Dorośli mężczyźni (18-64 lat). Zalecana dawka początkowa u wszystkich pacjentów wynosi 30 mg, powinna być przyjmowana w razie potrzeby 1-3 h przed podjęciem aktywności seksualnej. Nie należy rozpoczynać leczenia produktem zaczynając od dawki 60 mg. Lek nie jest przeznaczony do stałego, codziennego stosowania. Produkt powinien być przyjmowany wyłącznie przed planowanym stosunkiem seksualnym. Lek nie może być przyjmowany częściej niż raz/24 h. Jeśli indywidualna odpowiedź pacjenta na dawkę 30 mg jest niewystarczająca, a pacjent nie doświadczył umiarkowanych, ani ciężkich zdarzeń niepożądanych, ani objawów poprzedzających omdlenie, dawka może zostać zwiększona do maks. dawki zalecanej 60 mg, przyjmowanej zgodnie z potrzebą około 1-3 h przed stosunkiem seksualnym. Częstość występowania oraz stopień ciężkości zdarzeń niepożądanych są większe przy zastosowaniu dawki 60 mg. Jeśli pacjent miał reakcje ortostatyczne po podaniu dawki początkowej, nie należy zwiększać dawki do 60 mg. Po 1-szych 4 tyg. leczenia lub co najmniej po podaniu 1-szych 6 dawek produktu, lekarz, powinien przeprowadzić u pacjenta dokładną, indywidualną ocenę korzyści do ryzyka, wynikającą ze stosowania produktu, w celu stwierdzenia, czy kontynuacja leczenia jest właściwa. Dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego przez okres ponad 24 tyg. i są ograniczone. Potrzeba kliniczna kontynuacji leczenia z zastosowaniem produktu oraz bilans korzyści i ryzyka powinny być ponownie oceniane przynajmniej co 6 m-cy. Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat i powyżej): skuteczność i bezpieczeństwo stosowania produktu u pacjentów 65 lat i powyżej, nie zostały określone. Dzieci i młodzież. Lek nie ma odpowiedniego zastosowania w tej populacji, w leczeniu przedwczesnej ejakulacji. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania produktu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Stosowanie produktu jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B i C wg skali Childa-Pugha). Pacjenci słabo metabolizujący w CYP2D6 lub pacjenci leczeni silnymi inhibitorami CYP2D6. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów, u których stwierdzono genotyp wolnych metabolizerów CYP2D6 lub u pacjentów leczonych silnymi inhibitorami CYP2D6. Pacjenci leczeni umiarkowanymi lub silnymi inhibitorami CYP3A4. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 jest przeciwwskazane. U pacjentów leczonych równocześnie umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 należy zachować ostrożność. Dawka produktu w tej grupie pacjentów powinna zostać ograniczona do 30 mg.

Tabl. powinny być połykane w całości w celu uniknięcia gorzkiego smaku. Zalecane jest, aby tabl. popijać przynajmniej jedną, pełną szklanką wody. Produkt może być przyjmowany niezależnie od posiłku.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Istotne zaburzenia patologiczne serca, takie jak: niewydolność serca (klasy II-IV wg skali NYHA); zaburzenia przewodzenia takie jak blok przedsionkowo-komorowy lub zespół chorego węzła zatokowego; istotna choroba niedokrwienna serca; istotna wada zastawkowa; omdlenia w wywiadzie. Mania lub ciężka depresja w wywiadzie. Podczas leczenia inhibitorami MAO lub w ciągu 14 dni od odstawienia inhibitorów MAO. Podobnie, inhibitorów MAO nie należy stosować w ciągu 7 dni od odstawienia produktu leczniczego. Podczas leczenia tiorydazyną, lub w ciągu 14 dni od odstawienia tiorydazyny. Podobnie, tiorydazyny nie należy stosować w ciągu 7 dni od odstawienia leku. Podczas leczenia inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny [selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD)] oraz innymi produktami leczniczymi i/lub preparatami ziołowymi o działaniu serotoninergicznym [np.: L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, lit, ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)] lub w ciągu 14 od odstawienia leczenia wyżej wymienionymi produktami leczniczymi i/lub preparatami ziołowymi. Podobnie, nie należy stosować ww. produktów leczniczych i/lub