Dorośli i młodzież. Kandydoza sromu i pochwy: 200 mg rano i 200 mg wieczorem przez dobę. Kandydoza jamy ustnej: 100 mg raz/dobę przez 2 tyg. Grzybica tułowia, grzybica pachwin: 100 mg raz/dobę przez 2 tyg. Grzybica stóp, grzybica dłoni: 100 mg raz/dobę przez 4 tyg. Łupież pstry: 200 mg raz/dobę przez 1 tydz. Grzybica paznokci: leczenie cykliczne: 1 cykl obejmuje podawanie 2 kaps. 2x/dobę przez tydz. (400 mg/dobę), po czym następuje okres 3 tyg. bez leczenia. 3 cykle stosuje się w leczeniu grzybicy paznokci stóp, 2 cykle zaleca się w leczeniu grzybicy paznokci rąk; leczenie ciągłe: 2 kaps. (200 mg/dobę) raz/dobę przez 3 m-ce. Skutki leczenia będą widoczne również po zakończeniu stosowania leku, w miarę wzrostu paznokcia. Sporotrychoza limfatyczno-skórna: 100 mg raz/dobę przez 3 m-ce. Parakokcydioidomikoza: 100 mg raz/dobę przez 6 m-cy. Blastomikoza: 100 mg raz/dobę, dawkę można zwiększyć do 200 mg 2x/dobę przez 6 m-cy. Histoplazmoza: 200 mg raz/dobę, dawkę można zwiększyć do 200 mg 2x/dobę przez 8 m-cy. Aspergiloza inwazyjna: początkowa dawka 200 mg 3x/dobę przez 4 dni, a następnie 200 mg 2x/dobę do uzyskania ujemnego wyniku posiewu lub ustąpienia zmian chorobowych (przez okres 2-5 m-cy) lub do ustąpienia neutropenii. Szczegóły dotyczące dawkowania patrz ChPL. W zakażeniach grzybiczych skóry optymalne wyniki kliniczne uzyskuje się po 1-4 tyg. od zakończenia leczenia, w zakażeniach paznokci po 6-9 m-cy od zakończenia leczenia. Jest to spowodowane wolniejszym usuwaniem itrakonazolu ze skóry i paznokci niż z osocza krwi. Dzieci. Dostępne dane dotyczące stosowania produktu w postaci kaps., twardych u dzieci są ograniczone. Nie zaleca się stosowania tego produktu u dzieci, chyba że stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Stosowanie u osób w podeszłym wieku. Dostępne dane dotyczące stosowania produktu w postaci kaps., twardych u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Zaleca się stosowanie produktu w postaci kaps., twardych u tych osób tylko, jeśli stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Zasadniczo zaleca się, by podczas wyboru dawki u osób w podeszłym wieku wziąć pod uwagę większą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby, nerek lub serca oraz jednoczesne występowanie innych chorób lub stosowanie innych leków. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby. Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu po podaniu doustnym u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek. Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z niewydolnością nerek całkowite narażenie organizmu na itrakonazol może być mniejsze. Jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów, należy zachować ostrożność i rozważyć możliwość modyfikacji dawki.

Kaps. należy przyjmować bezpośrednio po posiłku. Kaps. należy połykać w całości.

Produkt leczniczy przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością w wywiadzie na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie z produktem leczniczym, następujących leków: leków metabolizowanych przez CYP3A4, które mogą wydłużać odstęp QT, np.: astemizol, beprydyl, cyzapryd, chinidyna, pimozyd, mizolastyna, dofetylid, lewacetylmetadol (lewometadyl), sertindol i terfenadyna; jednocześnie z produktem leczniczym jest przeciwwskazane. Jednoczesne stosowanie może powodować zwiększenie stężenia tych leków w osoczu, prowadząc do wydłużenia odstępu QT_c i rzadko wystąpienia torsade des pointes; leków z grupy inhibitorów reduktazy HMG-CoA metabolizowanych przez CYP3A-4, takich jak symwastatyna, atorwastatyna i lowastatyna; midazolam i triazolam podawanych doustnie; alkaloidów sporyszu, takich jak dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina i metyloergometryna (metyloergonowina); eletryptan; nizoldypina. Produktu leczniczego, nie należy stosować u pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami czynności komór serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (ang. CHF) lub zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających życiu lub innych ciężkich zakażeń. Nie należy stosować produktu leczniczego w okresie ciąży ( za wyjątkiem przypadków zagrożenia życia). Kobiety w wieku rozrodczym stosując produkt leczniczy powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji. Należy ją kontynuować, aż do okresu wystąpienia krwawienia miesiączkowego po zakończeniu stosowania produktu leczniczego.

