe dawkowanie; Cl_Cr 30-60 ml/min/1,73 m²: stężenie kreatyniny 124-168 µmol/l dawka dożylna 200-400 mg co 12 h; Cl_C <30 ml/min/1,73 m²: stężenie kreatyniny >169 µmol/l dawka dożylna 200-400 mg co 24 h; pacjenci poddawani hemodializie: stężenie kreatyniny >169 µmol/l dawka dożylna 200-400 mg co 24 h (po dializie); pacjenci poddawani dializie otrzewnowej: stężenie kreatyniny >169 µmol/l dawka dożylna 200-400 mg co 24 h. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby modyfikacja dawki nie jest konieczna. Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i/lub wątroby.

Przed użyciem należy obejrzeć produkt leczniczy. Nie podawać w przypadku stwierdzenia zmętnienia. Cyprofloksacynę należy podawać w inf. dożylnej. Czas trwania inf. u dzieci wynosi 60 minut. Pacjentom dorosłym cyprofloksacynę w dawce 400 mg podaje się w inf. trwającej 60 minut, a cyprofloksacynę w dawce 200 mg - w inf. trwającej 30 minut. Powolna inf. do dużego naczynia żylnego zminimalizuje dyskomfort pacjenta i zmniejszy ryzyko podrażnienia żył. Roztw. do inf. można podawać bezpośrednio lub po zmieszaniu z innymi zgodnymi roztw. do inf., szczegóły patrz ChPL.

Nadwrażliwość na cyprofloksacynę i inne fluorochinolony, dzieci i młodzież w okresie wzrastania. Preparat można stosować w tych przypadkach tylko wtedy, gdy korzyści z jego podawania będą większe od potencjalnych negatywnych skutków jego działania.

Należy ostrożnie podawać chorym w podeszłym wieku, z zaburzeniami OUN, ciężką niewydolnością wątroby, wszystkimi postaciami niewydolności nerek oraz niedoborem dehydrogenazy glukozo 6-fosforanowej. Podczas leczenia należy unikać alkalizacji moczu, bezpośredniego nasłonecznienia. Przed rozpoczęciem leczenia i w trakcie, chorego należy odpowiednio nawadniać. Wprawdzie, związek przyczynowy nie został udowodniony, zaleca się jednak, by chorzy zaprzestali przyjmowanie leku z chwilą pojawienia się bólu ścięgien lub pierwszych oznak zapalenia ścięgien. W czasie i bezpośrednio po leczeniu, chorzy powinni unikać intensywnych ćwiczeń fizycznych. Lek może osłabić sprawność psychofizyczną u kierujących pojazdami, obsługujących maszyny robocze, zwłaszcza po jednoczesnym wypiciu alkoholu. W czasie leczenia chorzy powinni zaprzestać picia alkoholu.

Równoczesne przyjmowanie z teofiliną lub kofeiną może spowodować zwiększenie ich stężenia w surowicy i wydłużyć czas wydalania. Preparat podawany z lekami przeciwkrzepliwymi wydłuża czas krwawienia, natomiast z cyklosporyną, podwyższa nefrotoksyczność.

Lek może być stosowany, gdy potencjalne korzyści uzasadniają podjęcie ryzyka wpływu na płód. Jeśli konieczne jest leczenie matki karmiącej piersią, to na ten czas, matka powinna zaprzestać karmienia.

Objawy ze strony przewodu pokarmowego, zawroty i bóle głowy, uczucie zmęczenia, zaburzenia czucia, pobudzenie, stany lękowe, rzadko zaburzenia widzenia, drgawki, wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, psychozy toksyczne, omamy, reakcje alergiczne, wyjątkowo fotouczulenie, reakcje anafilaktyczne, nadciśnienie tętnicze, tachykardia napadowa, bóle stawów i mięśni, odczyny w miejscu wstrzyknięcia, krystaluria, przejściowa zmiana niektórych parametrów biochemicznych. Bardzo rzadko cyprofloksacyna może spowodować zapalenie lub zerwanie ścięgna.

Cyprofloksacyna jest fluorową pochodną chinolonu, hamuje aktywność bakteryjnego DNA. Działa bakteriobójczo na liczne drobnoustroje Gram(-) i niektóre Gram(+). Zakres działania przeciwbakteryjnego - tlenowe bakterie Gram(-) z rodzaju: Escherichia, Salmonella, Shigella,Citrobacter, Klebsiella, Enterobacter, Proteus, Serratia, Hafnia, Edwardsiella, Providencia, Morganella, Vibrio, Yersinia, Aeromonas, Plesiomonas, Pasteurella, Haemophilus, Campylobacter, Pseudomonas, Neisseria, Moraxella; niektóre drobnoustroje wewnątrzkomórkowe: Legionella, Brucella, Chlamydia trachomatis, Listeria monocytes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare i tlenowe bakterie Gram(+): gronkowce (większość szczepów metycylinoopornych jest oporna również wobec cyprofloksacyny) i paciorkowce, które wykazują zmienną wrażliwość.

1 amp. (10 ml) zawiera 100 mg cyprofloksacyny (w postaci mleczanu).