Dla dorosłych i młodzieży, ilość żelu wielkości groszku (ok. 0,2 g żelu (chlorowodorek lidokainy 4 mg)) stosuje się 4-8x/dobę. Dawka dobowa nie powinna być większa niż 40 mg lidokainy. Dzieci i młodzież. U dzieci w wieku od 6 lat należy stosować do 4x/dobę ilość żelu wielkości groszku (około 0,2 g żelu (chlorowodorek lidokainy 4 mg)). Jeśli dolegliwości pacjenta utrzymują się dłużej niż 2 dni i ich przyczyna jest nieznana, pacjent powinien skonsultować się ze stomatologiem lub lekarzem.

Podanie na śluzówkę jamy ustnej. Lek należy nakładać na bolesne miejsca i delikatnie wcierać. Jeśli pacjenta ma nowy aparat dentystyczny, cienką warstwę produktu leczniczego powinien zastosować na bolące miejsca.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Chociaż wchłaniana ilość lidokainy jest wyraźnie mniejsza po podaniu miejscowym żelu niż przy znieczuleniu nasiękowym lub znieczuleniu nerwu, nie można całkowicie wykluczyć działania ogólnoustrojowego, jeśli wchłanianie jest bardzo duże (znacznie uszkodzona błona śluzowa). Dlatego należy unikać stosowania w dużych ilościach u pacjentów z ciężkimi chorobami, w szczególności z zaburzeniami przewodzenia, niewyrównaną niewydolnością serca lub ciężką chorobą wątroby lub chorobą nerek. Należy zachować ostrożność podczas spożywania gorących napojów lub jedzenia w ciągu 45 minut od nałożenia żelu, aby zapobiec zadławieniu, ugryzieniu języka lub oparzeniom. Lek zawiera chlorek benzalkoniowy, podrażnia, może powodować reakcje skórne.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. Istotne interakcje kliniczne są mało prawdopodobne, ze względu na stosowanie miejscowe i ilości zastosowanego żelu. Jednak działanie przeciwbólowe innych środków miejscowo znieczulających może być zwiększone. Znane interakcje dla lidokainy (leki przeciwarytmiczne, leki blokujące receptory beta) nie są istotne w przypadku stosowania produktu na błonę śluzową jamy ustnej.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Lidokaina może przenikać przez barierę łożyska i może być wchłaniana przez tkanki płodu. Zagrożenie dla ludzi nie jest znane. Produktu nie należy stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Lidokaina w niewielkich ilościach przenika do mleka matki. Podczas stosowania produktu w dawkach leczniczych nie należy się spodziewać wpływu na organizm dzieci karmionych piersią.

Bardzo rzadko. Zaburzenia układu immunologicznego: nadwrażliwość, reakcja anafilaktyczna, wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu nerwowego: uczucie pieczenia błony śluzowej, niedoczulica, zaburzenia smaku. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: świąd, pokrzywka (miejscowo), kontaktowe zapalenie skóry, wysypka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: obrzęk miejscowy, reakcja miejscowa, rumień w miejscu podania, ból w miejscu podania. Lidokaina podawana miejscowo może powodować reakcje alergiczne, a gdy się wchłonie, reakcje ogólnoustrojowe. Występowanie i intensywność reakcji ogólnoustrojowych zależy od stężenia lidokainy w surowicy (wpływ miejsca podania i dawki), stanu pacjenta, czynności wątroby, wieku, masy ciała i chorób współistniejących - chorób serca i nadczynności tarczycy.

Do chwili obecnej nie są znane przypadki zatrucia produktem leczniczym. W przypadku ogólnoustrojowego działania niepożądanego zalecane są następujące środki ostrożności: utrzymać drożne drogi oddechowe, sprawdzić ciśnienie krwi, tętno i szerokość źrenicy, ułożyć pacjenta poziomo z nogami powyżej serca w przypadku ostrego i zagrażającego życiu zmniejszenia ciśnienia tętniczego, podać leki beta-sympatykomimetyczne (np. izoprenalinę), w przypadku skurczu diazepam (5-10 mg dożylnie), jeśli wzrasta napięcie układu współczulnego (bradykardia) atropinę (0,5-1 mg dożylnie), w razie potrzeby podawać tlen, uzupełnić dożylnie płyny i przeprowadzić reanimację.

Lidokaina odwracalnie hamuje otwarcie kanałów sodowych i tym samym wzrost potencjału czynnościowego. Substancja czynna wiąże się ze specyficznym receptorem kanału sodowego, hamuje transportu jonów i wzrost potencjału czynnościowego. Przekazywanie impulsów nerwowych jest zahamowane miejscowo. Odczuwanie bólu jest hamowane. Cienkie włókna nerwowe bez osłonki mielinowej są szybciej blokowane niż grube motoryczne włókna nerwowe. Odczuwanie jest wyłączane w następującej kolejności: ból, temperatura, dotyk i nacisk.

1 g żelu zawiera 20 mg lidokainy chlorowodorku (jako lidokainy chlorowodorek 1 H₂0).