Roztwór laktulozy może być podawany rozcieńczony lub nierozcieńczony. Pojedynczą dawkę laktulozy należy połknąć bez zbyt długiego przetrzymywania w jamie ustnej. Dawkowanie należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta. W przypadku jednej dawki dobowej należy ją przyjmować o tej samej porze np. podczas śniadania. W trakcie stosowania leków przeczyszczających zaleca się wypijać dużą ilość płynów (około 1,5-2 l/dobę, tj. 6-8 szklanek). W przypadku preparatu w butelkach można używać miarki do odmierzania dawki. W przypadku preparatu w saszetkach należy oderwać róg saszetki i natychmiast przyjąć zawartość. Dawkowanie w zaparciu lub przypadkach konieczności zmiękczenia stolca ze względów medycznych: laktulozę można stosować w pojedynczej dawce dobowej lub w dwóch dawkach podzielonych. W przypadku preparatu w butelkach można używać miarki do odmierzania dawki. Po kilku dniach dawka początkowa może zostać dostosowana do dawki podtrzymującej na podstawie uzyskanej odpowiedzi na leczenie. Efekt leczniczy może wystąpić po kilku dniach (2-3 dni) leczenia. Preparat w but. lub sasz. po 15 ml: dorośli i młodzież: dawka początkowa dobowa: 15-45 ml co odpowiada 1-3 sasz., dawka podtrzymująca dobowa: 15-30 ml co odpowiada 1-2 sasz.; dzieci (7-14 lat): dawka początkowa dobowa: 15 ml co odpowiada 1 sasz., dawka podtrzymująca dobowa: 10-15 ml co odpowiada 1 sasz.; dzieci (1-6 lat): dawka początkowa dobowa: 5-10 ml, dawka podtrzymująca dobowa: 5-10 ml; niemowlęta (poniżej 1 roku): dawka początkowa dobowa: do 5 ml, dawka podtrzymująca dobowa: do 5 ml. W celu precyzyjnego dawkowania u niemowląt i dzieci do 7 lat należy stosować preparat w but. Dawkowanie w encefalopatii wątrobowej (tylko u dorosłych): dawka początkowa: 3-4x/dobę po 30-45 ml (2-3 sasz.). Dawka ta może zostać dostosowana do dawki podtrzymującej, aby pacjent oddawał luźny stolec 2-3x/dobę. Populacja pediatryczna. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci (do 18 lat) z encefalopatią wątrobową nie zostały ustalone. Brak dostępnych danych. Populacja osób w podeszłym wieku i pacjentów z zaburzeniami nerek i wątroby: brak specjalnych zaleceń dotyczących dawkowania, ze względu na niewielkie narażenie ogólnoustrojowe na laktulozę.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek ze składników produktu. Galaktozemia.Niedrożność przewodu pokarmowego, perforacja lub ryzyko perforacji przewodu pokarmowego.

Zaleca się konsultację lekarską w przypadku: występowania przed rozpoczęciem leczenia objawów brzusznych z towarzyszącym bólem o nieustalonej przyczynie. Niezadowalającego efektu terapeutycznego po kilku dniach stosowania laktulozy. Laktulozę należy stosować ostrożnie u pacjentów z nietolerancją laktozy. Dawka stosowana zazwyczaj w leczeniu zaparcia nie powinna stanowić problemu dla osób chorych na cukrzycę. Dawka stosowana w leczeniu encefalopatii wątrobowej jest na ogół dużo większa i może być konieczne rozważenie jej wpływu w przypadku pacjentów z cukrzycą. Przewlekłe stosowanie źle dobranych dawek i niewłaściwe stosowanie może prowadzić do biegunki i zaburzeń równowagi elektrolitowej. Preparat może zawierać laktozę, galaktozę i małe ilości fruktozy. Z tego powodu lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Leki przeczyszczające należy stosować u dzieci w szczególnych przypadkach i pod nadzorem lekarza. Należy brać pod uwagę, że podczas leczenia odruch wypróżniania może ulec zaburzeniu. Preparat nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji z innymi lekami.

Nie przewiduje się wpływu na ciążę, ponieważ ogólnoustrojowa ekspozycja na laktulozę jest niewielka. Preparat może być stosowany w czasie ciąży. Nie przewiduje się wpływu na noworodka (niemowlę) podczas karmienia piersią, ze względu na niewielką ogólnoustrojową ekspozycję kobiety karmiącej na laktulozę. Preparat może być stosowany podczas karmienia piersią. Nie przewiduje się wpływu na płodność, ze względu na niewielką ekspozycję ogólnoustrojową.

W ciągu pierwszych kilku dni leczenia mogą pojawić się wzdęcia. Z reguły ustępują po kilku dniach. W przypadku zastosowania dawek większych niż zalecane mogą wystąpić: ból brzucha i biegunka. W takim przypadku dawkę należy zmniejszyć. W przypadku stosowania dużych dawek przez dłuższy okres czasu (zwykle tylko w leczeniu encefalopatii wątrobowej) u pacjenta mogą wystąpić zaburzenia równowagi elektrolitowej z powodu biegunki. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka; (często) wzdęcia, bóle brzucha, nudności i wymioty. Badania diagnostyczne: zaburzenia równowagi elektrolitowej w wyniku biegunki. Spodziewany jest taki sam profil bezpieczeństwa u dzieci jak i u dorosłych.

W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki mogą wystąpić następujące objawy: biegunka i bóle brzucha. Przerwanie podawania leku lub zmniejszenie dawki. Zwiększona utrata płynów z powodu biegunki lub wymiotów może wymagać wyrównania zaburzeń równowagi elektrolitowej.

W okrężnicy laktuloza ulega rozkładowi przez bakterie jelita grubego do kwasów organicznych o niskiej masie cząsteczkowej. Kwasy te powodują obniżenie pH w świetle okrężnicy, a poprzez działanie osmotyczne - wzrost objętości treści okrężnicy. Działania te stymulują perystaltykę okrężnicy i prowadzą do przywrócenia prawidłowej konsystencji stolca. Dochodzi do ustąpienia zaparcia i przywrócenia fizjologicznego rytmu perystaltyki jelita grubego. U osób z encefalopatią wątrobową działanie leku przypisywano zahamowaniu wzrostu populacji bakterii proteolitycznych w wyniku zwiększenia liczby bakterii acidofilnych (np. pałeczek kwasu mlekowego), stabilizacji amoniaku w postaci jonowej w wyniku zakwaszenia treści okrężnicy, przeczyszczeniu w wyniku niskiego pH w okrężnicy oraz efektowi osmotycznemu, jak również zmianom metabolizmu azotu bakteryjnego w wyniku stymulacji bakterii do wykorzystywania amoniaku do syntezy białek bakteryjnych. W tym kontekście należy jednak pamiętać o tym, że sama hiperamonemia nie wyjaśnia neuropsychicznych objawów encefalopatii wątrobowej. Amoniak może jednak stanowić związek modelowy dla innych substancji zawierających azot.

1 ml roztworu zawiera 667 mg laktulozy.