preparatów ziołowych w ciągu 7 dni od odstawienia produktu leczniczego. Podczas jednoczesnego leczenia potencjalnymi inhibitorami CYP3A4, w tym ketokonazolem, itrakonazolem, rytonawirem, sakwinawirem, telitromycyną, nefazadonem, nelfinawirem, atazanawirem. Umiarkowane i ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Lek jest wskazany do stosowania tylko u mężczyzn z przedwczesną ejakulacją, którzy spełniają wszystkie kryteria wymienione w punktach. Nie powinno przepisywać się produktu leczniczego pacjentom, u których nie zdiagnozowano przedwczesną ejakulację. Nie zbadano bezpieczeństwa stosowania produktu ani działania opóźniającego ejakulację u mężczyzn bez przedwczesnej ejakulacji. Pacjenci mający inne rodzaje zaburzeń seksualnych, w tym zaburzenia erekcji, przed rozpoczęciem terapii powinni zostać dokładnie zbadani przez lekarza. Nie powinno się stosować produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami erekcji stosujących inhibitory PDE5. Przed rozpoczęciem leczenia pacjent powinien zostać dokładnie zbadany przez lekarza, łącznie z zebraniem wywiadu dotyczącego epizodów hipotonii ortostatycznej. Przed rozpoczęciem terapii należy wykonać test pionizacyjny (pomiar ciśnienia tętniczego krwi i tętna w pozycji na wznak oraz po pionizacji). W przypadku podejrzeń lub udokumentowanych informacji na temat reakcji ortostatycznych w wywiadzie, należy unikać leczenia produktem. W badaniach klinicznych odnotowano występowanie hipotonii ortostatycznej. Lekarz przepisujący produkt powinien uprzedzić pacjenta, że w przypadku, kiedy wystąpią u niego objawy zwiastujące omdlenie, jak zawroty głowy występujące zaraz po wstaniu, pacjent powinien natychmiast położyć się tak, aby jego głowa znajdowała się poniżej tułowia lub przyjąć pozycję siedzącą, umieszczając głowę między kolanami i poczekać aż objawy ustąpią. Lekarz przepisujący produkt leczniczy powinien także poinformować pacjenta, iż nie należy gwałtownie wstawać, jeśli przez dłuższy czas pacjent leżał lub siedział. Badania krótkoterminowe przeprowadzone z udziałem dzieci oraz osób dorosłych z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi oraz innymi zaburzeniami psychicznymi wykazały, że w porównaniu z placebo, leki przeciwdepresyjne, włączając inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) zwiększają ryzyko samobójstw oraz myśli samobójczych. Badania krótkoterminowe nie wykazały zwiększenia ryzyka samobójstw u dorosłych powyżej 24 lat. W badaniach klinicznych produktu, stosowano w leczeniu przedwczesnej ejakulacji, w czasie oceny możliwych zdarzeń niepożądanych związanych z samobójstwem ocenianych za pomocą Kolumbijskiego Algorytmu Klasyfikacji Samobójstw (C-CASA), skali depresji Montgomery-Asberg lub skali depresji Becka II, nie zaobserwowano żadnych wyraźnych oznak występowania samobójstw wynikających z prowadzonej terapii. Powinno się ostrzec pacjenta by unikał sytuacji, takich jak prowadzenie pojazdu lub obsługiwanie maszyn niebezpiecznych, w czasie których może dojść do urazu w wyniku wystąpienia omdlenia lub jego objawów zwiastunowych, jak zawroty głowy czy uczucie zamroczenia. Możliwe objawy zwiastunowe, takie jak nudności, zawroty głowy i/lub uczucie oszołomienia oraz obfite pocenie się obserwowano częściej u pacjentów leczonych produktem w porównaniu z placebo. W badaniach klinicznych przypadki omdleń, opisywanych jako utrata przytomności z bradykardią lub zahamowaniem zatokowym obserwowanym u pacjentów w czasie badania holterowskiego, miały etiologię wazowagalną. Większość omdleń występowała w ciągu pierwszych 3 h po zastosowaniu produktu leczniczego, po podaniu 1-szej dawki produktu lub były to omdlenia związane z procedurami badania klinicznego (jak pobieranie krwi, ortostatyczne zmiany pozycji ciała, pomiary ciśnienia tętniczego krwi). Możliwe objawy zwiastunowe jak nudności, zawroty głowy, zamroczenie, kołatanie serca, osłabienie, splątanie oraz obfite pocenie się, zazwyczaj występują w ciągu 1-szych 3 h po przyjęciu produktu i często poprzedzają omdlenie. Należy poinformować