Zalecane dawkowanie u osób dorosłych (w tym u pacjentów w podeszłym wieku). Zalecane jest podawanie 1 kropli do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym raz/dobę. W przypadku pominięcia jednej dawki, należy kontynuować leczenie podając kolejną zaplanowaną dawkę. Nie należy przekraczać zalecanej dawki - 1 kropla raz/dobę do oka lub obydwu oczu objętych procesem chorobowym. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu u dzieci i młodzieży.

Przed podaniem produktu należy zdjąć soczewki kontaktowe. Soczewki można nałożyć ponownie po upływie 15 minut od podania kropli. Jeżeli stosuje się więcej niż jeden lek okulistyczny, należy zachować co najmniej 5-minutową przerwę między ich podaniem. Jeśli podczas zakraplania produktu leczniczego stosuje się uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powiek przez 2 minuty, wchłanianie ogólnoustrojowe jest zmniejszone. Może to ograniczyć ogólnoustrojowe działanie produktu oraz zwiększyć jego działanie miejscowe.

Choroby przebiegające z nadreaktywnością oskrzeli, w tym astma oskrzelowa, astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorego węzła zatokowego, blok węzła zatokowoprzedsionkowego, blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia niekontrolowany za pomocą rozrusznika serca, jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Działania ogólne: Tak jak inne stosowane miejscowo leki okulistyczne, produkt leczniczy może się wchłaniać do krwiobiegu. Tymolol - związek, który należy do β-adrenolityków może wywoływać różne rodzaje reakcji niepożądanych, podobnie jak podawane drogą ogólną produkty lecznicze blokujące receptory β-adrenergiczne, w tym reakcje związane z układem sercowo-naczyniowym i płucnym. Częstość występowania ogólnoustrojowych reakcji niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnym. W celu zmniejszenia ogólnoustrojowego wchłaniania. Zaburzenia serca: Pacjenci cierpiący na choroby układu sercowo-naczyniowego (np. choroba wieńcowa, zespół Prinzmetala, niewydolność serca) oraz niedociśnienie tętnicze, leczeni β-adrenolitykami powinni być poddani krytycznej ocenie oraz należy u nich rozważyć terapię z wykorzystaniem innych substancji czynnych. Pacjenci z chorobami układu sercowo-naczyniowego powinni być monitorowani pod kątem wystąpienia objawów pogorszenia tych chorób lub reakcji niepożądanych. Z powodu negatywnego wpływu na przewodnictwo, β-adrenolityki należy podawać z ostrożnością u pacjentów z blokiem serca pierwszego stopnia. Po zastosowaniu tymololu donoszono o występowaniu objawów ze strony serca oraz rzadko zgonów w wyniku niewydolności serca. Zaburzenia naczyniowe: U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego (np. ciężka postać choroby Raynauda lub zespołu Raynauda), należy zachować odpowiednie środki ostrożności. Zaburzenia układu oddechowego: Po podaniu do oka niektórych β-adrenolityków donoszono o występowaniu objawów ze strony układu oddechowego, w tym zgonów w wyniku nagłego skurczu oskrzeli u pacjentów z astmą produkt należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodną i/lub umiarkowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) i jedynie w przypadku, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Hipoglikemia/cukrzyca: β-adrenolityki należy stosować ostrożnie u pacjentów narażonych na wystąpienie samoistnej hipoglikemii lub chorych na cukrzycę (szczególnie tych z nieodpowiednio kontrolowaną cukrzycą), ponieważ mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii. Nadczynność tarczycy: β-adrenolityki mogą również maskować objawy nadczynności tarczycy. Nagłe przerwanie leczenia może przyczynić się do pogorszenia tej choroby. Choroby rogówki: Stosowane do oka β-adrenolityki mogą powodować suchość oczu. Należy ostrożnie postępować z pacjentami cierpiącymi na choroby rogówki. Inne β-adrenolityki: U pacjentów otrzymujących jednocześnie ogólnie działające β-adrenolityki, podczas stosowania tymololu może dojść do nasilenia działania zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowego lub znanych działań związanych z ogólnoustrojową blokad receptorów β-adrenergicznych. Należy ściśle obserwować takich pacjentów. Nie jest zalecane stosowanie dwóch miejscowo działających β-adrenolityków. Reakcje anafilaktyczne: Podczas stosowania β-adrenolityków pacjenci z chorobą atopową w wywiadzie lub z ciężkimi reakcjami anafilaktycznymi wywołanymi przez rożne alergeny w wywiadzie, mogą być bardziej wrażliwi na powtórną ekspozycję na alergeny oraz mogą wykazywać brak odpowiedzi