Brak jest informacji dotyczących nadwrażliwości krzyżowej pomiędzy itrakonazolem, a innymi lekami przeciwgrzybicznymi z grupy azoli, jednakże należy zachować ostrożność przy przepisywaniu produktu leczniczego pacjentom ze stwierdzoną nadwrażliwością na inne związki z grupy azoli. W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali itrakonazol w postaci dożylnej, obserwowano przemijające, bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory. Zaburzenia te ustępowały przed podaniem następnego wlewu dożylnego. Nie wiadomo, czy opisywane zjawisko ma znaczenie kliniczne w odniesieniu do postaci doustnych leku. Wykazano, że itrakonazol ma działanie inotropowe ujemne. Opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca w związku z jego stosowaniem. W doniesieniach spontanicznych niewydolność serca była stwierdzana częściej po podaniu dawki dobowej 400 mg niż po zastosowaniu innych, mniejszych dawek dobowych, co świadczy o tym, że ryzyko wystąpienia niewydolności serca może zwiększać się wraz z dawką dobową itrakonazolu. Nie stosować produktu leczniczego u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie, chyba że korzyści z leczenia wyraźnie przewyższają ryzyko stosowania. Podczas oceny korzyści i ryzyka u danego pacjenta należy uwzględnić takie indywidualne czynniki, jak ciężkość choroby, dawkowanie leku oraz indywidualne czynniki ryzyka rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Te czynniki ryzyka obejmują choroby serca, takie jak choroba niedokrwienna i choroby zastawek serca, ciężkie choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc; niewydolność nerek oraz inne choroby przebiegające z obrzękami. Takiego pacjenta należy poinformować o objawach zastoinowej niewydolności serca oraz leczyć ostrożnie i obserwować, czy w czasie leczenia nie występują objawy zastoinowej niewydolności serca. Jeśli takie objawy wystąpią, należy przerwać podawanie produktu leczniczego. Leki z grupy antagonistów kanałów wapniowych mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować z inotropowo-ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów kanałów wapniowych, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia zastoinowej niewydolności serca. Podczas leczenia produktem leczniczym bardzo rzadko zaobserwowano występowanie ciężkiej hepatotoksyczności, w tym przypadków ostrej niewydolności wątroby zakończonych zgonem. Większość z tych przypadków miało miejsce u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, leczonych z powodu grzybic układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i/lub przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste czynniki ryzyka choroby wątroby. Niektóre z tych przypadków wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca leczenia, w tym kilka w ciągu pierwszego tyg. U pacjentów leczonych produktem leczniczym należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Pacjentów należy poinformować, by niezwłocznie powiadomili lekarza, jeśli wystąpią u nich objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu. U pacjentów zgłaszających takie objawy należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego oraz przeprowadzić ocenę czynności wątroby. U pacjentów, u których stwierdza się podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych, czynną chorobę wątroby, a także u pacjentów, u których po zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobę, nie należy rozpoczynać stosowania produktu leczniczego, chyba że spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad ryzykiem uszkodzenia wątroby. W przypadkach tych konieczne jest kontrolowanie aktywności enzymów wątrobowych. Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze w przypadku zmniejszonej kwaśności soku żołądkowego. Pacjenci przyjmujący leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) powinni stosować je co najmniej 2 h po podaniu produktu leczniczego. Pacjentom z achlorhydrią, występującą u niektórych pacjentów z AIDS oraz u pacjentów przyjmujących leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego (np. antagoniści receptora H₂, inhibitory pompy protonowej), zaleca się podawanie produktu leczniczego z napojami typu „cola”. Dane kliniczne dotyczące stosowania itrakonazolu u dzieci są ograniczone. Z tego powodu nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci, z wyjątkiem przypadków, w których spodziewane korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Dane kliniczne dotyczące stosowania produktu leczniczego u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Produktu leczniczego nie należy stosować u osób w podeszłym wieku, o ile możliwe korzyści nie przeważają potencjalnego ryzyka. Dostępne są ograniczone dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Dostępne są ograniczone dane dotyczące doustnego stosowania itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek biodostępność itrakonazolu po zastosowaniu doustnym może być obniżona. Należy wziąć pod uwagę modyfikację dawkowania. U niektórych pacjentów leczonych itrakonazolem stwierdzano przemijającą lub stałą utratę słuchu. Kilka z tych doniesień dotyczyło jednoczesnego stosowania chinidyny, która jest przeciwwskazana. Utrata słuchu zwykle ustępuje po zakończeniu leczenia ale u części pacjentów może utrzymywać się. U niektórych pacjentów z osłabioną odpornością (np. pacjenci z neutropenią, AIDS, po przeszczepach narządów), biodostępność produktu leczniczego podawanego doustnie może być zmniejszona. Z powodu swoich właściwości farmakokinetycznych produkt leczniczy nie jest zalecany do rozpoczynania leczenia bezpośrednio zagrażających życiu grzybic układowych. Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej, takiej jak sporotrychoza, blastomikoza, histoplazmoza lub kryptokokoza (postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub bez), istnieje ryzyko nawrotu zakażenia, należy rozważyć pozostawienie leczenia podtrzymującego. Leczenie produktem leczniczym należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą można wiązać z przyjmowaniem leku. Pacjenci z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy, nie powinni stosować tego leku. W przypadku kandydoz układowych wywołanych szczepami Candida podejrzanymi o oporność na flukonazol, należy sprawdzić przed rozpoczęciem leczenia w badaniach laboratoryjnych wrażliwość tych szczepów na itrakonazol. Produkt leczniczy ma zdolność klinicznie istotnych interakcji lekowych. Itrakonazolu nie należy stosować w okresie 2 tyg. od odstawienia leków indukujących aktywność cytochromu CYP 3A4 (ryfampicyna, ryfabutyna, fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, preparaty dziurawca). Stosowanie itrakonazolu z którymś z wyżej wymienionych leków może prowadzić do zmniejszenia stężenia itrakonazolu w osoczu poniżej stężenia terapeutycznego, a co za tym idzie - do niepowodzenia leczenia. Nie prowadzono badań dotyczących wpływu itrakonazolu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, należy jednak brać pod uwagę możliwość wystąpienia objawów niepożądanych takich jak zawroty głowy, zaburzenia widzenia i utrata słuchu.

