Produkt jest również dostępny w postaci farmaceutycznej roztw. do wstrzyk. dom. (im.) lub podsk. (sc.). Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Choroby OUN, miastenia i zespół miasteniczny. Dawka wynosi 20 mg ipidakryny (1 tabl.) 1-3x/dobę. Leczenie trwa 1-2 m-ce. W razie konieczności cykl leczenia można powtórzyć kilkukrotnie w odstępach 1-2 m-cy pomiędzy cyklami. 15-30 mg (1-2 ml produktu, 15 mg/ml, roztw. do wstrzyk.) może być podawane dom. lub posk. przez krótki okes w celu zapobiegania wystąpienia przełomu miastenicznego z ciężkim zaburzeniem złącza nerwowo-mięśniowego. Leczenie produktem należy kontynuować stosując ten produkt leczniczy pod postacią tabl., a dawkę można zwiększać do 20-40 mg (1-2 tabl.) 5-6x/dobę. Porażenie opuszkowe i niedowłady; okres rekonwalescencji po organicznych zmianach OUN z zaburzeniami ruchu; choroby demielinizacyjne układu nerwowego. Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby i reakcji pacjenta. Dawkę dobową dobiera się indywidualnie, zwykle jest to 20 mg 2-3x/dobę. Maks. dawka dobowa może wynosić 200 mg. Leczenie można rozpocząć od produktu, 5 mg/ml, roztw. do wstrzyk. jako wstrzyk. dom. Zalecenia dotyczące dawkowania znajdują się w ChPL produktu, 5 mg/ml, roztw. do wstrzyk. Choroby demielinizacyjne, jako element kompleksowej terapii. Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania choroby i reakcji pacjenta. Dawkę dobową dobiera się indywidualnie, zwykle jest to 20-40 mg 2-3x/dobę. Maks. dawka dobowa może wynosić 200 mg. Leczenie można rozpocząć od produktu, 15 mg/ml, roztw. do wstrzyk. jako wstrzyk. dom. Zalecenia dotyczące dawkowania znajdują się w ChPL produktu, 15 mg/ml, roztw. do wstrzyk. Zaburzenia pamięci różnego pochodzenia (choroba Alzheimera i inne rodzaje demencji starczej). Dawki i czas trwania leczenia należy dostosować do indywidualnej reakcji pacjenta. Dawkę dobową dobiera się indywidualnie, zwykle jest to 20 mg 2-3x/dobę. Maks. dawka dobowa może wynosić 200 mg. Czas trwania leczenia wynosi od 1 m-ca do 1 roku. Atonia jelit i zapobieganie jej. Zalecana dawka wynosi 20 mg (1 tabl.) 2-3x/dobę przez 1-2 tyg. Pacjenci w podeszłym wieku. Istnieją ograniczone dane dotyczące farmakokinetyki ipidakryny u pacjentów w podeszłym wieku. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie badano farmakokinetyki ipidakryny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, dlatego należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Tabl. należy połknąć, popijając wodą. Lek można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Padaczka. Zaburzenia pozapiramidowe z hiperkinezją. Dławica piersiowa. Znaczna bradykardia. Astma oskrzelowa. Niedrożność jelit lub dróg moczowych. Zaostrzenie choroby wrzodowej żołądka lub dwunastnicy. Zaburzenia przedsionkowe. Ciąża. Karmienie piersią.

Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie, a także w przypadku tyreotoksykozy i chorób układu krążenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami układu oddechowego i ostrymi zaburzeniami oddechowymi w wywiadzie. Tabl. zawierają laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi problemami związanymi z nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego. Ipidakryna wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Produkt może powodować uspokojenie polekowe. W związku z tym należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występuje ten objaw.

Jednoczesne stosowanie produktu i leków działających depresyjnie na OUN może nasilać działanie sedatywne. Działanie ipidakryny i jej działania niepożądane nasilają się podczas jednoczesnego stosowania z innymi inhibitorami cholinesterazy i lekami M-cholinomimetycznymi. Jednoczesne stosowanie ipidakryny i innych leków cholinergicznych może zwiększać ryzyko wystąpienia przełomu cholinergicznego u pacjentów z miastenią. Jeśli β-adrenolityki zostaną zastosowane przed leczeniem produktem, może to zwiększyć ryzyko spowolnienia rytmu pracy serca. Cerebrolizyna poprawia efekty działania ipidakryny na zdrowie psychiczne. Alkohol może nasilać działania niepożądane.

Produkt wzmacnia napięcie i skurcze macicy i może prowadzić do przedwczesnego porodu, dlatego nie powinien być przyjmowany w okresie ciąży. Produkt nie powinien być przyjmowany, jeśli pacjentka karmi piersią. Brak danych dotyczących wpływu ipidakryny na płodność u ludzi.

Możliwe są działania niepożądane związane z pobudzeniem M-cholinoreceptorów. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcja nadwrażliwości (w tym alergiczne zapalenie skóry, wstrząs anafilaktyczny, astma, toksyczna nekroliza naskórka, rumień, pokrzywka, świszczący oddech, obrzęk krtani). Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) zawroty głowy, ból głowy, senność (przy stosowaniu dużych dawek). Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca, bradykardia. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (niezbyt często) zwiększenie wydzielania oskrzelowego. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) ślinotok, nudności; (niezbyt często) wymioty (przy stosowaniu dużych dawek); (rzadko) biegunka, ból w nadbrzuszu. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) nadmierna potliwość; (niezbyt często) objawy alergii skórnej (świąd, wysypka) (przy stosowaniu dużych dawek). Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (iezbyt często) skurcze mięśni (przy stosowaniu dużych dawek). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) osłabienie (przy stosowaniu dużych dawek). Ślinotok i bradykardię można zmniejszyć stosując środki przeciwcholinergiczne (np. atropinę). W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy zmniejszyć dawkę lub przerwać leczenie na krótki okres (1-2 dni).

Objawy: znaczne przedawkowanie może spowodować „kryzys cholinergiczny”, który charakteryzuje się skurczami oskrzeli, łzawieniem oczu, nadmierną potliwością, zwężeniem źrenic, oczopląsem, mimowolnym wypróżnianiem i oddawaniem moczu, wymiotami, bradykardią, blokiem serca, arytmią, niedociśnieniem tętniczym, niepokojem ruchowym, lękiem, pobudzeniem, poczuciem strachu, ataksją, niewyraźną mową, sennością, osłabieniem, drgawkami i śpiączką. Objawy mogą być łagodne. Postępowanie: zatrucie lub względne przedawkowanie może być leczone objawowo. Stosuje się M-cholinoblokery: atropinę, triheksyfenidyl, metacynę itp.

Ipidakryna jest odwracalnym inhibitorem cholinoesterazy. Bezpośrednio stymuluje przekazywanie impulsów w OUN i synapsach nerwowo-mięśniowych poprzez blokowanie błonowych kanałów potasowych. Ipidakryna nasila działanie na mięśnie gładkie nie tylko acetylocholiny, ale także adrenaliny, serotoniny, histaminy i oksytocyny.

1 tabl. zawiera 20 mg ipidakryny chlorowodorku (w postaci jednowodnej).