na dawki adrenaliny zazwyczaj stosowane w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Odwarstwianie naczyniówki: W wyniku stosowania leków zmniejszających ciśnienie wewnątrzgałkowe (np. tymolol, acetazolamid) obserwowano odwarstwianie naczyniówki po zabiegach filtracji. Znieczulenie do operacji: Podawane do oka β-adrenolityki moga blokować działanie ustrojowe β-agonistów, takich jak np. adrenalina. Należy poinformować anestezjologa, jeśli pacjent otrzymuje tymolol. Należy rozważyć stopniowe wycofanie produktów leczniczych blokujących receptory β-adrenergiczne przed większymi zabiegami chirurgicznymi. Produkty lecznicze blokujące receptory β-adrenergiczne zaburzają zdolność serca do odpowiedzi na wywołane przez środki β-adrenergiczne pobudzenie, co może zwiększyć ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym w zabiegach chirurgicznych. Zgłaszano przypadki przedłużającego się ciężkiego niedociśnienia tętniczego w czasie znieczulenia oraz trudności we wznowieniu i utrzymaniu akcji serca. W czasie operacji działanie produktów leczniczych blokujących receptory β-adrenergiczne może być odwrócone poprzez podanie odpowiednich dawek agonistów receptorów adrenergicznych. Jednoczesne stosowanie innych leków: Mogą wystąpić interakcje tymololu z innymi lekami. Nie jest zalecane stosowanie dwóch miejscowo działających β-adrenolityków lub dwóch miejscowo działających prostaglandyn. Działania dotyczące oczu: Latanoprost może stopniowo zmieniać kolor oczu poprzez zwiększenie ilości brązowego pigmentu w tęczówce. Podobnie jak w przypadku stosowania innych produktów zawierających latanoprost u 16-20% wszystkich pacjentów leczonych kroplami do oczu produktu przez okres do roku, występowało nasilenie pigmentacji tęczówki (na podstawie dokumentacji fotograficznej). Takie działanie obserwuje się przede wszystkim u pacjentów o tęczówkach mieszanego koloru, np. zielono-brązowych, żółto-brązowych lub niebiesko/szaro-brązowych, a związane jest to ze zwiększaniem zawartości melaniny w melanocytach zrębu tęczówki. Zazwyczaj brązowe zabarwienie wokół źrenicy rozprzestrzenia się koncentrycznie w kierunku obwodu tęczówki, ale zdarza się, że cała tęczówka lub tylko jej część staje się bardziej brązowa. U pacjentów z jednobarwnymi tęczówkami koloru niebieskiego, szarego, zielonego lub brązowego w okresie dwóch lat obserwacji klinicznych leczenia latanoprostem taka zmiana była obserwowana jedynie w pojedynczych przypadkach. Zmiana koloru tęczówki jest powolna i przez wiele m-cy, a nawet lat może pozostawać niezauważona. Nie wiąże się ona z żadnymi objawami niepożądanymi czy zmianami patologicznymi. Po zaprzestaniu leczenia nie obserwuje się dalszego zwiększania ilości brązowego pigmentu w tęczówce, ale zmiana jej zabarwienia w trakcie leczenia może być trwała. Znamiona ani plamki obecne na tęczówkach przed leczeniem nie ulegają zmianom w czasie terapii. Leczenie nie powoduje odkładania się pigmentu w siatce włókien kolagenowych w kącie przesączania oka lub innych miejscach komory przedniej oka. Pacjenci powinni być jednak regularnie badani i jeżeli dojdzie do zwiększenia pigmentacji tęczówki oraz w zależności od stanu klinicznego, można rozważyć odstawienie leku. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować pacjentów o możliwości zmiany zabarwienia tęczówki leczonego oka. Leczenie jednego oka może prowadzić do trwałej heterochromii. Obecnie brak doświadczenia w zakresie stosowania latanoprostu w: jaskrze zapalnej, neowaskularnej, przewlekłej zamkniętego kąta przesączania, jaskrze z otwartym kątem przesączania u pacjentów z pseudofakią oraz jaskrze barwnikowej. Latanoprost nie działa lub działa w małym stopniu na źrenice, nie był dotychczas stosowany w ostrych atakach jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Należy zachować ostrożność podczas podawania leku w tych stanach chorobowych do czasu uzyskania kompletnych danych. Latanoprost należy stosować ostrożnie u pacjentów, u których wystąpiło w przeszłości opryszczkowe zapalenie rogówki. Należy unikać stosowania u pacjentów z obecnie występującym opryszczkowym zapaleniem rogówki oraz u pacjentów, u których występowało w przeszłości nawracające opryszczkowe zapalenie rogówki związane ze stosowaniem analogów prostaglandyn. W trakcie leczenia latanoprostem obserwowano obrzęk plamki, w tym również jego torbielowatą postać. Objaw ten był wykrywany głównie u pacjentów z afakią, pseudofakią z przerwaną tylną torebką soczewki, jak również u pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia