Przed zastosowaniem preparatu należy dokładnie oczyścić i osuszyć powierzchnię skóry, na którą będzie nanoszony preparat. Preparat należy stosować na zmienione chorobowo miejsca na skórze 2x/dobę, zwykle przez okres 10-12 tyg. Znaczący efekt terapeutyczny jest zwykle osiągany w ciągu 12 tyg. W przypadku braku poprawy lub pogorszenia, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia oporności bakterii na lek. W przypadku stwierdzenia oporności, należy przerwać stosowanie leku na okres 2 m-cy.

Preparat należy obficie nakładać na skórę całej twarzy lub inne zmienione miejsca (nie tylko samą zmianę chorobową), aż do całkowitego pokrycia leczonego obszaru, każdorazowo zużywając około 0,5 ml roztworu. Po odwróceniu butelki z aplikatorem do góry dnem, należy nanieść lek na zmienioną chorobowo okolicę skóry, przesuwając po niej aplikatorem. Ilość wypływającego z buteleczki roztworu leku reguluje się zwiększając lub zmniejszając siłę nacisku aplikatora na skórę.

Nadwrażliwość na substancje czynne, inne antybiotyki z grupy makrolidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Zineryt jest przeznaczony wyłącznie do stosowania miejscowego na skórę. Należy unikać kontaktu produktu z oczami lub błoną śluzową nosa i jamy ustnej. W razie przypadkowego kontaktu produktu z oczami lub błoną śluzową, należy je dokładnie przemyć wodą. Może wystąpić oporność krzyżowa z innymi antybiotykami z grupy makrolidów oraz z linkomycyną i klindamycyną. Może także wystąpić wzajemna krzyżowa nadwrażliwość pomiędzy makrolidami.

Nie są znane.

W oparciu o dane dotyczące stosowania doustnej erytromycyny przypuszcza się, że erytromycyna stosowana w okresie ciąży może powodować wady wrodzone, takie jak wady układu sercowo-naczyniowego i zwężenie odźwiernika. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. Produktu leczniczego nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny kobiety wymaga stosowania erytromycyny.

Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) nadwrażliwość. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) świąd, rumień, podrażnienie skóry, uczucie pieczenia, kłucia, suchość skóry, złuszczanie naskórka.

Niebezpieczeństwo przypadkowego przedawkowania jest znikome, z uwagi na postać farmaceutyczną preparatu. Przypadkowe połknięcie całej zawartości opakowania preparatu spowoduje głównie wystąpienie objawów ostrego zatrucia etanolem zawartym w preparacie.

Erytromycyna jest antybiotykiem przeciwbakteryjnym o wąskim spektrum działania, z grupy makrolidów. Do drobnoustrojów wrażliwych na ten antybiotyk należą bakterie, takie jak Staphylococcns epidermidis oraz Propionibacterium acnes, które często występują w przypadku trądziku. Podczas leczenia może się pojawić oporność flory bakteryjnej skóry, zwykle przemijająca po przerwaniu leczenia. Cynk nasila działanie erytromycyny w leczeniu trądziku. W ciężkich przypadkach trądziku, leczenie preparatem może być skojarzone na przykład z miejscowo stosowanymi witaminą A, nadtlenkiem benzoilu lub doustnie podawaną tetracykliną. Po wyschnięciu preparat jest niewidoczny na skórze i dlatego jest akceptowany z kosmetycznego punktu widzenia.

1 ml gotowego roztworu zawiera 40 mg erytromycyny i 12 mg octanu cynku w postaci kompleksu erytromycyny z octanem cynku.