Doustnie. Dzieci powyżej 6 lat: 5 ml syropu (1 łyżeczkę) 3x/dobę. Dorośli: 10 ml syropu (1 łyżkę stołową) 3x/dobę .

Nadwrażliwość na sulfogwajakol lub którykolwiek składnik leku.

Ze względu na zawartość etanolu, leku nie należy stosować u dzieci poniżej 6 lat, a także u pacjentów z niewydolnością wątroby, w alkoholizmie, padaczce, uszkodzeniach mózgu, chorobach psychicznych. Ze względu na zawartość sacharozy należy zachować ostrożność u chorych na cukrzycę, u osób z glukozo-galaktozowym zespołem złego wchłaniania, w nietolerancji fruktozy lub u osób z niedoborem sacharazo-izomaltazy. 10 ml syropu, pojedyncza dawka dla dorosłych, zawiera około 714 mg etanolu. Stosowanie leku osłabia zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi, obsługi maszyn będących w ruchu, a także zmniejsza sprawność psychoruchową (np. pływanie, praca na wysokości).

Nie stwierdzono.

Leku nie należy stosować w czasie ciąży i karmienia piersią ze względu na zawartość etanolu.

Bardzo rzadko występuje podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego oraz lek może wykazywać działanie niepożądane u chorych na cukrzycę, u osób z glukozo-galaktozowym zespołem złego wchłaniania, z nietolerancją fruktozy lub u osób z niedoborem sacharazo-izomaltazy.

Nie są znane objawy przedawkowania.

Sulfogwajakol jest pochodną fenolu – związkiem krezotu. Posiada podwójny mechanizm działania wykrztuśnego: pośredni i bezpośredni. Po podaniu doustnym drażni błonę śluzową żołądka i w ten sposób pośrednio zwiększa wydzielanie gruczołów oskrzelowych. Po wchłonięciu ulega częściowo wydaleniu do światła oskrzeli i tu również drażniąc błonę śluzową pobudza dodatkowo wydzielanie gruczołów oskrzelowych. Preparat wykazuje działanie wykrztuśne i słabe działanie odkażające.

1 g syropu zawiera 60 mg sulfogwajakolu.