Dorośli. Zapobiegawczo: 100 mg/dobę. Pomocniczo w leczeniu: 100-500 mg/dobę. Dzieci >5 lat. Pomocniczo w leczeniu: 100-200 mg/dobę.

Produkt leczniczy należy stosować w trakcie posiłku.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie należy podawać dużych dawek (powyżej 1 g/dobę) chorym z kamicą dróg moczowych lub z nadmiernym wydalaniem szczawianów przez nerki.

Preparaty kwasu askorbowego nasilają wchłanianie żelaza, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania w przypadku stwierdzonej hemochromatozy, niedokrwistości sydcroblasrycznej, oraz talasemii. U osób z niedoborem krwinkowej dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, długotrwałe podawanie może być przyczyną niedokrwistości hemolitycznej. Długotrwałe podawanie dużych dawek kwasu askorbowego u osób z kamicą dróg moczowych powoduje tworzenie i odkładanie się złogów w nerkach. Kwas askorbowy uczestniczy w reakcjach oksydacyjno-redukcyjnych, duże dawki produktu leczniczego mogą wpływać na wyniki chemicznych reakcji utleniania i redukcji. Dlatego przed wykonaniem analiz krwi i moczu należy zalecić, by pacjent nie przyjmował produktów leczniczych zawierających kwas askorbowy przez przynajmniej 1 dobę. Pozwoli to uniknąć możliwych błędów w rozpoznaniu (np. maskowanie obecności krwi utajonej w stolcu, wzrost stężenia bilirubiny w surowicy krwi, obecność cukru w moczu, zmniejszenie aktywności w surowicy krwi enzymów takich jak: A1AT, AspAT, LDH; obniżenie pH moczu). Wyniki oznaczeń stężenia cukru w moczu u chorych na cukrzycę mogą być zafałszowane w przypadku przyjmowania dużych dawek wit. C. Długotrwale podawanie dużych dawek kwasu askorbowego może wywołać objawy zatrucia. Rozpoznanie następuje na podstawie badań laboratoryjnych i objawów klinicznych takich jak utrudnione i bolesne oddawanie moczu oraz krwiomocz. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Produkt leczniczy nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Kwas askorbowy nasila wchłanianie przyjmowanych jednocześnie związków żelaza. Przy równoczesnym podawaniu preparatów ASA i kwasu askorbowego obserwuje się wzrost wydalania kwasu askorbowego, a zmniejszenie wydalania ASA. Kwas askorbowy zwiększa szybkość eliminacji trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i amfetaminy, zmniejsza skuteczność pochodnych fenotiazyny, aminoglikożydów, zwiększa stężenie egzogennych estrogenów w surowicy.

Kwas askorbowy przenika przez łożysko oraz do mleka. Wit. C nie wywiera dziaiania teratogennego. Nie zaleca się jednak stosowania dużych dawek kwasu askorbowego u kobiet w ciąży, ze względu na zagrożenie wystąpieniem objawów niedoboru wit. C u noworodków. Należy zachować ostrożność podczas stosowania wit. C u kobiet karmiących piersią.

Produkt leczniczy jest dobrze tolerowany. Przyjmowanie dużych dawek kwasu askorbowego (powyżej 1 g/dobę) może jednak wywołać działania niepożądane takie jak; nudności, wymioty, biegunki, zgaga, wysypki skórne, ból głowy, zwiększone wydalanie moczu. Długotrwale spożywanie wit. C w dawkach powyżej 1 g/dobę powoduje zwiększone wydalanie szczawianów z moczem, może również wywołać tworzenie kamieni moczanowych i cystynowych, szczególnie u pacjentów z kamicą dróg moczowych lub poddawanych hemodializie.

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania.

Wit. C należy do grupy wit. rozpuszczalnych w wodzie. Bierze udział w procesach oksydacyjno-redukcyjnych, łącznie zglutationem, cytochromem C oraz nukleotydami pirydynowymi i lawinowymi. Uczestniczy w syntezie kolagenu w wyniku przekształcania proliny do hydroksyproliny oraz lizyny do hydroksylizyny. Bierze udział w procesie syntezy substancji międzykomórkowej, wpływa na elastyczność naczyń włosowatych. Jest niezbędna do właściwego rozwoju chrząstki i kości oraz prawidłowego przebiegu gojenia się ran. Pobudza syntezę prostacykliny i hamuje wytwarzanie tromboksanu. Wykazuje właściwości przeciwutleniające, hamuje peroksydację lipidów oraz unieczynnia wolne rodniki nadtlenkowe. Jest niezbędna do hydroksylacji steroidów nadnerczowych. Pośrednio bierze udział w procesach przemian fenyloalaniny, tyrozyny, noradrenaliny, histaminy, kwasu foliowego, a także lipidów, białek i karnityny. W przewodzie pokarmowym zwiększa wchłanianie żelaza. Oznakami niedoboru wit. C są: złe samopoczucie, drażliwość, bóle stawów, nadmierne rogowacenie mieszków włosowych, krwawienie z dziąseł i z nosa oraz wybroczyny.

1 tabl. zawiera 200 mg kwasu askorbowego.