Dzieci i młodzież 6-16 lat: produkt należy podawać tylko na zalecenie lekarza. Dzieci 6-12 lat: 1 tabl. co 6-8 h; maks. dawka dobowa wynosi 60 mg dekstrometorfanu. Dorośli i dzieci >12 lat: 2 tabl. co 6-8 h; maks. dawka dobowa wynosi 120 mg dekstrometorfanu. Osoby podeszłym wieku: nie ma konieczności zmiany dawkowania.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Astma i stany zapalne dolnych dróg oddechowych. Ciężka niewydolność wątroby. Nie stosować u pacjentów leczonych inhibitorami MAO.

Jeśli, mimo stosowania leku, kaszel utrzymuje się ponad 4 dni i choroba przebiega z gorączką, bólami głowy bądź wysypką, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Leku nie stosować w kaszlu z odkrztuszaniem. Nie przyjmować przed upływem 14 dni od zaprzestania leczenia inhibitorami MAO. W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu. Nie stwierdzono działania karcenogennego i mutagennego dekstrometorfanu. Preparat może upośledzać zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi i obsługiwania urządzeń będących w ruchu.

Dekstrometorfan stosowany z inhibitorami MAO może wywołać senność, nudności, wysoką gorączkę oraz podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi. Równoczesne podawanie z chinidyną może hamować metabolizm dekstrometorfanu w wątrobie, zwiększając jego stężenie w surowicy krwi.

Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie wiadomo czy dekstrometorfan przenika do mleka matki, dlatego należy rozważyć, czy przerwać karmienie piersią czy zaprzestać stosowania leku.

Dekstrometorfan może spowodować wystąpienie działań niepożądanych wpływających na sprawność psychofizyczną, jak: zawroty głowy, senność; dolegliwości żołądkowo-jelitowe, jak: nudności, wymioty, bóle żołądka.

Objawami przedawkowania są: nudności, wymioty, senność, zawroty głowy, pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (niepokój, nerwowość), niezborność ruchów (ataksja). W razie znacznego przedawkowania może wystąpić zahamowanie czynności ośrodka oddechowego.

Przeciwkaszlowy środek z grupy pochodnych fenantrenu. Dekstrometorfan działa hamująco na ośrodek kaszlu w obrębie OUN, a jego siła działania jest porównywalna do równoważnej dawki kodeiny. Nie wywołuje objawów niepożądanych typowych dla kodeiny, takich jak zaburzenia oddychania, obrzęk płuc, zaparcia, nudności i wymioty, suchość w jamie ustnej, bóle głowy, nie powoduje lekozależności. W dawkach leczniczych nie hamuje czynności nabłonka rzęskowego oskrzeli.

1 tabl. zawiera 15 mg bromowodorku dekstrometorfanu.