Dorośli, osoby w podeszłym wieku, dzieci w wieku powyżej 12 lat: początkowo we wlewie od 1 µg/kg mc./min do 5 µg/kg mc./min. Następnie dawkę można zwiększać co 10-30 minut o 1-5 µg/kg mc./min, maks. do 20-50 µg/kg mc./min. Przeciętną dawką stosowaną u pacjentów jest 20 µg/kg mc./min. Dawki powyżej 50 µg/kg mc./min. są stosowane w zaawansowanych stanach niewydolności krążenia. U pacjentów z ciężką, oporną na leczenie, przewlekłą niewydolnością krążenia: podawanie rozpoczynać od dawki 0,5 µg/kg mc./min do 2 µg/kg mc./min, a następnie dawkę zwiększać o 1-3 µg/kg mc./min do zwiększenia diurezy. Uwaga: w czasie podawania produktu należy monitorować ciśnienie tętnicze, częstość czynności serca i diurezę. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności dopaminy u dzieci.

Preparat należy podawać we wlewie dożylnym, po uprzednim rozcieńczeniu.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Guz chromochłonny nadnerczy (pheochromocytoma). Ciężkie zaburzenia rytmu serca: migotanie komór, niewyrównane tachyarytmie.

Przed podaniem dopaminy należy wyrównać hipowolemię. Produkt należy podawać po rozcieńczeniu do dużej żyły lub do układu żył centralnych, aby zminimalizować ryzyko wynaczynienia. Nie podawać dotętniczo oraz w postaci bolusów. W przypadku przedostania się produktu poza naczynie krwionośne postępowaniem z wyboru, w celu ograniczenia zmian martwiczych, jest ostrzyknięcie miejsca wynaczynienia roztworem fentolaminy (5-10 mg w od 10 do 15 ml 0,9% roztworu soli fizjologicznej) przy pomocy cienkiej igły do wstrzyknięć podskórnych. Zaprzestanie podawania produktu we wlewie powinno przebiegać stopniowo, aby zapobiec wystąpieniu niedociśnienia. Pacjentów z chorobami naczyń krwionośnych (np. z miażdżycą, chorobą Raynauda, z zatorem tętniczym, zapaleniem błony wewnętrznej naczyń w przebiegu cukrzycy i choroby Buergera) należy starannie obserwować celem wykrycia zmiany barwy lub temperatury skóry kończyn. W przypadku niedokrwienia, będącego skutkiem zwężenia naczyń, należy rozważyć kontynuację podawania dopaminy, ze względu na możliwość wystąpienia zmian martwiczych. Stan ten można odwrócić zmniejszając dawkę dopaminy lub zaprzestając jej podawania. W celu przeciwdziałania niedokrwieniu można podać dożylnie 5-10 mg fentolaminy. Jeśli wystąpią objawy: wzrost ciśnienia rozkurczowego, znaczne zmniejszenie ciśnienia tętna (świadczące o zwężeniu naczyń), należy zmniejszyć dawkę dopaminy, a pacjenta starannie obserwować. Podczas podawania dopaminy pacjentom z niewydolnością nerek lub wątroby zaleca się staranną obserwację. Produkt leczniczy zawierają pirosiarczyn sodu, dlatego rzadko mogą powodować ciężkie reakcje nadwrażliwości i skurcz oskrzeli. Produkt leczniczy 1% zawiera 3,17 mg sodu na amp. 5 ml co odpowiada 0,16% zalecanej przez WHO maks. 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Produkt leczniczy 4% zawiera 12,27 mg sodu na amp. 5 ml co odpowiada 0,61% zalecanej przez WHO maks. 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Produkt leczniczy 1% i 4% należy rozcieńczyć przed podaniem. Zawartość sodu pochodzącego z rozcieńczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym rozcieńczeniu produktu. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do rozcieńczenia produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozcieńczalnika. U pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie należy uwzględnić zawartość sodu w produkcie gotowym do podania. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn: nie dotyczy - dopaminę stosuje się w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia życia.