pacjentów, iż podczas leczenia może dojść do omdlenia poprzedzonego objawami zwiastunowymi lub bez objawów zwiastunowych. Lekarze przepisujący produkt powinni informować pacjentów o tym jak ważne jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia organizmu oraz jak rozpoznać objawy zwiastunowe omdlenia by zmniejszyć prawdopodobieństwo poważnego urazu w wyniku upadku podczas utraty przytomności. W przypadku wystąpienia objawów zwiastunowych, pacjent powinien natychmiast położyć się tak, aby jego głowa znajdowała się poniżej reszty ciała lub usiąść z głową umieszczoną pomiędzy kolanami i poczekać aż objawy ustąpią. Powinien także zachować ostrożność unikając sytuacji, takich jak prowadzenie pojazdu lub obsługiwanie maszyn niebezpiecznych, w czasie, których może dojść do urazu w wyniku omdlenia lub wystąpienia innych objawów ze strony OUN. Pacjenci z chorobami układu krążenia zostali wykluczeni z 3 fazy badań klinicznych. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu krążenia w wyniku omdlenia (omdlenia kardiogennego oraz omdlenia z innych przyczyn) jest większe u pacjentów z anomaliami budowy serca (np.: zdiagnozowane zwężenia drogi odpływu lewej komory, wada zastawkowa serca, zwężenie tętnicy szyjnej oraz choroba wieńcowa). Brak jest wystarczających danych, by określić, czy zwiększone ryzyko omdleń u pacjentów z chorobami układu krążenia dotyczy także omdleń wazowagalnych. Należy poinformować pacjentów, aby nie stosowali produktu jednocześnie z substancjami psychoaktywnymi. Stosowanie substancji psychoaktywnych z aktywnością serotoninergiczną, w tym ketaminy, metylenodioksymetamfetaminy (MDMA) i dietyloamidu kwasu lizerginowego (LSD) w skojarzeniu z produktem może prowadzić do wystąpienia potencjalnie ciężkich reakcji. Reakcje te obejmują, ale nie są ograniczone, do arytmii, hipertermii oraz zespołu serotoninowego. Jednoczesne stosowanie leku z substancjami psychoaktywnymi o właściwościach uspokajających, jak narkotyki i benzodiazepiny może prowadzić do nasilenia senności i zawrotów głowy. Etanol: należy poinformować pacjentów, aby nie stosowali produktu w połączeniu z alkoholem. Łączenie alkoholu z dapoksetyną może nasilić neuropoznawcze działanie alkoholu oraz zwiększyć ryzyko neurokardiogennych działań niepożądanych, w tym omdleń, zwiększając w ten sposób ryzyko przypadkowych urazów, w związku z czym należy informować pacjentów, aby unikali alkoholu podczas stosowania leku. Produkt leczniczy powinien być przepisywany ostrożnie u pacjentów przyjmujących produkty lecznicze o właściwościach wazodylatacyjnych (jak antagoniści receptora α-adrenergicznego, azotany) ze względu na możliwość zmniejszenia tolerancji ortostatycznej. Należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących umiarkowane inhibitory CYP3A4, dawkę produktu należy ograniczyć do 30 mg. Należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki produktu leczniczego do 60 mg u pacjentów stosujących silne inhibitory CYP2D6 oraz podczas zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów, u których stwierdzono genotyp wolnych metabolizerów CYP2D6, gdyż może to prowadzić do nasilenia działania produktu leczniczego, a w konsekwencji doprowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia zależnych od dawki zdarzeń niepożądanych. Produktu nie należy stosować u pacjentów z manią i/lub hipomanią lub zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi w wywiadzie. Leczenie nie powinno być kontynuowane w przypadku, gdy u pacjenta wystąpią objawy któregokolwiek z ww. zaburzeń. Z uwagi na to, że SSRI obniżają próg drgawkowy, należy przerwać leczenie produktem, jeśli u pacjenta wystąpią drgawki. Należy również unikać stosowania produktu u pacjentów z niestabilną epilepsją. Należy ściśle monitorować stosowanie produktu u pacjentów z kontrolowaną epilepsją. Lek nie należy stosować u osób poniżej 18 lat. Mężczyźni z objawami depresji powinni zostać poddani ocenie przed rozpoczęciem leczenia produktem, w celu wykluczenia wcześniej niezdiagnozowanych zaburzeń depresyjnych. Jednoczesne