Leczenie produktem powinno być rozpoczynane przez lekarza doświadczonego w leczeniu SMA. Zalecaną dobową dawkę produktu leczniczego ustala się według wieku i mc. pacjentów. Produkt leczniczy jest przyjmowany doustnie raz/dobę po posiłku, mniej więcej o tej samej porze każdego dnia. Dawkowania według wieku i mc. 2 m-ce do <2 lat: 0,20 mg/kg mc.; ≥2 lat (< 20 kg): 0,25 mg/kg mc.; ≥2 lat (. 20 kg): 5 mg. Nie badano leczenia dawką dobową powyżej 5 mg. Opóźnienie lub pominięcie przyjęcia dawki. Jeżeli zaplanowana dawka nie zostanie przyjęta i upłynęło nie więcej niż 6 h od zaplanowanego przyjęcia, należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. W innym razie należy opuścić pominiętą dawkę i podać kolejną dawkę zaplanowaną na kolejny dzień. Jeżeli dawka nie zostanie w pełni połknięta lub po przyjęciu dawki produktu leczniczego wystąpią wymioty, nie należy podawać kolejnej dawki w celu uzupełnienia niepełnej dawki. Kolejną dawkę należy podać w ustalonym czasie. Pacjenci w podeszłym wieku. Na podstawie ograniczonych danych pochodzących od pacjentów w wieku 65 lat i starszych nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek. Nie badano stosowania rysdyplamu w tej grupie pacjentów. Można oczekiwać, że u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dostosowanie dawki nie jest konieczne. Zaburzenia czynności wątroby. Dostosowanie dawki nie jest konieczne u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie byli badani i może u nich wystąpić zwiększona ekspozycja rysdyplamu. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 m-cy. Dane nie są dostępne.

Produkt musi być przygotowany przez fachowy personel medyczny (np. farmaceutę) przed wydaniem pacjentowi. Zaleca się, aby osoba z fachowego personelu medycznego omówiła z pacjentem lub opiekunem sposób przygotowania zaleconej dobowej dawki leku, przed jej pierwszym podaniem. Produkt przyjmuje się doustnie, raz/dobę po posiłku, o mniej więcej tej samej porze każdego dnia, stosując dołączoną strzykawkę doustną wielokrotnego użytku. U niemowląt karmionych piersią produkt leczniczy należy podawać po nakarmieniu dziecka. Nie należy mieszać produktu z mlekiem lub mlekiem modyfikowanym. Produkt należy przyjąć bezpośrednio po pobraniu go do strzykawki doustnej. Jeśli produkt nie zostanie przyjęty w ciągu 5 minut, należy usunąć go ze strzykawki doustnej i przygotować nową dawkę. Jeśli produkt rozleje się lub zetknie ze skórą, miejsce kontaktu należy przemyć wodą z mydłem. Pacjent powinien napić się wody po przyjęciu produktu, aby upewnić się, że produkt leczniczy został połknięty w całości. Jeżeli pacjent nie jest w stanie przełykać i ma sondę nosowo-żołądkową lub gastrostomijną in situ, produkt leczniczy może być podawany przez sondę. Sondę należy przepłukać wodą po podaniu produktu. Wybór strzykawki doustnej dla przepisanej dawki dobowej, szczegóły patrz ChPL. W celu obliczenia objętości dawki należy uwzględnić dokładność podziałki strzykawki. Objętość należy zaokrąglić do najbliższej kreski podziałki na wybranej strzykawce doustnej.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

W badaniach na zwierzętach obserwowano toksyczny wpływ na zarodek i płód. Pacjenci w wieku rozrodczym powinni zostać poinformowani o ryzyku i muszą stosować wysoce skuteczną antykoncepcję podczas leczenia i przynajmniej przez 1 m-c po przyjęciu ostatniej dawki przez kobiety oraz 4 m-ce po przyjęciu ostatniej dawki przez mężczyzn. Przed rozpoczęciem leczenia produktem należy wykluczyć ciążę u pacjentek w wieku rozrodczym. W oparciu o obserwacje z badań na zwierzętach, mężczyźni nie powinni być dawcami nasienia podczas leczenia i przez 4 m-ce po przyjęciu ostatniej dawki produktu. Przed rozpoczęciem leczenia produktem należy omówić strategię zachowania płodności z pacjentami płci męskiej w wieku rozrodczym. Wpływ produktu na płodność mężczyzn nie był badany. Wpływ produktu leczniczego na strukturę siatkówki obserwowany w badaniach nieklinicznych bezpieczeństwa nie był obserwowany w badaniach klinicznych u pacjentów z SMA. Jednak dane z badań długoterminowych są nadal ograniczone. Z tego względu nie ustalono, jakie jest znaczenie kliniczne tych wyników badań nieklinicznych w dłuższej perspektywie czasowej. Dane dotyczące skuteczności leczenia produktem stosowanym u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali terapię genową z genem SMN1, nie są dostępne. Produkt leczniczy zawiera izomalt (2,97 mg na ml). Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami nietolerancji fruktozy nie powinni przyjmować tego produktu. Produkt leczniczy zawiera 0,375 mg benzoesanu sodu na ml. Benzoesan sodu może nasilać żółtaczkę (zażółcenie skóry i oczu) u noworodków (do 4. tyg. życia). Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) na dawkę 5 mg, to znaczy lek uznaje się za zasadniczo „wolny od sodu”.

