Leczenie produktem należy rozpoczynać pod nadzorem lekarza doświadczonego w zakresie leczenia niepłodności. Celem leczenia produktem leczniczym, u kobiet z niedoborem FSH i LH (hipogonadyzm hipogonadotropowy), jest rozwój pojedynczego dojrzałego pęcherzyka Graafa, z którego, po podaniu ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), zostanie uwolniona komórka jajowa. Produkt leczniczy powinien być podawany w cyklu codziennych wstrzyknięć. Leczenie można rozpoczynać w dowolnym czasie, ponieważ pacjentki nie miesiączkują i mają małe stężenia endogennych estrogenów. Leczenie należy dostosować do odpowiedzi terapeutycznej pacjentki, ocenianej na podstawie pomiaru wielkości pęcherzyka w badaniu ultrasonograficznym oraz odpowiedzi estrogenowej. Zalecany sposób podawania rozpoczyna się od 1 fiol. produktu/dobę. W przypadku zastosowania niższej dawki dobowej, odpowiedź jajników może być niewystarczająca z powodu niewystarczającej ilości lutropiny α. Jeżeli konieczne jest zwiększenie dawki FSH, najlepiej zwiększać ją w 7-14-dniowych odstępach co 37,5 j.m. -75 j.m. stosując zarejestrowany produkt zawierający folitropinę α. Dopuszczalne jest wydłużenie okresu stymulacji do najwyżej 5 tyg. w każdym cyklu. Po uzyskaniu optymalnej odpowiedzi, należy podać pojedyncze wstrzyknięcie od 5 000 j.m. do 10 000 j.m. hCG w ciągu 24-48 h od ostatniego wstrzyknięcia produktu. W dniu podania hormonu hCG, oraz w dniu następnym zalecane są stosunki płciowe. Alternatywnie można wykonać zapłodnienie wewnątrzmaciczne. Wspomaganie fazy lutealnej powinno być brane pod uwagę w przypadku braku substancji pobudzających luteinizację (LH/hCG) po owulacji, co może prowadzić do przedwczesnej niedomogi ciałka żółtego. W przypadku uzyskania nadmiernej odpowiedzi jajników, należy przerwać leczenie, a podawanie hormonu hCG powinno być wstrzymane. W następnym cyklu zaleca się zmniejszenie dawki FSH w porównaniu z cyklem poprzednim. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma wskazań do stosowania produktu leczniczego u pacjentek w podeszłym wieku. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności tego produktu leczniczego u pacjentek w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek i wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania, skuteczności i farmakokinetyki tego produktu leczniczego u pacjentek z niewydolnością nerek lub wątroby. Dzieci i młodzież. Stosowanie tego produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie jest właściwe.

Produkt leczniczy przeznaczony jest do podawania podskórnego. Pierwsze wstrzyk. należy wykonać pod ścisłym nadzorem lekarskim. Proszek należy rozpuścić w załączonym rozpuszczalniku, bezpośrednio przed użyciem. Samodzielne podawanie przez pacjentkę może być wykonane wyłącznie w przypadku pacjentek z silną motywacją, odpowiednio przeszkolonych i z możliwością konsultacji ze specjalistą. Dalsze instrukcje dotyczące rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz ChPL.

Nadwrażliwość na substancje czynne (folitropinę alfa i lutropinę alfa) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Produkt jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: guzów podwzgórza i przysadki mózgowej, powiększenia jajników lub torbieli jajników wynikających z innych przyczyn niż zespół policystycznych jajników, krwotoków z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie, raka jajników, macicy, czy piersi. Produktu nie należy stosować w przypadkach, gdy nie można osiągnąć skutecznej odpowiedzi, takich jak: pierwotna niewydolność jajników, wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiających rozwój ciąży, włókniako-mięśniaków macicy uniemożliwiających rozwój ciąży.