stosowanie produktu z lekami przeciwdepresyjnymi, włączając SSRI i SNRI jest przeciwwskazane. Nie zaleca się przerwania leczenia przecidepresyjnego lub przeciwlękowego, w celu rozpoczęcia leczenia produktem leczniczym z powodu przedwczesnej ejakulacji. Produkt leczniczy nie jest wskazany do leczenia zaburzeń psychicznych i nie należy go stosować u mężczyzn z tymi zaburzeniami, włączając schizofrenię lub u mężczyzn ze współistniejącą depresją, gdyż nie można wykluczyć możliwości pogorszenia się objawów depresji. Pogorszenie objawów może być wynikiem obecności bezobjawowych zaburzeń psychicznych lub stosowanego leczenia. Lekarze powinni zachęcać pacjentów do zgłaszania jakichkolwiek niepokojących myśli oraz odczuć w każdym momencie leczenia. W przypadku rozwoju objawów depresji podczas leczenia, należy zaprzestać leczenie produktem leczniczym. Zgłaszano anomalie krwawień podczas leczenia SSRI. Należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących produkt leczniczy, jednocześnie z produktami wpływającymi na czynność płytek krwi (np.: atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, ASA, NLPZ, leki przeciwpłytkowe) lub leki przeciwkrzepliwe (np.: warfaryna), jak również u pacjentów z krwawieniami lub zaburzeniami krzepnięcia w wywiadzie. Nie zaleca się stosowania produktu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Nagłe odstawienie przyjmowanych przewlekle SSRI w celu leczenia chronicznych zaburzeń depresyjnych powodowało występowanie następujących objawów: zaburzenia nastroju, rozdrażnienie, pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia czucia (np.: parestezje, w tym uczucie porażenia prądem elektrycznym), niepokój, splątanie, bóle głowy, letarg, niestabilność emocjonalna, bezsenność oraz hipomania. Wyniki badania klinicznego przeprowadzonego z podwójnie ślepą próbą u pacjentów z przedwczesną ejakulacją, którego celem była ocena objawów odstawiennych po 62 dniach stosowania produktu w dawce 60 mg, raz/dobę lub w razie potrzeby wykazały łagodne objawy z nieznacznie częściej występującą bezsennością i zawrotami głowy u pacjentów przestawionych na placebo, po codziennym przyjmowaniu produktu. Podczas stosowania produktu odnotowano zaburzenia oka takie jak rozszerzenie źrenic i ból oka. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów ze zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym lub z ryzykiem jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W badaniach klinicznych zgłaszano zawroty głowy, trudności z koncentracją, omdlenia, niewyraźne widzenie oraz senność. Dlatego należy ostrzegać pacjentów, aby unikali sytuacji, podczas których może dojść do zranienia, włączając prowadzenie pojazdów i obsługiwanie niebezpiecznych maszyn.

Interakcje farmakodynamiczne. U pacjentów leczonych SSRI w skojarzeniu z inhibitorami MAO zgłaszano występowanie ciężkich, niekiedy śmiertelnych reakcji, włączając hipertermię, sztywność, mioklonię, niestabilność autonomicznego układu nerwowego z gwałtownymi wahaniami funkcji życiowych, zmiany stanu psychicznego od skrajnego pobudzenia do delirium i śpiączki. Opisane reakcje obserwowane były również u pacjentów, którzy w ostatnim czasie odstawili SSRI i rozpoczęli leczenie inhibitorami MAO. W niektórych przypadkach obserwowano objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny. Dane z badań przeprowadzonych na zwierzętach wskazują, że SSRI stosowane w skojarzeniu z inhibitorami MAO mogą działać synergistycznie na zwiększenie ciśnienia krwi oraz wywoływanie pobudzenia behawioralnego. Z tego powodu produkt nie powinien być stosowany w skojarzeniu z inhibitorami MAO lub w ciągu 14 dni od momentu przerwania leczenia inhibitorami MAO. Podobnie, inhibitorów MAO nie należy stosować w ciągu 7 dni od momentu przerwania leczenia lekiem. Stosowanie tiorydazyny w monoterapii prowadzi do wydłużenia odstępu QT, co wiąże się z ciężkimi komorowymi zaburzeniami rytmu serca. Produkty hamujące izoenzym CYP2D6, mogą również hamować metabolizm tiorydazyny, co w rezultacie powoduje zwiększenie