1250 mg glukozaminy/dobę w celu złagodzenia objawów. Glukozamina nie jest zalecana do leczenia w przypadku ostrego bólu. Złagodzenie objawów (szczególnie bólu) nastąpi dopiero po kilku tyg. leczenia, a w niektórych przypadkach nawet później. Jeśli po 2-3 m-cach nie nastąpi złagodzenie objawów, należy ponownie rozważyć leczenie glukozaminą. Dzieci i młodzież. Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 rż. Osoby w podeszłym wieku. Nie przeprowadzono specjalnych badań osób w podeszłym wieku, ale zgodnie z doświadczeniem klinicznym zmiana dawkowania nie jest wymagana podczas leczenia ogólnie zdrowych pacjentów w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby. Nie można przedstawić zaleceń dotyczących dawkowania dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby, ponieważ nie przeprowadzono odpowiednich badań.

Tabl. można przyjmować niezależnie od posiłków.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Glukozaminy nie podawać pacjentom z alergią na skorupiaki, ponieważ z nich jest pozyskiwana substancja czynna.

Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 rż, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Aby wykluczyć choroby stawów, które wymagają rozważenia innego leczenia, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. U pacjentów z obniżoną tolerancją glukozy przed rozpoczęciem leczenia i okresowo podczas leczenia zalecane jest kontrolowanie stężenia glukozy we krwi i, gdy jest to potrzebne, zapotrzebowania na insulinę. U pacjentów z rozpoznanym czynnikiem ryzyka schorzeń sercowo-naczyniowych zalecane jest kontrolowanie stężenia lipidów we krwi, ponieważ w rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych glukozaminą zaobserwowano hipercholesterolemię. Opisane zostały przypadki występowania zaostrzonych objawów astmy po rozpoczęciu leczenia glukozaminą (objawy ustąpiły po odstawieniu leku). Pacjenci leczący się z powodu astmy powinni przed rozpoczęciem przyjmowania leku brać pod uwagę możliwości nasilenia się objawów. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku odczuwania zawrotów głowy lub senności nie zaleca się prowadzenia pojazdów mechanicznych ani obsługiwania maszyn.

Opisywano nasilenie działania doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy pochodnych kumaryny (np. warfaryny) podczas jednoczesnego stosowania z glukozaminą. Dlatego pacjenci leczeni pochodnymi kumaryny, rozpoczynający lub kończący przyjmowanie glukozaminy powinni być pod dokładną obserwacją. Jednoczesne leczenie glukozaminą może spowodować zwiększenie absorpcji i stężenia tetracykliny w surowicy, jednakże wyniki badań klinicznych dotyczące tej interakcji są ograniczone. W związku z ograniczoną dokumentacją na temat potencjalnych interakcji leków z glukozaminą należy uwzględnić zmienione działanie lub stężenie jednocześnie używanych produktów leczniczych.

Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania glukozaminy u kobiet w ciąży. Dostępne są tylko niewystarczające dane uzyskane z badań na zwierzętach. Nie należy stosować glukozaminy podczas ciąży. Nie ma dostępnych danych dotyczących wydzielania glukozaminy z mlekiem matki. Dlatego stosowanie glukozaminy podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u noworodków.

Najczęstsze reakcje niepożądane związane z leczeniem glukozaminą to: nudności, ból brzucha, niestrawność, zaparcia, biegunka, bóle głowy i zmęczenie,. Dodatkowo odnotowano wysypkę, świąd i zaczerwienienie skóry. Odnotowane reakcje niepożądane są zazwyczaj łagodne i krótkotrwałe. Zaburzenia systemu nerwowego: (często) ból głowy, zmęczenie; (częstość nieznana) zawroty głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, ból brzucha, niestrawność, biegunka, zaparcia; (częstość nieznana) wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (częstość nieznana) podwyższona aktywność enzymów wątrobowych, żółtaczka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypka, świąd, zaczerwienienie; (częstość nieznana) obrzęk naczyniowy, pokrzywka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (częstość nieznana) obrzęki, obrzęki obwodowe. Odnotowano sporadyczne, samoistne przypadki hipercholesterolemii, której przyczyn nie ustalono. Pogorszenie kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą. Częstość nieznana.

Do objawów przypadkowego lub zamierzonego przedawkowania glukozaminy mogą należeć: ból głowy, dezorientacja, bóle stawów, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcie. W przypadku przedawkowania należy odstawić glukozaminę i zastosować standardowe ogólnie przyjęte metody postępowania objawowego. Dzieci i młodzież. Raportowano 1 przypadek przedawkowania u 12 letniej dziewczynki po przyjęciu doustnym 28 g glukozaminy chlorowodorku. Wystąpiły bóle stawów, wymioty i dezorientacja. Pacjentka wyzdrowiała.

Grupa farmakoterapeutyczna: Pozostałe środki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne. Kod ATC: M01AX05. Glukozamina jest substancją endogenną, typowym składnikiem łańcuchów polisacharydowych substancji międzykomórkowej chrząstki i glukozaminoglikanów płynu maziowego. Badania in vitro i in vivo wykazały, że glukozamina pobudza syntezę fizjologicznych glikozaminoglikanów i proteoglikanów przez chondrocyty oraz kwasu hialuronowego przez synowiocyty.

1 tabl. zawiera 750 mg glukozaminy chlorowodorku co odpowiada 625 mg glukozaminy.