Produkt jest substancją gonadotropową, która może powodować łagodne do ciężkich działania niepożądane i powinien być stosowany przez lekarzy, którzy mają wystarczającą wiedzę i doświadczenie w zakresie leczenia niepłodności. Terapia godnadotropinami wymaga poświęcenia czasu ze strony lekarza prowadzącego, jak i profesjonalnego personelu pomocniczego, oraz dostępności odpowiedniego sprzętu monitorującego. U kobiet, bezpieczne i skuteczne stosowanie produktu wymaga regularnego monitorowania reakcji jajników z użyciem USG albo, co jest bardziej zalecane, z użyciem USG w połączeniu z pomiarem stężenia estradiolu w surowicy krwi. Stopień odpowiedzi na przyjmowanie FSH/LH może różnić się u poszczególnych pacjentek, a u niektórych reakcja może być bardzo słaba. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę potrzebną do osiągnięcia celu. Samodzielne podanie produktu przez pacjentkę powinno być realizowane wyłącznie w przypadku pacjentek z silną motywacją, odpowiednio przeszkolonych i mających możliwość konsultacji ze specjalistą. Pierwsze wstrzyknięcie produktu należy wykonać w warunkach ścisłej kontroli medycznej. Pacjentki chore na porfirię, lub, u których stwierdzono porfirię w wywiadzie rodzinnym, powinny być pod ścisłą obserwacją lekarza podczas leczenia produktem Pergoveris. Nasilenie stanu choroby lub wystąpienie pierwszych jej objawów może być wskazaniem do przerwania leczenia. Produkt zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w jednej dawce, czyli praktycznie jest pozbawiony sodu. Produkt zawiera 30 mg sacharozy w jednej dawce, na co należy zwrócićuwagę w przypadku pacjentów z cukrzycą. Przed rozpoczęciem leczenia należy przeanalizować przyczyny niepłodności pary, jak również ocenić ewentualne przeciwwskazania do zajścia w ciążę. Należy przeprowadzić badania w kierunku: niedoczynności tarczycy, niedoboru hormonów kory nadnerczy, hiperprolaktynemii i obecności guzów podwzgórza, lub przysadki mózgowej. Należy zastosować odpowiednie leczenie. U pacjentek poddanych stymulacji wzrostu pęcherzyka jajnikowego występuje zwiększone ryzyko hiperstymulacji, z uwagi na możliwość nadmiernej odpowiedzi estrogenowej i rozwoju licznych pęcherzyków. W badaniach klinicznych wykazano, że podawanie lutropiny alfa w połączeniu z folitropiną alfa powodowało zwiększenie wrażliwości jajników na gonadotropiny. Jeśli konieczne jest zwiększenie dawki FSH, dawkę należy zwiększać o 37,5 j.m.-75 j.m. co 7-14 dni stosując zarejestrowany produkt zawierający folitropinę alfa. Zespół nadmiernej stymulacji jajników (ang. Ovarian Hyperstymulation Syndrome - OHSS) jest stanem klinicznych różnym od niepowikłanego powiększenia jajników. OHSS to zespół, który charakteryzuje się zwiększającym się stopniem nasilenia. Łączy on w sobie wyraźne powiększenie jajników, duże stężenie hormonów płciowych w surowicy, zwiększoną przepuszczalność naczyń, która może prowadzić do gromadzenia się płynu w jamie otrzewnowej, opłucnowej i, choć rzadko, w jamie osierdziowej. W ciężkich przypadkach OHSS można zaobserwować następujące objawy: ból brzucha, wzdęcia, znaczne powiększenie jajników, zwiększenie masy ciała, duszność, skąpomocz i dolegliwości żołądkowo-jelitowe takie jak nudności, wymioty i biegunka. Badania kliniczne mogą wykazać: hipowolemię, zagęszczenie krwi, zaburzenie równowagi elektrolitowej, wodobrzusze, krwiak otrzewnej, przesięk opłucnowy, płyn w opłucnej, ostrą niewydolność płuc i zdarzenia zakrzepowo-zatorowe. W bardzo rzadkich przypadkach przebieg OHSS może być powikłany wystąpieniem udaru niedokrwiennego, zatorowości płucnej i zawału mięśnia sercowego. Nadmierna reakcja jajników rzadko prowadzi do zespołu nadmiernej stymulacji, o ile w celu