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z produktu leczniczego. Itrakonazol jest metabolizowany głównie przez CYP 3A4. Badania interakcji prowadzono z ryfampicyną, ryfabutyną i fenytoiną, które są silnymi induktorami CYP 3A4. Dostępność biologiczna itrakonazolu i hydroksyitrakonazolu zmniejszała się do tego stopnia, że ich skuteczność może być znacząco zmniejszona. Podawanie itrakonazolu razem z silnymi induktorami aktywności enzymu nie jest zalecane. Podobnego działania można się spodziewać podczas stosowania innych induktorów enzymatycznych, takich jak karbamazepina, ziele dziurawca, fenobarbital czy izoniazyd. Silne inhibitory tego enzymu takie jak: rytonawir, indynawir, klarytromycyna i erytromycyna mogą zwiększać dostępność biologiczną itrakonazolu. Itrakonazol może hamować metabolizm leków, które są metabolizowane przez grupę cytochromów 3A, co może prowadzić do nasilenia i/lub przedłużenia efektów działania, w tym działań niepożądanych. Przy zastosowaniu leczenia skojarzonego, należy sprawdzić odpowiednie informacje dołączone do leków odnośnie ich szlaków metabolizmu. Po zaprzestaniu leczenia stężenie itrakonazolu w surowicy krwi obniża się stopniowo w zależności od dawki i czasu leczenia. Należy to wziąć pod uwagę rozważając hamujący wpływ itrakonazolu na jednocześnie zastosowane leki. Stosowanie następujących leków równocześnie z itrakonazolem jest przeciwwskazane: astemizol, beprydyl, cyzapryd, dofetylid, lewacetylmetadol (lewometadyl), mizolastyna, pimozyd, chinidyna, sertindol i terfenadyna. Jednoczesne stosowanie tych leków z produktem leczniczym jest przeciwwskazane, gdyż może dojść do zwiększenia ich stężenia w osoczu, co może doprowadzić do wydłużenia odstępu QT i w rzadkich przypadkach spowodować wystąpienie zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes; inhibitory reduktazy HMG-CoA metabolizowane przez CYP3A4, takie jak lowastatyna i symwastatyna; triazolam i podawany doustnie midazolam; alkaloidy sporyszu, takie jak: dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina i metyloergometryna (metyloergonowina); nizoldypina. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów kanałów wapniowych z powodu zwiększonego ryzyka zastoinowej niewydolności serca. Poza możliwymi interakcjami farmakokinetycznymi, obejmującymi enzymy cytochromu CYP3A4 uczestniczące w metabolizmie tych leków, antagoniści kanałów wapniowych mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować z takim działaniem itrakonazolu. Następujące leki należy stosować z ostrożnością, wraz z monitorowaniem ich stężenia w surowicy, działania terapeutycznego i działań niepożądanych. Jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę tych leków, gdy podawane są jednocześnie z itrakonazolem: doustne leki przeciwzakrzepowe; inhibitory proteazy wirusa HIV, takie jak: indynawir, rytonawir, sakwinawir; niektóre leki przeciwnowotworowe, takie jak: busulfan, docetaksel, trimetreksat i alkaloidy barwinka; leki z grupy antagonistów kanałów wapniowych, metabolizowane przez cytochrom CYP3A4, takie jak: pochodne dihydropirydyny i werapamil; niektóre leki immunosupresyjne: cyklosporyna, syrolimus (znany także jako rapamycyna), takrolimus; niektóre inhibitory reduktazy HMG-CoA metabolizowane przez CYP3A4, takie jak: atorwastatyna; niektóre glikokortykosteroidy, takie jak: budezonid, deksametazon, flutikazon i metyloprednizolon; digoksyna (poprzez hamowanie glikoproteiny P); inne: alfentanyl, alprazolam, brotyzolam, buspiron, karbamazepina, cilostazol, dizopiramid, ebastyna, eletryptan, fentanyl, halofantryna, dożylnie podawany midazolam, reboksetyna, repaglinid, ryfabutyna. Nie obserwowano interakcji itrakonazolu z zydowudyną (AZT) i fluwastatyną. Nie obserwowano indukującego wpływu itrakonazolu na metabolizm etynyloestradiolu i noretysteronu. W badaniach in vitro nie wykazano interakcji na poziomie wiązania z białkami osocza pomiędzy itrakonazolem a imipraminą, propranololem, diazepamem, cymetydyną, indometacyną, tolbutamidem i sulfametazyną.

