Dawki leku dobiera się indywidualnie w zależności od stopnia niewydolności trzustki pacjenta. Zwykle stosowane dawki: Dorośli. Od 2 do 4 kaps. do każdego posiłku. Nie należy stosować dawki większej niż 6000 j.Ph.Eur. lipazy/kg mc. na posiłek i 400 000 j.Ph.Eur. lipazy/dobę. Dzieci. Zalecane dawki enzymów: 500-1000 j.Ph.Eur. lipazy/kg mc./posiłek, np. dzieci o mc. 15 kg: od 3 do 1,5 zawartości kaps. Ustaloną dawkę można zwiększyć zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy stosować dawki większej niż 2 500 j.Ph.Eur. lipazy/kg mc. na posiłek czyli 10 000 j.Ph.Eur. lipazy/kg mc./dobę w dawkach podzielonych. Pacjenci z mukowiscydozą. U osób z mukowiscydozą nie stosować więcej niż 10 000 j.Ph.Eur. lipazy/kg mc./dobę.

Produkt należy przyjmować w czasie posiłku, popijając płynem. Kaps. należy połykać w całości, nie należy ich rozgryzać, kruszyć ani trzymać w jamie ustnej, gdyż może to powodować podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, a także zmniejszyć skuteczność działania produktu. W przypadku trudności połykania całych kaps. (szczególnie u małych dzieci), można wysypać peletki z kaps., wymieszać z niewielką ilością pokarmu o pH mniejszym niż 5,5 i bez żucia natychmiast połknąć, a następnie popić szklanką wody lub soku.

Nadwrażliwość na pankreatynę, uczulenie na białko wieprzowe. Ostre zapalenie trzustki. Zaostrzenia przewlekłego zapalenia trzustki.

Opisano pewną liczbę przypadków zwężenia jelita (odcinek krętniczo-kątniczy i jelito grube) u dzieci chorych na mukowiscydozę, leczonych dużymi dawkami niektórych preparatów pankreatyny. Przyczyna tego powikłania nie jest ostatecznie wyjaśniona, przypuszcza się jednak, że może ono być związane z działaniem dużych stężeń enzymów trawiennych, w szczególności jeśli dobowa dawka lipazy przekracza 10 000 j.Ph.Eur/kg mc. Narażone są zwłaszcza dzieci w wieku 2-8 lat. Do czasu ostatecznego wyjaśnienia przyczyny zaleca się szczególnie pilną obserwację pacjentów leczonych dużymi dawkami enzymów. W przypadku pojawienia się objawów ze strony jamy brzusznej lub nasilenia istniejących wcześniej objawów pacjenta należy przebadać w celu wykluczenia zwężenia jelita.

Antagoniści receptorów H₂ (cymetydyna, ranitydyna, famotydyna) oraz leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, a także podanie leku z pokarmem o pH >5,5 może zmniejszać skuteczność działania pankreatyny. W warunkach tych istnieje możliwość wcześniejszego (zanim lek dotrze do dwunastnicy) uwolnienia substancji czynnych z kapsułek, co może prowadzić do unieczynnienia enzymów w świetle żołądka. Preparat może hamować wchłanianie kwasu foliowego z przewodu pokarmowego, dlatego pacjenci przyjmujący lek mogą wymagać uzupełnienia ewentualnych niedoborów.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Brak danych dotyczących zagrożenia dla dziecka karmionego mlekiem kobiety leczonej preparatem.

Mogą wystąpić objawy nadwrażliwości na białko wieprzowe lub inne składniki leku: wysypka, kichanie, łzawienie. W przypadku stosowania dużych dawek preparatu (znacznie przekraczających zalecane) rejestrowano: biegunkę, nudności, wymioty, podwyższenie stężenia kwasu moczowego w surowicy i moczu, kamicę moczową. Preparat hamuje wchłanianie kwasu foliowego i soli żelaza. Pankreatyna może powodować podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej i okolicy odbytu, zwłaszcza u dzieci.

Lek należy odstawić i zastosować leczenie objawowe.

Preparat zawiera pankreatynę, otrzymywana z trzustki wieprzowej. Pankreatyna zawiera enzymy trawienne: lipazę, amylazę, proteazy. Lipaza hydrolizuje tłuszcze, amylaza rozkłada skrobię, a proteazy białka. Enzymy zawarte w pankreatynie działają w środowisku jelita cienkiego po przejściu przez kwaśne środowisko żołądka. Postać leku umożliwia doprowadzenie zawartych w preparacie enzymów do dwunastnicy, czyli do ich fizjologicznego miejsca działania. Preparat uzupełnia lub zastępuje działanie endogennych enzymów trzustkowych. Podany doustnie poprawia trawienie, umożliwiając lepsze przyswojenie składników odżywczych zawartych w przyjętym pożywieniu. Pankreatyna jest w postaci peletek pokrytych otoczką dojelitową. Po połknięciu, kaps. rozpuszcza się w żołądku, a peletki w niej zawarte ulegają równomiernemu wymieszaniu z treścią żołądkową. Enzymy zawarte w pankreatynie nie są wchłaniane w przewodzie pokarmowym, ulegają rozkładowi pod wpływem soków trawiennych oraz flory bakteryjnej i są wydalane z kałem.

1 kaps. zawiera pankreatynę o aktywności enzymatycznej: lipazy - 10000 j. Ph.Eur., amylazy - 8000 j. Ph.Eur. i proteazy - 500 j. Ph.Eur.