Rysdyplam jest metabolizowany głównie przez enzymy wątrobowe monooksygenazę flawinową 1 i 3 (FMO1 i 3), a także przez enzymy cytochromu P450 (CYP) 1A1, 2J2, 3A4 i 3A7. Rysdyplam nie jest substratem ludzkiego białka oporności wielolekowej 1 (MDR1). Wpływ innych produktów leczniczych na rysdyplam. Po jednoczesnym podaniu 200 mg itrakonazolu dwa razy na dobę, silnego inhibitora CYP3A, z pojedynczą doustną dawką 6 mg rysdyplamu nie obserwowano klinicznie istotnego wpływu na parametry farmakokinetyczne rysdyplamu (zwiększenie AUC o 11%, zmniejszenie Cmax o 9%). Dostosowanie dawki nie jest konieczne, gdy produkt podaje się jednocześnie z inhibitorem CYP3A. Można oczekiwać, że nie wystąpią żadne interakcje typu lek-lek za pośrednictwem szlaku FMO1 i FMO3. Wpływ rysdyplamu na inne produkty lecznicze. Rysdyplam jest słabym inhibitorem CYP3A. Doustne podawanie rysdyplamu zdrowym dorosłym raz/dobę przez 2 tyg. nieznacznie zwiększało ekspozycję midazolamu, sensytywnego substratu CYP3A (AUC 11%; Cmax 16%). Zakres tej interakcji nie uważa się za istotny klinicznie i w związku z tym dostosowanie dawki nie jest konieczne w przypadku substratów CYP3A. W badaniach in vitro wykazano, że rysdyplam i jego główny metabolit w organizmie człowieka, M1, nie są znaczącymi inhibitorami ludzkiego MDR1, polipeptydu transportującego anion organiczny (ang. OATP) 1B1, OATP1B3, transportera anionu organicznego (ang. organic anion transporter) 1 i 3 (OAT 1 i 3). Jednakże rysdyplam i jego główny metabolit są w warunkach in vitro inhibitorami ludzkiego transportera kationów organicznych 2 (ang. OCT2) oraz transporterów wielolekowych i ekstruzji toksyn (ang. MATE) 1 i MATE2-K. Nie należy spodziewać się wystąpienia interakcji z substratami OCT2, gdy lek jest podawany w stężeniach terapeutycznych. Wpływ jednoczesnego podawania rysdyplamu na farmakokinetykę substratów MATE1 i MATE2-K u ludzi jest nieznany. Dane z badań in vitro wskazują, że rysdyplam może zwiększać osoczowe stężenie produktów leczniczych eliminowanych za pośrednictwem MATE1 lub MATE2-K, takich jak metformina. Jeśli nie można uniknąć ich jednoczesnego podawania, należy monitorować działania toksyczne związane z lekami i w razie potrzeby rozważyć zmniejszenie dawki jednocześnie podawanego produktu leczniczego. Brak jest danych dotyczących skuteczności lub bezpieczeństwa stosowania potwierdzających zasadność jednoczesnego stosowania rysdyplamu i nusinersenu. Nie badano potencjalnego wystąpienia działań synergicznych w przypadku jednoczesnego podawania rysdyplamu i leków o toksycznym działaniu na siatkówkę. Z tego względu zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego stosowania leków o znanym lub podejrzewanym toksycznym działaniu na siatkówkę.