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) nasilają działanie dopaminy. Pacjenci przyjmujący inhibitory MAO w ciągu ostatnich 2-3 tyg., powinni otrzymać dawkę początkową nie większą niż 10% zwykle stosowanej dawki dopaminy. Jednoczesne podawanie cyklopropanu lub halogenowanych anestetyków wziewnych i dopaminy może wywołać komorowe zaburzenia rytmu serca. Antagonistycznie do dopaminy działają β-adrenolityki, takie jak propranolol lub metoprolol. Nie należy stosować jednocześnie dopaminy i alkaloidów pochodnych ergotaminy, ponieważ może wystąpić zwężenie naczyń krwionośnych. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i guanetydyna mogą nasilać działanie dopaminy charakteryzujące się podwyższeniem ciśnienia tętniczego. U pacjentów stosujących fenytoinę i dopaminę obserwowano obniżenie ciśnienia tętniczego i bradykardię. Dopamina może nasilać działanie leków moczopędnych. W celu zniesienia obwodowego zwężenia naczyń krwionośnych można zastosować leki blokujące receptory adrenergiczne takie, jak np. fentolamina. W takich przypadkach zaleca się jednak obserwację pacjenta.

Preparat może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego dopaminy. Nie wiadomo, czy dopamina przenika przez łożysko lub do mleka kobiecego. Produkt stosuje się w stanach bezpośredniego zagrożenia życia, dlatego karmienie piersią nie stanowi przeciwwskazania do jego użycia. Nie są dostępne dane dotyczące wpływu na płodność kobiet i mężczyzn.

Najczęściej występujące działania niepożądane: zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy. Zaburzenia serca i zaburzenia naczyniowe: skurcze dodatkowe pozazatokowe, tachykardia, bóle dławicowe, kołatanie serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, zwężenie naczyń krwionośnych. W rzadkich przypadkach odnotowywano komorowe zaburzenia rytmu serca, które były śmiertelne. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: duszność. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty. Rzadziej występujące działania niepożądane: zaburzenia układu nerwowego: jeżenie włosów. Zaburzenia oka: rozszerzenie źrenic. Zaburzenia serca i zaburzenia naczyniowe: zaburzenia przewodzenia komorowego, bradykardia, rozszerzenie zespołu QRS w obrazie EKG, podwyższenie ciśnienia tętniczego, zgorzel u pacjentów z wcześniej istniejącą chorobą naczyniową. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: martwica tkanek w wyniku wynaczynienia produktu. Wynaczynienie produktu może być przyczyną wystąpienia miejscowej martwicy tkanek. Miejsce, w którym doszło do wynaczynienia produktu należy ostrzyknąć 5-10 mg fentolaminy w od 10-15 ml 0,9% roztw. soli fizjologicznej. Mogą wystąpić zaburzenia biochemiczne - azotemia.

W przypadku przedawkowania, którego objawem jest podwyższenie ciśnienia tętniczego, należy zmniejszyć dawkę dopaminy lub czasowo przerwać podawanie wlewu do momentu ustabilizowania się stanu pacjenta. Ponieważ czas działania dopaminy jest dosyć krótki, nie jest konieczne podjęcie dodatkowych działań. W przypadku braku poprawy stanu pacjenta zaleca się zastosowanie krótko działającego leku blokującego receptory α-adrenergiczne, np. fentolaminy.

Dopamina jest katecholaminą. Pobudza receptory adrenergiczne we współczulnym układzie nerwowym, przede wszystkim receptory β₁-adrenergiczne, pośrednio powoduje również uwalnianie norepinefryny z miejsc magazynowania. Dopamina rozszerza naczynia krwionośne nerkowe i trzewne, wieńcowe i wewnątrzczaszkowe, co jest skutkiem działania na receptory dopaminergiczne. Działa w nieznacznym stopniu (lub wcale) na receptory β₂-adrenergiczne. Po zastosowaniu małych dawek (od 0,5 µ?g/kg mc./min do 2 µg/kg mc./min), dopamina wpływa przede wszystkim na receptory dopaminergiczne, powodując zwiększenie przepływu nerkowego (filtracji kłębuszkowej), wydalania sodu i diurezy. Po zastosowaniu średnich dawek dopaminy (od 2 µg/kg mc./min do 10 µg/kg mc./min) następuje pobudzenie receptorów β₁-adrenergicznych, co wywiera dodatnie działanie inotropowe. Po zastosowaniu dużych dawek dopaminy (powyżej 10 µg/kg mc./min) występuje stymulacja receptorów α -adrenergicznych, czego wynikiem jest zwężenie obwodowych naczyń krwionośnych i podwyższenie ciśnienia tętniczego.Zależność wywieranych skutków od zastosowanej dawki dopaminy pozwala na wykorzystanie produktu do leczenia stanów wstrząsu różnego pochodzenia, profilaktyki powikłań (np. niewydolności nerek), pod warunkiem prawidłowego stanu nawodnienia pacjenta.

1 ml roztw. zawiera 10 mg lub 40 mg dopaminy chlorowodorku.