stężenia tiorydazyny i dalsze wydłużenie odstępu QT. Produkt nie powinien być stosowany w skojarzeniu z tiorydazyną lub w ciągu 14 dni od momentu przerwania leczenia tiorydazyną. Podobnie, tiorydazyny nie należy stosować w przeciągu 7 dni od przerwania leczenia produktem. Podobnie jak w przypadku innych SSRI, jednoczesne stosowanie produktów leczniczych i/lub preparatów ziołowych o działaniu serotoninergicznym (włączając inhibitory MAO, L-tryptofan, tryptany, tramadol, linezolid, SSRI, SNRI, lit oraz ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)) może prowadzić do występowania zespołu serotoninowego. Nie należy stosować lek w skojarzeniu z innymi SSRI, inhibitorami MAO oraz innymi produktami leczniczymi i/lub preparatami ziołowymi o działaniu serotoninergicznym lub w ciągu 14 dni od momentu przerwania leczenia wymienionymi produktami leczniczymi i/lub preparatami ziołowymi. Podobnie wymienionych produktów leczniczych i/lub preparatów ziołowych nie należy stosować w przeciągu 7 dni od przerwania leczenia preparatem. Nie dokonano rutynowej oceny stosowania leku w skojarzeniu z produktami leczniczymi działającymi na OUN (jak leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe, uspokajające i nasenne) u pacjentów z przedwczesną ejakulacją. W związku z tym należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących preparat w skojarzeniu z produktami leczniczymi działającymi na OUN. Interakcje farmakokinetyczne. Badania in vitro przeprowadzone na ludzkiej wątrobie, nerkach i mikrokosmkach jelitowych wskazują, że dapoksetyna jest metabolizowana głównie przez CYP2D6, CYP3A4 oraz monooksygenazę flawinową 1 (FMO1). W związku z tym, inhibitory ww. enzymów mogą zmniejszać klirens nerkowy dapoksetyny. Podawanie ketokonazolu (200 mg 2x/dobę, przez 7 dni) prowadziło do zwiększenia C_max oraz AUC_inf dapoksetyny (60 mg dziennie, dawka jednorazowa) odpowiednio o 35% i 99%. Biorąc pod uwagę niezwiązaną frakcję dapoksetyny oraz demetylodapoksetyny, C_max czynnej frakcji może zwiększyć się o 25% natomiast AUC czynnej frakcji może ulec podwojeniu podczas stosowania silnych inhibitorów CYP3A4. Zwiększenie C_max i AUC czynnej frakcji może być znaczne u części populacji, u której brak działającego enzymu CYP2D6, np.: słabi metabolizerzy CYP2D6 lub w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP2D6. Z tego powodu, stosowanie leku w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP3A4, w tym ketokonazolem, itrakonazolem, rytonawirem, sakwinawirem, telitromycyną, nefazodonem, nelfinawirem i atazanawirem jest przeciwwskazane. Skojarzone leczenie z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4 (np.: erytromycyna, klarytromycyna, flukonazol, amprenawir, fosamprenawir, aprepitant, werapamil, diltiazem) może nasilać działanie dapoksetyny i demetylodapoksetyny, w szczególności u wolnych metabolizerów CYP2D6. Maks. dawka dapoksetyny powinna wynosić 30 mg w przypadku skojarzonego leczenia z ww. produktami. Powyższe ma zastosowanie do wszystkich pacjentów, jeśli nie stwierdzono u nich fenotypu lub genotypu intensywnych metabolizerów CYP2D6. U pacjentów będących intensywnymi metabolizerami CYP2D6, zaleca się stosowanie maks. dawki dapoksetyny 30 mg w przypadku skojarzonego stosowania z silnymi inhibitorami CYP3A4 oraz należy zachować ostrożność podczas stosowania dapoksetyny w dawce 60 mg w skojarzeniu z umiarkowanymi inhibitorami CYP3A4. W obecności fluoksetyny (60 mg/dobę, przez 7 dni), C_max i AUC_inf dapoksetyny (60 mg, pojedyncza dawka) zwiększały się odpowiednio o 50% i 88%. Biorąc pod uwagę frakcję niezwiązanej dapoksetyny oraz demetylodapoksetyny, C_max czynnej frakcji ulegało zwiększeniu o około 50%, natomiast AUC czynnej frakcji może ulec podwojeniu podczas stosowania silnych inhibitorów CYP2D6. Zwiększenie wartości C_max oraz AUC czynnej frakcji było zbliżone do wartości przewidywanych u wolnych metabolizerów, co może prowadzić do zwiększenia częstości i nasilenia zdarzeń niepożądanych zależnych od dawki. Nie należy stosować produktu u pacjentów przyjmujących inhibitory PDE5 ze względu na możliwość obniżenia tolerancji ortostatyczne. Farmakokinetyka dapoksetyny (60 mg) stosowanej w skojarzeniu z tadalafilem (20 mg) i syldenafilem (100 mg) oceniona została na podstawie badania krzyżowego dawki jednorazowej. Tadalafil nie wpływał na farmakokinetykę dapoksetyny. Syldenafil powodował niewielkie zmiany w farmakokinetyce dapoksetyny (zwiększenie wartości AUC_inf o 22% i zwiększenie wartości C_max o 4%), co nie miało znaczenia klinicznego. Skojarzone stosowanie produktu z inhibitorami PDE5 może prowadzić do hipotonii ortostatycznej. Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania produktu, u pacjentów jednocześnie z przedwczesną ejakulacją i zaburzeniami erekcji, leczonych jednocześnie produktem leczniczym i inhibitorami PDE5. Jednoczesne zastosowanie dawki jednorazowej lub dawek wielokrotnych 30 mg lub 60 mg dapoksetyny pacjentom, którzy stosują codziennie tamsulosynę nie wpływa na farmakokinetykę tamsulosyny. Włączenie dapoksetyny do terapii tamsulosyną nie powoduje zmiany profilu ortostatycznego. Nie zaobserwowano różnic w reakcjach ortostatycznych podczas terapii skojarzonej tamsulosyny z dapoksetyną w dawkach 30 lub 60 mg, a tamsulosyną w monoterapii. Jednakże, należy zachować ostrożność przepisując produkt pacjentom, którzy stosują antagonistów receptora α45adrenergicznego z uwagi na możliwość zmniejszenia tolerancji ortostatycznej. Wielokrotne dawki dapoksetyny (60 mg/dobę przez 6 dni) po podaniu jednorazowej dawki 50 mg dezypraminy prowadziły do zwiększenia średniej wartości C_max i AUC_inf dezypraminy odpowiednio o 11% i 19%, w porównaniu do monoterapii dezypraminą. Dapoksetyna może powodować zwiększenie stężenia w osoczu innych produktów metabolizowanych przez CYP2D6. Znaczenie kliniczne tego działania jest niewielkie. Wielokrotne dawki dapoksetyny (60 mg/dobę, przez 6 dni) zmniejszały AUC_inf midazolamu (dawka jednorazowa 8 mg) o około 20% (zakres -60 do +18%). Znaczenie kliniczne opisanego działania jest niewielkie u większości pacjentów. Zwiększenie aktywności CYP3A4 może mieć znaczenie kliniczne u niektórych osób leczonych produktem z wąskim indeksem terapeutycznym metabolizowanym głównie przez CYP3A4. Wielokrotne dawki dapoksetyny (60 mg/dobę przez 6 dni) nie hamowały metabolizmu omeprazolu w dawce jednorazowej 40 mg. Dapoksetyna nie wpływa na farmakokinetykę innych substratów CYP2C19. Wielokrotne dawki dapoksetyny (60 mg/dobę, przez 6 dni) nie wpływały na farmakokinetykę lub farmakodynamikę gliburydu w dawce jednorazowej 5 mg. Dapoksetyna nie wpływa na farmakokinetykę innych substratów CYP2C9. Brak danych oceniających wielokrotne podawanie warfaryny z dapoksetyną; dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania dapoksetyny u pacjentów przyjmujących przewlekle warfarynę. W badaniu farmakokinetycznym, dapoksetyna (60 mg/dobę, przez 6 dni) nie wpływała na farmakokinetykę lub farmakodynamikę (PT lub INR) warfaryny podawanej w dawce jednorazowej 25 mg. Podczas stosowania leków z grupy SSRI zaobserwowano wystąpienie zaburzeń krwawienia. Skojarzone podanie jednorazowej dawki etanolu 0,5 g/kg (około 2 drinków) nie wpływało na farmakokinetykę dapoksetyny (60 mg w dawce jednorazowej), jednakże dapoksetyna stosowana w skojarzeniu z etanolem nasilała senność oraz zmniejszała czujność (w samoocenie). Pomiary farmakodynamiczne zaburzeń funkcji poznawczych (za pomocą: Digit Vigilance Speed, Digit Symbol Substitution Test) również wykazały nasilone działanie podczas stosowania dapoksetyny jednocześnie z etanolem. Skojarzone stosowanie dapoksetyny z alkoholem powodowało zwiększenie ryzyka wystąpienia oraz nasilenie działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, senność, opóźnione reakcje lub zmiana oceny. Łączenie alkoholu z dapoksetyną może nasilić działanie alkoholu oraz zwiększyć ryzyko neurokardiogennych działań niepożądanych, w tym omdleń, zwiększając w ten sposób ryzyko przypadkowych urazów, w związku z czym należy informować pacjentów, aby unikali alkoholu podczas stosowania leku.