obrzęku plamki. Produkt należy ostrożnie stosować u tych pacjentów. W związku ze stosowaniem latanoprostu zgłaszano przypadki ciemnienia skóry powiek, które może być odwracalne. U niektórych pacjentów z miastenią lub objawami miastenii zgłaszano zwiększenie osłabienia mięśni przez maleinian tymololu (np. podwójne widzenie, opadanie powiek, uogólnione osłabienie). Stosowanie soczewek kontaktowych. Produkt zawiera chlorek benzalkoniowy, powszechnie stosowany środek konserwujący w produktach okulistycznych, który może jednak powodować punktowate zapalenie rogówki i/lub , toksyczne wrzodziejące zapalenie rogówki lub podrażnienie oka i zmieniać kolor miękkich soczewek kontaktowych. U pacjentów z zespołem suchego oka i u pacjentów ze zmianami dotyczącymi rogówki częste lub długotrwałe stosowanie produktu wymaga ścisłego monitorowania. Ze względu na fakt, że chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez soczewki kontaktowe, przed podaniem produktu należy je zdjąć. Soczewki można nałożyć ponownie po upływie 15 minut od podania kropli. Po zakropleniu może wystąpić przemijający okres nieostrego widzenia. Do czasu jego ustąpienia pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji dla produktu. Donoszono o paradoksalnym zwiększeniu ciśnienia wewnątrzgałkowego po jednoczesnym podaniu do oka dwu analogów prostaglandyn. Z tego powodu stosowanie dwu lub więcej prostaglandyn, analogów prostaglandyn lub pochodnych prostaglandyn nie jest zalecane. Istnieje możliwość nasilenia działania produktu i wywołania niedociśnienia tętniczego i/lub znacznej bradykardii podczas równoczesnego stosowania kropli do oczu z β-adrenolitykiem z doustnymi lekami blokującymi kanały wapniowe, lekami β-adrenolitycznymi, przeciwarytmicznymi (w tym amiodaronem), glikozydami naparstnicy, parasympatykomimetykami, lekami wypłukującymi katecholaminy i guanetydyną. Raportowano przypadki ogólnoustrojowej nasilonej beta-blokady (np. spowolnienie akcji serca, zapaść) w trakcie jednoczesnego podawania tymololu z inhibitorami CYP2D6 (np. chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna). Wpływ na wewnątrzgałkowe ciśnienie lub znany wpływ na ogólnoustrojową β-blokad może być nasilony podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów otrzymujących doustnie leki β-adrenolityczne, dlatego nie zaleca się stosowania miejscowo dwóch lub więcej leków β45adrenolitycznych. W trakcie jednoczesnego podawania oftalmologicznych β-adrenolityków z adrenaliną (epinefryną) sporadycznie zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic. Podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi w wyniku nagłego odstawienia klonidyny może być nasilone podczas stosowania leków β-adrenolitycznych. Leki β-adrenolityczne mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych. Mogą one maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii.

Płodność. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono, aby latanoprost czy tymolol wywierały jakikolwiek wpływ na płodność samców lub samic. Ciąża. Latanoprost: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania latanoprostu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na rozmnażanie. Potencjalne ryzyko dla ludzi jest nieznane. Tymolol: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tymololu u kobiet w okresie ciąży. Tymololu nie należy stosować w okresie ciąży chyba, że jest to konieczne. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego, Badania epidemiologiczne nie ujawniły wad rozwojowych, aczkolwiek wykazały ryzyko wystąpienia opóźnienia wewnątrzmacicznego wzrastania płodu podczas stosowania doustnych leków β-adrenolitycznych. Ponadto u noworodków obserwowano objawy podmiotowe i przedmiotowe β-blokady (np. bradykardia, niedociśnienie tętnicze, niewydolności oddechowa i hipoglikemia) związane z podawaniem β-adrenolityków kobietom przed porodem. Jeśli produkt leczniczy stosowany jest przed porodem, w trakcie pierwszych dni życia noworodek powinien być ściśle monitorowany. Nie należy stosować produktu leczniczego w okresie ciąży. Karmienie piersią. β-adrenolityki przenikają do mleka matki. Jest mało prawdopodobne, aby tymolol w postaci kropli do oczu, podawany w dawkach terapeutycznych być obecny w mleku matki w stopniu mogącym wywołać objawy blokady receptorów β u niemowląt. W celu zmniejszenia wchłaniania ogólnoustrojowego. Latanoprost oraz jego metabolity mogą przenikać do mleka matki. Nie należy stosować produktu leczniczego w okresie karmienia piersią.

