Podawać dożylnie. Dawkowanie ustala się indywidualnie w zależności od stopnia i rodzaju odwodnienia oraz aktualnych stężeń elektrolitów w osoczu. Zwykle podaje się w dożylnym wlewie kroplowym 1000-3000 ml w ciągu doby. Nie przekraczać szybkości wlewu: dorośli do 10 ml/min, dzieci do 4 ml/min, niemowlęta do 2 ml/min.

Podawać natychmiast po założeniu zestawu do wlewu. Dodatkowy lek należy wprowadzać przez wkłucie w tym samym miejscu butelki, w którym później zostanie podłączony przyrząd do przetaczania. Dokładnie wymieszać. Postępować zgodnie z zasadami aseptyki. Nie należy przechowywać roztworów, do których wprowadzono dodatkowe leki.

Niewydolność krążenia. Przewodnienie. Hiperkaliemia. Kwasica metaboliczna. Upośledzenie czynności nerek ze skąpomoczem i bezmoczem. Nie leczona choroba Addisona. Porażenie okresowe rodzinne.

Podczas podawania płynu należy kontrolować parametry gospodarki wodno-elektro litowej (hematokryt, jonogram) oraz ilość wydalanego moczu.

Można podawać tylko z lekami nie wykazującymi z preparatem niezgodności fizycznych ani chemicznych. W przypadku domieszek leków należy zwracać uwagę na wartość pH oraz stężenie jonów sodu, chloru i potasu. Nie należy podawać jednocześnie z glikozydami nasercowymi, antagonistami aldosteronu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, aminoglikozydami, lekami antycholinergicznymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.

Brak danych dotyczących przeciwwskazań do stosowania w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Przewodnienie. Hipernatremia. Hiperkaliemia. Hiperchloremia. Zbyt szybkie podawanie może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk mózgu, obrzęki płuc i obrzęki obwodowe, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami czynności układu krążenia. Jak w przypadku wszystkich długotrwałych wlewów dożylnych może wystąpić podrażnienie żył oraz zakrzepowe zapalenie żył w miejscu wkłucia.

Ostre zatrucia tym lekiem nie są spotykane. Zbyt szybkie podawanie może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk mózgu, obrzęki płuc i obrzęki obwodowe, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku oraz pacjentów z zaburzeniami czynności układu krążenia. Może wystąpić zbyt duże stężenie potasu we krwi u pacjentów z niewydolnością nerek i niewydolnością nadnerczy. Roztwór zawiera mało sodu i potęguje hiponatremię występującą w niewydolności nadnerczy. Stosuje się leczenie objawowe: w obrzęku płuc furosemid dożylnie w dawce 100-200 mg. W przypadku znacznego zwiększenia stężenia potasu - hemodializa.

Płyn nawadniający interwencyjny hipotoniczny jest roztworem elektrolitowym uzupełniającym niedobory płynów w odwodnieniu hipertonicznym. Osmolarność płynu jest prawie o połowę mniejsza od osmolarności osocza. Sprzyja to szybkiemu przenikaniu wody do wnętrza odwodnionych komórek i uzupełnianiu niedoborów elektrolitów wewnątrz komórkowych.