Produkt nie jest wskazany do stosowania przez kobiety. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na płodność, ciążę lub na rozwój zarodka i/lub płodu.

W trakcie badań klinicznych stwierdzano przypadki omdleń i niedociśnienia ortostatycznego. W czasie 3 fazy badań klinicznych najczęściej stwierdzano następujące działania niepożądane produktu zależne od dawki: nudności (11% i 22,2% odpowiednio w grupie przyjmującej 30 mg i 60 mg dapoksetyny), zawroty głowy (5,8% i 10,9%), ból głowy (5,6% i 8,8%), biegunka (3,5% i 6,9%), bezsenność (2,1% i 3,9%) oraz zmęczenie (2% i 4,1%). Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, które prowadziły do przerwania leczenia były nudności (2,2% pacjentów leczonych produktem) oraz zawroty głowy (1,2% pacjentów leczonych produktem). Bezpieczeństwo stosowania produktu oceniane było w 5 badaniach kontrolowanych placebo, z podwójnie ślepą próbą, przeprowadzonych z udziałem 4224 pacjentów z przedwczesną ejakulacją, spośród których 1616 otrzymywało lek w dawce 30 mg w razie potrzeby, a 2608 pacjentów otrzymywało w dawce 60 mg w razie potrzeby lub raz/dobę. Zaburzenia psychiczne: (często) lęk, pobudzenie, niepokój, bezsenność, dziwne sny, zmniejszone libido; (niezbyt często) depresja, nastrój depresyjny, nastrój euforyczny, zmiany nastroju, nerwowość, obojętność, apatia, stan splątania, dezorientacja, zaburzenia myślenia, wzmożona czujność i podniecenie, zaburzenia snu, trudności z zasypianiem, bezsenność śródnocna, koszmary senne, zgrzytanie zębami, utrata libido, anorgazmia. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) zawroty głowy, bóle głowy; (często) senność, zaburzenia uwagi, drżenie, parestezje; (niezbyt często) omdlenia, omdlenia wazowagalne, ortostatyczne zawroty głowy, niepokój psychoruchowy, zaburzenia smaku, nadmierna senność, letarg, uspokojenie, zaburzenia świadomości; (rzadko) wysiłkowe zawroty głowy, nagłe zapadanie w sen. Zaburzenia oka: (często) niewyraźne widzenie; (niezbyt często) rozszerzenie źrenic, ból oka, zaburzenia widzenia. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) szumy w uszach; (niezbyt często) zawroty głowy. Zaburzenia serca: (niezbyt często) zahamowanie zatokowe, bradykardia zatokowa, tachykardia. Zaburzenia naczyniowe: (często) nagłe zaczerwienienie twarzy; (niezbyt często) niedociśnienie, nadciśnienie skurczowe, uderzenia gorąca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) niedrożność zatok, ziewanie. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności; (często) biegunka, wymioty, zaparcia, ból brzucha, ból górnej części brzucha, niestrawność, wzdęcia, uczucie dyskomfortu w żołądku, uczucie dyskomfortu w brzuchu, suchość w jamie ustnej; (niezbyt często) dyskomfort brzuszny, dyskomfort w nadbrzuszu; (rzadko) nagła potrzeba defekacji. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) nadmierne pocenie się; (niezbyt często) świąd, zimne poty. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) zaburzenia erekcji; (niezbyt często) brak ejakulacji, parestezje męskich narządów płciowych, zaburzenia orgazmu u mężczyzn. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie, rozdrażnienie; (niezbyt często) osłabienie, uczucie gorąca, uczucie zdenerwowania, dziwne samopoczucie, uczucie upojenia alkoholowego. Badania diagnostyczne: (często) zwiększenie ciśnienia krwi; (niezbyt często) przyspieszenie rytmu serca, zwiększenie ciśnienia rozkurczowego, nasilenie hipotonii ortostatycznej. Działania niepożądane zgłaszane w dziewięciomiesięcznych, otwartych badaniach, były zgodne z tymi zgłaszanymi w badaniach z podwójnie ślepą próbą. Nie zaobserwowano żadnych dodatkowych działań niepożądanych. W badaniach klinicznych odnotowano przypadki omdleń, opisywanych jako utrata przytomności z bradykardią lub