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa. W przypadku latanoprostu, większość działań niepożądanych dotyczy oczu. Na podstawie danych uzyskanych w trakcie fazy rozszerzonej kluczowego badania klinicznego produktu leczniczego, u 16-20% pacjentów występowało nasilenie pigmentacji tęczówki, które może być trwałe. W badaniu otwartym, oceniającym profil bezpieczeństwa latanoprostu w ciągu 5 lat zwiększona pigmentacja tęczówki wystąpiła u 33% pacjentów. Inne działania niepożądane dotyczące oczu były najczęściej przemijające i występowały w czasie zakraplania dawki. W przypadku tymololu, najpoważniejsze są ogólnoustrojowe działania niepożądane w tym: bradykardia, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca, skurcz oskrzeli oraz reakcje alergiczne. Tak jak inne stosowane do oczu produkty lecznicze, tymolol jest wchłaniany do krwiobiegu. Może powodować podobne działania niepożądane jak obserwowane w trakcie leczenia β-adrenolitykami do stosowania ogólnego. Przypadki wystąpienia układowych działań niepożądanych po podaniu miejscowym, są rzadsze niż w przypadku podania ogólnoustrojowego. Lista działań niepożądanych zawiera działania niepożądane obserwowane po podaniu do oka leków z klasy β-adrenolityków. Poniżej wymieniono działania niepożądane zaobserwowane w badaniach klinicznych produktu. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) cukrzyca, hipercholesterolemia. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia oka: (bardzo często) nasilenie pigmentacji tęczówki; (często) podrażnienie oczu (w tym uczucie kłucia, pieczenia i swędzenia), ból oczu, nieprawidłowe widzenie, zapalenie powiek, choroby spojówek, zapalenie spojówek, przekrwienie oczu, zapalenie rogówki, choroby rogówki, światłowstręt; (niezbyt często) niewyraźne widzenie, zwiększone łzawienie. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) nadmierne owłosienie i zaburzenia skóry; (niezbyt często) wysypka skórna, świąd. Dodatkowe działania niepożądane, związane ze stosowaniem poszczególnych składników produktu, obserwowane w badaniach klinicznych, po wprowadzeniu produktu do obrotu, zgłaszane spontanicznie lub opisywane w literaturze. Latanoprost. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (nieznana) opryszczkowe zapalenie rogówki. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) zawroty głowy. Zaburzenia oka: (bardzo często) zmiany dotyczące rzęs i włosów pierwotnych (zwiększona długość, grubość, pigmentacja oraz ilość); (często) punkcikowate ubytki nabłonka, suchość oczu, obrzęk powieki; (nieznana) zapalenie tęczówki i/lub zapalenie błony naczyniowej oka, obrzęk plamki, w tym torbielowaty obrzęk plamki, nieprawidłowo skierowane rzęsy co czasami prowadzi do podrażnienia oka, obrzęk rogówki i jej nadżerki, pojawienie się podwójnego rzędu rzęs na otworach gruczołów tarczkowych (distichiasis), zmiany w obrębie oczodołów i powiek skutkujące pogłębieniem bruzdy powieki, torbiel tęczówki. Zaburzenia serca: (niezbyt często) niestabilna dławica piersiowa; (nieznana) kołatanie serca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) astma, zaostrzenie astmy, duszność. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) ciemnienie skóry powiek, reakcje skórne na powiekach. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) ból mięśni, ból stawów. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) ból w klatce piersiowej. Tymolol. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) ogólnoustrojowa reakcja alergiczna, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, reakcja anafilaktyczna. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) hipoglikemia, zamaskowanie objawów hipoglikemii. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) bezsenność, koszmary senne, utrata pamięci, zmiany zachowania i zaburzenia psychiki, w tym uczucie zmieszania, halucynacje, niepokój, dezorientacja, zdenerwowanie. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) omdlenia, udar mózgu, niedokrwienie mózgu, zaostrzenie przebiegu miastenii, parestezje. Zaburzenia oka: (nieznana) objawy przedmiotowe i podmiotowe podrażnienia oka (np. pieczenie, kłucie, swędzenie, łzawienie, zaczerwienienie), odwarstwienie naczyniówki będące następstwem chirurgicznego zabiegu filtracyjnego, zmniejszenie czucia rogówki, erozja rogówki, opadanie powiek, podwójne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: (nieznana) szumy uszne. Zaburzenia serca: (nieznana) bradykardia, obrzęki, zaburzenia rytmu, zastoinowa niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, zatrzymanie akcji serca, niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) zmniejszenie ciśnienia tętniczego, objaw Raynauda, objaw chłodnych rąk i stóp. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z wcześniej występującymi zaburzeniami skurczowymi oskrzeli), duszność, kaszel, niedrożność nosa, obrzęk płucny, niewydolność oddechowa. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) zaburzenia smaku, nudności, niestrawność, biegunka, uczucie suchości w jamie ustnej, ból brzucha, wymioty, zwłóknienie pozaotrzewnowe. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) łysienie, pseudopemfigoid, wysypka łuszczycopodobna lub nasilenie objawów łuszczycy. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) zaburzenie czynności seksualnych, zmniejszone libido. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) zmęczenie. U niektórych pacjentów ze znacząco zniszczonymi rogówkami zgłaszano bardzo rzadkie przypadki zwapnienia rogówki związane ze stosowaniem kropli do oczu zawierających fosforany.