Produktu leczniczego nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, w których możliwa korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko uszkodzenia płodu. W badaniach na zwierzętach wykazano, że itrakonazol wywiera szkodliwy wpływ na reprodukcję. Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego w czasie ciąży. Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-naczyniowego i narządu wzroku, jak również aberracje chromosomalne i złożone wady rozwojowe. Związek przyczynowy pomiędzy wystąpieniem wad, a stosowaniem produktu leczniczego nie został ustalony. Dane epidemiologiczne, dotyczące stosowania produktu leczniczego w trakcie I trymestru ciąży, głównie u pacjentek stosujących go krótkotrwale z powodu grzybicy pochwy i sromu, nie wykazały zwiększonego ryzyka wystąpienia deformacji u płodu w porównaniu z grupą kontrolną nie otrzymującą żadnych leków o działaniu teratogennym.Kobiety w wieku rozrodczym stosujące produkt leczniczy powinny stosować skuteczną antykoncepcję. Odpowiednie środki antykoncepcyjne należy stosować po zakończeniu stosowania leku, aż do wystąpienia następnej miesiączki. Ograniczone dane dotyczące krótkotrwałego stosowania itrakonazolu u kobiet w ciąży nie wskazują jak dotąd na szkodliwy wpływ leku. Brak udokumentowanych danych dotyczących długotrwałego stosowania leku w czasie ciąży. W badaniach na zwierzętach wykazano szkodliwość itrakonazolu. Dlatego też preparatu nie należy stosować w ciąży, jeżeli nie jest to bezwzględnie konieczne. Itrakonazol przenika do mleka kobiecego. Podczas karmienia piersią należy rozważyć oczekiwane korzyści ze stosowania produktu leczniczego w stosunku do potencjalnego ryzyka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości pacjentka nie powinna karmić piersią.

