Doustnie, stosuje się 15 ml (łyżka stołowa) do 45 ml (3 łyżki stołowe) na noc lub rano na czczo.

Produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów: z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; z przepukliną rozworu przełykowego i zaawansowaną chorobą refluksową przełyku; u dzieci poniżej 2 lat; u chorych na kamicę przewodową lub inne stany utrudniające odpływ żółci oraz przy ciężkim uszkodzeniu wątroby.

Produkt należy stosować z zachowaniem ostrożności u osób: z podwyższonym ryzykiem jego aspiracji, w tym osób z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi; z refluksem żołądkowo-przełykowym. Produkt leczniczy nie wchłania się z przewodu pokarmowego nie ma konieczności zmiany jego dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z kamicą żółciową i zapaleniem pęcherzyka żółciowego. Produkt leczniczy nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Parafina ciekła może zaburzać wchłanianie wit. rozpuszczalnych w tłuszczach A, D, E i K. Mogą one rozpuszczać się w parafinie i wraz z nią być wydalane z organizmu. Parafina ciekła może także zmniejszać wchłanianie leków podawanych doustnie. Istnieją również doniesienia o hamującym wpływie olejku z mięty pieprzowej na enzymy cytochromu P450, co mogłoby wpływać na stężenie w surowicy wielu leków, m.in. amitryptyliny, cyklosporyny lub haloperydolu. Wykazano wpływ olejku miętowego na wzrost stężenia symwastatyny i felodypiny w surowicy.

Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania produktów zawierających parafinę ciekłą i olejek miętowy, u kobiet w ciąży i w okresie laktacji. Dlatego należy każdorazowo ocenić stosunek korzyści dla matki wynikających z zastosowania produktu, do ryzyka dla dziecka.

Lek jest dobrze tolerowany i w zalecanych dawkach działania niepożądane są bardzo rzadkie. Może wystąpić wyciek parafiny z odbytu. Podczas długotrwałego stosowania mogą pojawić się zwłóknienia węzłów chłonnych. W piśmiennictwie opisywano przypadki zachłystowego zapalenia płuc po zastosowaniu parafiny ciekłej. Powikłanie to występowało najczęściej u osób unieruchomionych lub z zaburzeniami neurologicznymi. Czynnikami sprzyjającymi aspiracji parafiny ciekłej były: refluks żołądkowoprzełykowy oraz zaburzenia neurologiczne i/lub psychiczne. W tej grupie chorych parafinę ciekłą należy stosować wyjątkowo ostrożnie. Olejek z mięty pieprzowej może wywołać bóle brzucha i wymioty, a w dużych dawkach zaburzenia równowagi i snu. W wysokich dawkach może być toksyczny i powodować ostrą niewydolność nerek. Istnieją rzadkie doniesienia o występowaniu reakcji alergicznych na olejek miętowy i mentol (składnik olejku).

W piśmiennictwie nie odnotowano przypadków przedawkowania parafiny ciekłej. Stosowanie dużych dawek może powodować biegunkę. W wysokich dawkach olejek miętowy może być toksyczny i powodować ostrą niewydolność nerek, a nawet zgon.

Parafina ciekła powleka wewnętrzną ścianę jelita warstwą ochronną i rozmiękcza masy kałowe. Olejek mięty pieprzowej wywiera działanie antyseptyczne i żółciopędne, głównie poprzez zawartość mentolu. Istotne są również jego właściwości zmniejszania napięcia mięśni gładkich jelit i słabe działanie uspokajające. Mentol posiada także właściwości znieczulające i zmniejszające podrażnienia błon śluzowych.

100 g płynu doustnego zawiera 99,87 g parafiny ciekłej.