Pacjenci i pacjentki w wieku rozrodczym powinni stosować się do następujących wymagań związanych z antykoncepcją: pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować antykoncepcję o wysokiej skuteczności podczas leczenia i przez co najmniej 1 m-c po przyjęciu ostatniej dawki. Zarówno pacjenci, jak i ich partnerki w wieku rozrodczym powinni stosować antykoncepcję o wysokiej skuteczności podczas leczenia i przez co najmniej 4 m-ce po przyjęciu ostatniej dawki. Przed rozpoczęciem terapii produktem leczniczym należy sprawdzić czy pacjentka w wieku rozrodczym nie jest w ciąży. Kobiety w ciąży należy wyraźnie poinformować o potencjalnym ryzyku dla płodu. Brak danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji. Nie wiadomo, czy rysdyplam przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Na podstawie badań na szczurach stwierdzono przenikanie rysdyplamu do mleka. Ponieważ potencjalne szkodliwe działanie na niemowlę karmione piersią nie jest znane, nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia. Wyniki badań nieklinicznych wskazują, że płodność u mężczyzn może zostać zmniejszona podczas leczenia. Obserwowano degenerację plemników i zmniejszoną liczbę plemników w narządach rozrodczych szczurów i małp. Na podstawie obserwacji w badaniach na zwierzętach należy oczekiwać, że wpływ na plemniki będzie odwracalny po zakończeniu leczenia rysdyplamem. Mężczyźni mogą rozważyć przechowanie plemników przed rozpoczęciem leczenia lub po okresie bez leczenia trwającym co najmniej 4 m-ce. Mężczyźni, którzy chcieliby zostać ojcami powinni przerwać leczenie na minimum 4 m-ce. Leczenie można wznowić po poczęciu dziecka. Na podstawie danych nieklinicznych można spodziewać się braku wpływu rysdyplamu na płodność kobiet. Produkt nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

U pacjentów z niemowlęcą postacią SMA do najczęstszych działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych z produktem należała gorączka (54,8%), wysypka (29,0%) i biegunka (19,4%). U pacjentów z SMA o późniejszym początku do najczęstszych działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych z produktem należała gorączka (21,7%), ból głowy (20,0%), biegunka (16,7%) i wysypka (16,7%). Działania niepożądane wymienione wyżej występowały bez możliwego do określenia wzorca klinicznego lub czasowego oraz na ogół ustępowały pomimo kontynuowania leczenia u pacjentów z postacią niemowlęcą SMA i SMA o późniejszym początku. Działania niepożądane występujące u pacjentów z postacią niemowlęcą SMA i SMA o późniejszym początku na podstawie badań klinicznych z produktem. Postać niemowlęca SMA (Typ 1). Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka; (często) owrzodzenia jamy ustnej i afty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) wysypka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) gorączka (w tym bardzo wysoka gorączka). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenie układu moczowego (w tym zapalenie pęcherza). SMA o późniejszym początku (Typ 2 i 3). Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka; (często) nudności, owrzodzenia jamy ustnej i afty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) wysypka. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) gorączka (w tym bardzo wysoka gorączka). Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenie układu moczowego (w tym zapalenie pęcherza). Zakażenie układu moczowego (w tym zapalenie pęcherza): (często) ból stawów, szczegóły patrz ChPL. Po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano przypadki zapalenia naczyń skóry. Objawy ustąpiły po trwałym zaprzestaniu stosowania produktu leczniczego. Częstość występowania nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Nie jest znana odtrutka na przedawkowanie produktu. W przypadku przedawkowania należy uważnie monitorować stan pacjenta i wdrożyć leczenie objawowe.

Rysdyplam jest modyfikatorem składania pre-mRNA genu warunkującego przeżycie motoneuronów 2 (SMN2) opracowanym w celu leczenia SMA powodowanego przez mutacje genu SMN1 w chromosomie 5q, które prowadzą do niedoboru białka SMN. Niedobór funkcjonalnego białka SMN jest bezpośrednio powiązany z patofizjologią SMA, która obejmuje postępującą utratę motoneuronów i osłabienie mięśni. Rysdyplam koryguje składanie SMN2, aby przesunąć równowagę z pomijania eksonu 7 w kierunku włączania eksonu 7 do transkryptu mRNA, prowadząc do zwiększonego wytwarzania funkcjonalnego i stabilnego białka SMN. Tym samym rysdyplam leczy SMA poprzez zwiększanie i podtrzymanie stężenie funkcjonalnego białka SMN.

1 but. zawiera 60 mg rysdyplamu w 2 g proszku do sporządzania roztw. doustnego. 1 ml sporządzonego roztw. zawiera 0,75 mg rysdyplamu.