indukcji owulacji nie podano hCG. Dlatego, w takich przypadkach rozsądnie jest zaniechać stosowania hCG i poradzić pacjentce, aby nie odbywała stosunków płciowych lub zastosowała mechaniczne metody zabezpieczające przed zapłodnieniem przez co najmniej 4 dni. OHSS może nasilić się raptownie (w ciągu 24 h do kilku dni) i stać się ciężkim stanem klinicznym. Dlatego pacjentki powinny przebywać pod obserwacją przez co najmniej 2 tyg. po podaniu hCG. W celu zminimalizowania ryzyka rozwoju OHSS i ciąży mnogiej (patrz poniżej), zaleca sięprowadzenie kontroli ultrasonograficznej, jak również oznaczanie stężenia estradiolu. W przypadku braku jajeczkowania, ryzyko rozwoju OHSS i ciąży mnogiej zwiększa się, gdy stężenie estradiolu w surowicy krwi jest >900 pg/ml (3 300 pmol/l) i więcej niż 3 pęcherzyki osiągają średnicę co najmniej 14 mm. Przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania produktu i FSH, schematu podawania i uważne monitorowanie leczenia, zmniejsza częstość występowania nadmiernej stymulacji jajników oraz ciąży mnogiej (patrz poniżej). OHSS może się nasilić i przedłużać w przypadku zajścia w ciążę. Najczęściej OHSS występuje po przerwaniu terapii hormonalnej i osiąga stadium maks. po 7-10 dniach. Zazwyczaj OHSS ustępuje samoistnie z początkiem miesiączki. Jeżeli wystąpi ciężki zespół nadmiernej stymulacji jajników należy przerwać leczenie gonadotropinami, o ile jest ono wciąż kontynuowane. Pacjentka powinna być hospitalizowana i odpowiednio leczona pod kątem OHSS. Zespół hiperstymulacji występuje częściej u pacjentek z zespołem policystycznych jajników. U pacjentek poddanych indukcji owulacji, częstość występowania ciąż i porodów mnogich jest zwiększona w porównaniu z częstością ich występowania w przypadku zapłodnienia naturalnego. W większości przypadków są to ciąże bliźniacze. Aby zminimalizować ryzyko ciąży mnogiej, należy dokładnie monitorować odpowiedź jajników. Przed rozpoczęciem terapii pacjentki powinny być poinformowane o potencjalnym ryzyku wystąpienia ciąży mnogiej. Ryzyko poronienia u pacjentek poddanych stymulacji wzrostu pęcherzyka jajnikowego w celu indukcji owulacji jest wyższe niż w przypadku zdrowych pacjentek. W przypadku stwierdzenia ryzyka wystąpienia OHSS lub ciąży mnogiej, należy rozważyć przerwanie terapii. U kobiet ze stwierdzoną chorobą jajowodów występuje zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej, zarówno w przypadku naturalnego zapłodnienia, jak i zastosowania technik wspomaganego rozrodu. Częstość występowania ciąż pozamacicznych po zapłodnieniu IVF wynosi 2-5%, a w ogólnej populacji 1-1,5%. Odnotowano przypadki nowotworu jajników lub nowotworów innych narządów układu rozrodczego, zarówno łagodnych jak i złośliwych, występujących u kobiet poddanych złożonej terapii lekowej w celu leczenia niepłodności. Nie udowodniono jeszcze, że leczenie gonadotropinami zwiększa potencjalne ryzyko wystąpienia tych nowotworów u kobiet niepłodnych. Częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych po terapii ART może być nieco większa niż w przypadku zapłodnienia naturalnego. Sądzi się, że jest to spowodowane różnicami w charakterystyce rodziców (np. wiekiem matki, charakterystyką nasienia) i ciążami mnogimi. U kobiet z rozpoznanymi czynnikami ryzyka zdarzeń zakrzepowo-zatorowych, takimi jak dane z wywiadu i wywiadu rodzinnego, leczenie gonadotropinami może zwiększyć to ryzyko. U takich kobiet należy ocenić stopień korzyści do ryzyka związanego z leczeniem gonadotropinami. Należy jednak wspomnieć, że sama ciąża zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Nie podawać produktu w mieszaninie z innymi lekami w tym samym wstrzyknięciu, za wyjątkiem folitropiny alfa.

