Opatrunki wykorzystywane w leczeniu owrzodzeń podudzi, odleżyn, oparzeń, miejsc po pobraniu tkanki do przeszczepu, ran pooperacyjnych. Dzięki skutecznej interakcji pomiędzy wchłanianiem wysięku i parowaniem, możliwe jest zachowanie w obrębie rany i jej okolicy optymalnego, wilgotnego środowiska przyspieszającego proces gojenia. Dzięki zachowaniu przezroczystości, ocena wzrokowa nie wiąże się z koniecznością usunięcia opatrunku. Możliwe jest zatem stałe monitorowanie procesu gojenia rany. Umieszczenie podziałki na powierzchni opatrunku umożliwia prosty pomiar wielkości rany i postępu w jej gojeniu się.

Zbudowany jest z higroskopijnych cząsteczek naturalnej celulozy z dodatkiem alginianu wapniowego, tworzących syntetyczną, elastyczną masę.

Przed założeniem opatrunku, ranę należy oczyścić i przemyć roztworem soli fizjologicznej. Następnie delikatnie osuszyć okolice rany. Dobór właściwego rozmiaru opatrunku zależy od wielkości rany. Opatrunek powinien być większy o 1-2 cm. od brzegów rany. Przed założeniem należy go ogrzać w rękach tak, aby opatrunek nabrał temperatury zbliżonej do temperatury ciała pacjenta, będzie przez to bardziej elastyczny podczas zakładania. Po założeniu opatrunku na ranę należy go delikatnie przytrzymać przez ok. 30 sekund w celu lepszego jego przylegania.