Dawkę preparatu należy dostosować do odpowiedzi klinicznej pacjenta. Dorośli: reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - zalecana dawka początkowa, zazwyczaj 750-1000 mg/dobę jednorazowo (dawka wysycająca), a następnie 250-500 mg co 12 h. W ostrych stanach dawkę można zwiększyć (krótkotrwale, pod obserwacją lekarza) do 750-1000 mg/dobę, w dawkach podzielonych; ostry napad dny - początkowo 750 mg, następnie 250 mg co 8 h aż do ustąpienia bólu; bolesne miesiączkowanie, bóle i urazy tkanek miękkich - dawka początkowa 500 mg, następnie w razie potrzeby po 250 mg co 6-8 h. Dzieci. Maks dawka wynosi 1250 mg/dobę; młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (dzieci powyżej 5 lat o mc powyżej 20 kg) - zalecana dawka dobowa 10 mg/kg mc. w 2 dawkach podzielonych rano i wieczorem. Nie zaleca się stosowania naproksenu u dzieci poniżej 16 lat w przypadku wskazań innych niż młodzieńcze zapalenie stawów.

Stosować razem z posiłkiem.

Uczulenie na lek, czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, ciężkie schorzenie miąższowe wątroby, skaza krwotoczna. Lek przeciwwskazany u osób, u których stosowanie kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ wywoływało napad astmy, nieżyt żołądka, katar.

Ostrożnie stosować w przypadku upośledzenia czynności nerek oraz u osób z chorobą wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza nadużywających alkoholu oraz palących tytoń. U dzieci poniżej 16 lat lek może być stosowany tylko w przypadku młodzieńczego zapalenia stawów. Nie podawać jednocześnie z preparatami zawierającymi kwas acetylosalicylowy. Przed rozpoczęciem długotrwałego stosowania preparatu należy skontrolować czynność nerek i wątroby, zwłaszcza u chorych z niewydolnością mięśnia sercowego, marskością wątroby lub chorobami nerek. Podczas przewlekłego stosowania naproksenu należy okresowo wykonywać badania czynnościowe wątroby i nerek. Niewydolność nerek jest wskazaniem do zwiększenia odstępów między dawkami lub zmniejszenia dawki dobowej. Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia. U chorych na astmę lub inne choroby przebiegające ze skłonnością do skurczu oskrzeli naproksen zwiększa ryzyko skurczu oskrzeli. Z uwagi na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, stosowanie leku może maskować objawy choroby i utrudniać diagnostykę.

Naproksen nasila działanie kwasu acetylosalicylowego, fenytoiny, hydantoiny, sulfonamidów oraz prawdopodobnie leków przeciwcukrzycowych i przeciwzakrzepowych. Osłabia działanie hipotensyjne propranololu i innych leków blokujących receptory β-adrenergiczne. Hamuje moczopędne działanie furosemidu oraz wydalanie litu, prowadząc do zwiększenia poziomu litu w surowicy. Zmniejsza wydzielanie kanalikowe metotreksatu, co może prowadzić do zwiększenia toksyczności metotreksatu. Z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas zwiększa ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, natomiast z ACE ryzyko upośledzenia czynności nerek. Probenecyd zwiększa poziom leku w surowicy. Kwas acetylosalicylowy zwiększa wydalanie naproksenu z organizmu. Ranitydyna, sukralfat, tlenek i wodorotlenek magnezu, wodorotlenek glinu zmniejszają wchłanianie leku.

Nie stosować w III trymestrze ciąży (może powodować wady rozwojowe płodu i komplikacje podczas porodu).

Układu pokarmowy: zanik łaknienia, zgaga, nudności, wymioty, bóle brzucha, zaparcia, biegunka, zapalenie jamy ustnej, wzmożone pragnienie. Rzadko może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego wrzód żołądka lub żołądka i dwunastnicy, żółtaczka i zapalenie wątroby oraz zapalenie okrężnicy; centralny układ nerwowy: drgawki, zaburzenia koncentracji, depresja, złe samopoczucie, osłabienie siły mięśni, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia snu, szum w uszach; dermatologiczne: świąd, zaczerwienie skóry, pokrzywka, łysienie, wylewy podskórne, martwica naskórka z reakcją nadwrażliwości na światło, rumień wielopostaciowy; układ krążenia: obrzęki, duszności, przyspieszenie rytmu serca; nerki: zapalenie kłębuszków, krwiomocz, zapalenie śródmiąższowe, zespół nerczycowy, niewydolność nerek; zmiany w obrazie krwi: granulocytopenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna lub aplastyczna.

Objawy: senność, mdłości, wymioty, zawroty głowy, zgaga, bezdech, pobudzenie ruchowe, drgawki. Postępowanie obejmuje wywołanie wymiotów, podanie dużej ilości płynów, płukanie żołądka, podanie węgla aktywnego.

Lek o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym.

1 tabl. zawiera 250 lub 500 mg naproksenu.