Produkt jest przeciwwskazany w czasie ciąży i laktacji.

Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, senność. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) zaostrzenie lub pogorszenie astmy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) ból brzucha i dolegliwości żołądkowo-jelitowe takie jak nudności, wymioty, biegunka, skurcze i wzdęcia brzucha. Zaburzenia naczyniowe: (bardzo rzadko) powikłania zakrzepowozatorowe zwykle towarzyszące ciężkiemu OHSS. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często): łagodne do ciężkich reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, zasinienie, obrzęk i/lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia). Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) łagodne uogólnione reakcje alergiczne (np. łagodna postaćrumienia, wysypki, obrzęku twarzy, pokrzywki, obrzęku, trudności w oddychaniu). Zgłaszano również przypadki wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych, z reakcjami anafilaktycznymi włącznie. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (bardzo często) torbiele jajników; (często) ból piersi, miednicy, łagodny do umiarkowanego OHSS; (niezbyt często) ciężki OHSS; (rzadko) skręt jajnika jako powikłanie OHSS.

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania produktu. Mimo to należy oczekiwać wystąpienia zespołu nadmiernej stymulacji jajników.

Produkt zawiera hormon folikulotropowy i luteinizujący wytwarzane przez zmodyfikowane genetycznie komórki jajnika chomika chińskiego (CHO). Badania kliniczne potwierdziły skuteczność połączenia folitropiny alfa i lutropiny alfa u kobiet z hipogonadyzmem hipogonadotropowym. W przypadku stymulacji rozwoju pęcherzyka jajnikowego u kobiet nieowulujących z niedoborem FSH i LH, najważniejszym skutkiem wynikającym z podania lutropiny alfa jest zwiększenie wydzielania estradiolu przez pęcherzyki, których wzrost jest pobudzany przez FSH. W badaniu klinicznym, w przypadku pacjentek z hipogonadyzmem hipogonadotropowym i stężeniem endogennego LH w surowicy krwi poniżej 1,2 j.m./l ustalano odpowiednią dawkę r-hLH (lutropiny alfa). Zastosowanie dawki 75 j.m. r-hLH na dobę (w połączeniu ze 150 j.m. folitropiny alfa (r-hFSH)) spowodowało odpowiedni rozwój pęcherzyka jajnikowego i odpowiednią ilość wytwarzanego estrogenu. Zastosowanie dawki 25 j.m. r-hLH na dobę (w połączeniu ze 150 j.m. folitropiny alfa) dało w wyniku niewystarczający rozwój pęcherzyka jajnikowego. Dlatego podanie dawki mniejszej niż jedna fiolka produktu na dobę może spowodować, że aktywność LH będzie zbyt niska dla prawidłowego rozwoju pęcherzyka jajnikowego.

1 fiolka zawiera 150 j.m. (ekwiwalent 11 µg) folitropiny alfa (r-hFSH) i 75 j.m. (ekwiwalent 3 µg) lutropiny alfa (r-hLH). Sporządzony roztwór zawiera 150 j.m. r-hFSH i 75 j.m. r-hLH w 1 ml. Folitropina alfa i lutropina alfa są wytwarzane metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego (ang. Chinese Hamster Ovary (CHO) cells).