Na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych itrakonazolu w kaps. i po wprowadzeniu leku do obrotu zgłoszono przedstawione niżej objawy niepożądane dotyczące wszystkich postaci itrakonazolu. W podwójnie ślepym, kontrolowanym badaniu klinicznym, obejmującym 2104 pacjentów leczonych itrakonazolem w przebiegu grzybic skóry lub paznokci, najczęściej występujące działania niepożądane dotyczyły żołądka i jelit, skóry i wątroby. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) leukopenia; (nieznana) neutropenia, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) nadwrażliwość; (nieznana) reakcje anafilaktyczne, reakcje rzekomo anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, zespół choroby posurowiczej. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) hipokaliemia, hipertriglicerydemia. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) ból głowy, zawroty głowy, parestezje; (rzadko) hipoestezje; (nieznana) neuropatia obwodowa. Zaburzenia oka: (rzadko) zaburzenia widzenia; (nieznana) niewyraźne i podwójne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: (rzadko) szumy uszne; (nieznana) przemijająca lub trwała utrata słuchu. Zaburzenia serca: (nieznana) zastoinowa niewydolność serca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) obrzęk płuc. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) ból brzucha, nudności; (niezbyt często) wymioty, biegunka, zaparcia, niestrawność, zaburzenia smaku, wzdęcia; (rzadko) zapalenie trzustki. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) hiperbilirubinemia, zwiększona aktywność AlAT, zwiększona aktywność AspAT; (rzadko) przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, działanie hepatotoksyczne. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka; (niezbyt często) pokrzywka, łysienie, świąd; (bardzo rzadko) martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, leukoklastyczne zapalenie naczyń, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) bóle mięśni, bóle stawów. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) częstomocz; (nieznana) nietrzymanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (niezbyt często) zaburzenia miesiączkowania; (nieznana) zaburzenia erekcji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) obrzęk; (rzadko) gorączka.

Brak danych dotyczących przedawkowania. W razie przedawkowania należy zastosować środki podtrzymujące czynności życiowe. Płukanie żołądka można wykonać w ciągu pierwszej godz. od przyjęcia leku. Można podać węgiel aktywowany, jeśli metoda ta zostanie uznana za odpowiednią. Usunięcie itrakonazolu metodą hemodializy jest niemożliwe. Nie ma swoistego antidotum.

Itrakonazol jest syntetycznym związkiem triazolowym o działaniu grzybobójczym na dermatofity, drożdżaki, Aspergillus spp. oraz inne grzyby chorobotwórcze. Itrakonazol hamuje biosyntezę ergosterolu, najważniejszego sterolu błony komórkowej drożdżaków i grzybów, zazwyczaj w stężeniu pomiędzy ≤0,025 i 0,8 µg/ml. Powoduje to zmiany przepuszczalności i składu lipidów i błony komórkowej.

1 kaps. twarda zawiera 100 mg itrakonazolu.