zahamowaniem zatokowym, obserwowane u pacjentów w czasie badania holterowskiego i uważa się, że są one związane ze stosowaniem produktu leczniczego. Większość przypadków występowała w ciągu pierwszych 3 h po podaniu 1-szej dawki produktu lub były to omdlenia związane z procedurami badania klinicznego (jak pobieranie krwi, ortostatyczne zmiany pozycji ciała, pomiary ciśnienia tętniczego krwi). Objawy zwiastunowe często poprzedzały omdlenie. Częstość występowania omdlenia i możliwych objawów zwiastunowych okazała się zależna od dawki, czego dowiodła większa częstość ich występowania u pacjentów leczonych dawkami wyższymi od zalecanych w III fazie badań. W badaniach klinicznych odnotowano występowanie hipotonii ortostatycznej. Częstość występowania omdleń, opisywanych jako utrata przytomności, w programie rozwoju klinicznego leku różniła się w zależności od badanej populacji i wahała się 0,06% (30 mg)-0,23% (60 mg), wśród pacjentów biorących udział w badaniach klinicznych Fazy III z grupą kontrolną, przyjmującą placebo, do 0,64% (dla wszystkich dawek) w badaniach klinicznych Fazy I przeprowadzonych u zdrowych ochotników bez przedwczesnej ejakulacji. Zaleca się zachowanie ostrożności w razie zwiększania dawki do 60 mg u pacjentów przyjmujących silne inhibitory CYP2D6 lub u pacjentów z genotypem wolnych metabolizerów CYP2D6. Nagłe odstawienie przyjmowanych przewlekle SSRI w celu leczenia przewlekłych zaburzeń depresyjnych powodowało występowanie następujących objawów: zaburzenia nastroju, rozdrażnienie, pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia czucia (np.: parestezje, w tym uczucie porażenia prądem elektrycznym), niepokój, splątanie, bóle głowy, letarg, niestabilność emocjonalna, bezsenność oraz hipomania. Wyniki badania bezpieczeństwa wykazały nieznacznie większą częstość występowania objawów odstawiennych w postaci łagodnej lub umiarkowanej bezsenności oraz zawrotów głowy u pacjentów przestawionych na placebo, po 62 dniach ciągłego przyjmowania produktu leczniczego.

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania. Nie zgłaszano żadnych niespodziewanych działań niepożądanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego podawanego w dawce dobowej do 240 mg (2 dawki po 120 mg, podawane z przerwą 3 h). Ogólnie objawy przedawkowania leków z grupy SSRI to działania niepożądane związane z działaniem serotoniny, takie jak senność, zaburzenia żołądka i jelit do których należą nudności i wymioty, tachykardia, drżenie, pobudzenie oraz zawroty głowy. W przypadku przedawkowania, należy podjąć standardowy sposób postępowania. Ze względu na wysoki stopień wiązania się z białkami oraz objętość dystrybucji dapoksetyny chlorowodorku, wymuszona diureza, dializa, hemoperfuzja oraz transfuzja wymienna nie są skuteczne. Nie jest znana specyficzna odtrutka na lek.

Dapoksentyna jest silnym wybiórczym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) z IC₅₀ 1,12 nM, a jej główne metabolity w organizmie ludzkim demetyoldapoksetyna (IC₅₀ <1 nM) i didemetylodapoksetyna (IC₅₀ = 2 nM) są równie silne lub słabsze (tlenek-N-dapoksetyny (IC₅₀ = 282 nM)). Do ejakulacji u człowieka dochodzi za pośrednictwem współczulnego układu nerwowego. Szlak odruchu odpowiedzialnego za ejakulację bierze swój początek w rdzeniowym ośrodku odruchu, jest przewodzony przez pień mózgu, będący początkowo pod wpływem wielu jąder mózgu (jądro przedwzrokowe boczne oraz jądro przykomorowe). Przypuszcza się, że mechanizm działania dapoksetyny w przedwczesnym ejakulacją związany jest z hamowaniem neuronalnego wychwytu zwrotnego serotoniny i wynikającym z tego nasileniem działania neuroprzekaźnika na receptory pre- i postsynaptyczne.

1 tabl. powl. zawiera chlorowodorek dapoksetyny, odpowiadający 30 mg lub 60 mg dapoksetyny.