W przypadku przedawkowania latanoprostu z tymololem , należy zastosować leczenie objawowe. Poniżej znajdują się informacje dotyczące przedawkowania poszczególnych składników leku. Maleininan tymololu. Zgłaszano przypadki przypadkowego przedawkowania roztworu kropli do oczu zawierających maleininan tymololu, skutkujące działaniem ogólnoustrojowym podobnym do obserwowanego po β-adrenolitykach działających ogólnoustrojowo, takim jak zawroty głowy, ból głowy, duszność, bradykardia, skurcz oskrzeli oraz zatrzymanie akcji serca. Badanie hemodializy in vitro wykazało, że tymolol łatwo ulega dializie z ludzkiego osocza lub pełnej krwi. Badanie u pacjentów z niewydolnością nerek wykazało, że tymolol nie ulega łatwo dializie. Latanoprost. Oprócz objawów podrażnienia oka oraz przekrwienia spojówek nie zaobserwowano innych ocznych lub ogólnych objawów przedawkowania latanoprostu. Leczenie: płukanie żołądka, jeżeli konieczne. Leczenie objawowe. Jeżeli dojdzie do przypadkowego zażycia latanoprostu, mogą być przydatne następujące informacje. Jedna 2,5 ml butelka zawiera 125 µg latanoprostu. Ponad 90% leku jest metabolizowane podczas pierwszego przejścia przez wątrobę. Dożylny wlew latanoprostu 3 µg/kg mc. u zdrowych ochotników nie wywoływał żadnych objawów, natomiast dawka latanoprostu 5,5 - 10 µg/kg mc. wywołała nudności, bóle brzucha, zawroty głowy, osłabienie, uderzenia gorąca i nadmierne pocenie. U pacjentów z umiarkowaną astmą oskrzelową, latanoprost stosowany miejscowo do oka w dawce siedem razy większej niż dawka lecznicza nie wywołał skurczu oskrzeli.

Produkt zawiera dwie substancje czynne: latanoprost oraz maleinian tymololu. Obydwie substancje obniżają ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP) w wyniku różnych mechanizmów działania, a ich wspólne podanie prowadzi do większego obniżenia IOP, w porównaniu do działania którejkolwiek substancji stosowanej osobno. Latanoprost, analog prostaglandyny F_2α jest selektywnym prostanoidowym agonistą receptorów FP, który prowadzi do obniżenia IOP poprzez zwiększanie odpływu cieczy wodnistej. Główny mechanizm działania to zwiększanie przepływu naczyniowkowo-twardowkowego. Ponadto u ludzi obserwuje się również pewne ułatwienie przepływu (zmniejszenie oporu odpływu przez siateczkę beleczkowatą). Latanoprost nie ma istotnego wpływu na produkcję cieczy wodnistej, barierę krew-ciecz wodnista, jak również na wewnątrzgałkowe krążenie krwi. Długotrwałe leczenie latanoprostem oczu u małp, które poddano pozatorebkowemu usunięciu soczewki, nie wpłynęło na czynność naczyń krwionośnych siatkówki, co zostało udowodnione w badaniu angiografii fluorescencyjnej. Podczas krótkotrwałego leczenia pacjentów z pseudofaki., latanoprost również nie wywoływał przecieku fluoresceiny do tylnego odcinka oka.

1 ml kropli zawiera 50 µg latanoprostu i 5 mg timololu.